روایت دوست نشدن با چهار گروه: تفاوت میان نسخه‌ها

(←‏روایت: اصلاح ارقام)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در سفارشی به فرزندش [[امام حسن(ع)]] وی را از دوست شدن با چهار گروه منع می‌کند: نادان؛ بخیل؛ فاجر؛ دروغگو.
[[امام علی(ع)]] در سفارشی به فرزندش [[امام حسن(ع)]] از دوست شدن با چهار گروه منع می‌کند: نادان؛ بخیل؛ فاجر؛ دروغگو:


== روایت ==
'''دوستی با افراد نادان:'''
امیرمومنان علی(ع) در سفارشی به امام حسن(ع) فرمود:
{{نقل قول|از دوستی با احمق بپرهیز، چرا که می‌خواهد به تو نفعی رساند امّا دچار زیانت می‌کند.<ref>سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، تحقیق و تصحیح: صبحی صالح، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸. </ref>}}


{{عربی بزرگ|یَا بُنَیَّ احْفَظْ عَنِّی أَرْبَعاً وَ أَرْبَعاً لَا یَضُرُّکَ مَا عَمِلْتَ مَعَهُنَّ إِنَّ أَغْنَی الْغِنَی الْعَقْلُ وَ أَکْبَرَ الْفَقْرِ الْحُمْقُ وَ أَوْحَشَ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ وَ أَکْرَمَ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلُق
'''دوستی با افراد بخیل:'''
{{نقل قول|از دوستی با بخیل بپرهیز، زیرا آنچه را که سخت به آن نیاز داری از تو دریغ می‌دارد.<ref>سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸. </ref>}}


پسرم! چهار چیز از من یاد گیر و چهار چیز را به خاطر بسپار. تا به آنها عمل می‌کنی زیان نمی‌بینی:
'''دوستی با افراد فاجر:'''
{{نقل قول|و از دوستی با بدکار بپرهیز، که با اندک بهایی تو را می‌فروشد.<ref>سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸. </ref>}}


۱. همانا ارزشمندترین بی‌نیازی عقل است.
'''دوستی با درغگویان:'''
 
{{نقل قول|و از دوستی با دروغگو بپرهیز، که او به سراب ماند: دور را به تو نزدیک، و نزدیک را دور می‌نمایاند.<ref>سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸. </ref>}}
۲. و بزرگ‌ترین فقر بی‌خردی است.
 
۳. و ترسناک‌ترین تنهایی خودپسندی است.
 
۴. و گرامی‌ترین ارزش خانوادگی، اخلاق نیکوست.<ref>شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة (صبحی صالح)، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق، ص۴۵۷، حکمت۳۸.</ref>}}
 
امیرمومنان علی(ع) سپس به امام حسن(ع) هشدار می‌دهد که با افرادی که تأثیر منفی در زندگی انسان دارد، دوست نشو.
 
'''۱. دوستی با افراد نادان:'''
 
{{نقل قول|إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْأَحْمَقِ فَإِنَّهُ یُرِیدُ أَنْ یَنْفَعَکَ فَیَضُرَّکَ؛ از دوستی با احمق بپرهیز، چرا که می‌خواهد به تو نفعی رساند امّا دچار زیانت می‌کند.}}
 
'''۲. دوستی با افراد بخیل:'''
 
{{نقل قول|وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْبَخِیلِ فَإِنَّهُ یَقْعُدُ عَنْکَ أَحْوَجَ مَا تَکُونُ إِلَیْهِ؛ از دوستی با بخیل بپرهیز، زیرا آنچه را که سخت به آن نیاز داری از تو دریغ می‌دارد.}}
 
'''۳. دوستی با افراد فاجر:'''
 
{{نقل قول|وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْفَاجِرِ فَإِنَّهُ یَبِیعُکَ بِالتَّافِهِ‏؛ و از دوستی با بدکار بپرهیز، که با اندک بهایی تو را می‌فروشد.}}
 
'''۴. دوستی با درغگویان:'''
 
{{نقل قول|وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْکَذَّابِ فَإِنَّهُ کَالسَّرَابِ یُقَرِّبُ عَلَیْکَ الْبَعِیدَ وَ یُبَعِّدُ عَلَیْکَ الْقَرِیب‏؛ و از دوستی با دروغگو بپرهیز، که او به سراب ماند: دور را به تو نزدیک، و نزدیک را دور می‌نمایاند.}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۴۳: خط ۲۲:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = حدیث
  | شاخه اصلی = حدیث
| شاخه فرعی۱ =
| شاخه فرعی۱ =روایت‌های اخلاقی
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل = شد
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۴

سؤال

از دیدگاه امیرمومنان علی(ع) افرادی که نباید آنها را به دوستی گرفت، چه کسانی هستند؟

امام علی(ع) در سفارشی به فرزندش امام حسن(ع) از دوست شدن با چهار گروه منع می‌کند: نادان؛ بخیل؛ فاجر؛ دروغگو:

دوستی با افراد نادان:

دوستی با افراد بخیل:

دوستی با افراد فاجر:

دوستی با درغگویان:

منابع

  1. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، تحقیق و تصحیح: صبحی صالح، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸.
  2. سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸.
  3. سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸.
  4. سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸.