رنج کودکان و عدل الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص')
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
رنجی که یک کودک معصوم می‌کشد، چگونه با عدالت خداوند سازگار است؟
رنجی که یک کودک معصوم می‌کشد، چگونه با عدالت خداوند سازگار است؟
خط ۷: خط ۵:


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
عالم مادّی براساس نظام علت و معلول بنا شده است.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش فلسفه، ج۱، ص۴۲۴.</ref> در منابع اسلامی آمده: «ابی الله ان یجری الامور الاّ باسبابها»<ref>- بحار الانوار،مجلسی، ج۲، ص۹۰.</ref> یعنی [[خداوند]] إبا دارد که امور را جز با اسباب‌شان انجام دهد، دلیل این مطلب آن است که اگر خداوند مستقیما در نظام عالم و شرور و رنج‌های عالم تصرّف نماید، منتهی به [[جبر]] می‌شویم، در حالی که خداوند انسان را [[اختیار|مختار]] آفریده و جبر با اختیار منافات دارد.
{{درگاه|کرونا}}
[[شرور|شرور]]، رنج‌ها و مشکلات این دنیا براساس [[نظام علت و معلول]] است.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش فلسفه، ج۱، ص۴۲۴.</ref> در منابع اسلامی آمده: {{عربی|أَبَى اَللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ اَلْأَشْيَاءَ إِلاَّ بِأَسْبَابٍ فَجَعَلَ لِكُلِّ شَيْءٍ سَبَباً|ترجمه=خداوند ابا دارد كه كارها را بدون اسباب فراهم آورد. پس براى هر چيزى سبب و وسيله‌اى قرار داد}}.<ref>اصول کافی، ترجمه مصطفوی، ج۱، ص۲۵۹</ref> اگر [[خداوند]] مستقیم در نظام عالم و شرور و رنج‌های عالم تصرف می‌نمود، [[جبر]] به وجود می‌آمد، در حالی که خداوند، انسان را [[اختیار|مختار]] آفریده است.  


حال اگر پدر و مادر، امور قبل از انعقاد نطفه کودک را رعایت نکنند، کودک نارس و ناقص الخلقه به دنیا می‌آید و خداوند  این نظام سببی و مسببّی عالم را تغییر نمی‌دهد تا جبر لازم نیاید. همچنین اگر کودکی مورد تجاوز قرار گیرد، رنج آن کودک از ناحیه‌ی متجاوزین و مستند به سوء استفاده آن افراد شرور است و هیچ‌گاه خداوند متعال به این اعمال راضی نیست و بلکه مورد غضب خداوند است.<ref>درآمدی بر کلام جدید، هادی صادقی، ص۱۷۲.</ref>
اگر پدر و مادر، امور قبل از انعقاد نطفه کودک را رعایت نکنند، کودک نارس و ناقص الخلقه به دنیا می‌آید. همچنین اگر کودکی مورد تجاوز قرار گیرد، رنج آن کودک از ناحیه‌ی متجاوزان و سوء استفاده افراد شرور است و هیچ‌گاه خداوند به این اعمال راضی نیست بلکه مورد غضب خداوند است.<ref>درآمدی بر کلام جدید، هادی صادقی، ص۱۷۲.</ref>


[[شرور|شرها]]، رنج‌ها و مصائب این دنیا لازمه عالم مادی است و طبق نظام علّی و معلولی است؛ آتش همواره علت سوختگی است و نمی‌شود گفت که آنجا که به سود من هست باید از منافع آن بهره‌مند شوم و اثر آن که سوزاندن و حرارت است عمل بکند و اما آنجا که آتش به خانه و یا بدن من اصابت می‌کند این تأثیر را نکند و خانه و بدن من را نسوزاند. هم چنین افعال و امور خوب یا بدی هم که از انسان‌ها صادر می‌شود، به اختیار و اراده آنها است و خداوند نمی‌خواهد انسان در انجام کارهایش مجبور باشد تا انسان‌های خوب و نیکوکار از گنه‌کار، فاسق و مشرک از هم تفکیک شوند لذا نباید از خدا توقع داشته باشیم که جلوی عمل بد و طغیان گنه‌کاران و کفر کافران و قتل قاتلان را بگیرد.
افعال و امور خوب یا بدی که از انسان‌ها صادر می‌شود، به اختیار و اراده آنها است و خداوند نمی‌خواهد انسان در انجام کارهایش مجبور باشد؛ در نتیجه نباید از خدا توقع داشته باشیم که جلوی عمل بد و طغیان گنه‌کاران و کفر کافران و قتل قاتلان را بگیرد.  


اما باید توجه داشت که خداوند در مقابل رنج‌هایی که افراد بی‌گناه مثل کودکان از طرف انسان‌های شرور متحمّل می‌شوند، به آنها «عوض» می‌دهد. و از عوض، به عنوان پاداش استحقاقی نام برده شده. لذا در مورد کودک، خداوند متعال، در جهان آخرت، عوض، نفع و پاداشی می‌دهد که تمام درد و رنج کودک در دنیا را جبران نماید.<ref>ر.ک: ترجمه کشف المراد، شیروانی، علی، قم، انتشارات دارالعلم، ج۱، ص۱۸۶.</ref>
اما باید توجه داشت که خداوند در مقابل رنج‌های افراد بی‌گناه مانند کودکان که از طرف انسان‌های شرور متحمل می‌شوند، به آنها «پاداش» می‌دهد. در مورد کودک، خداوند در جهان آخرت، نفع و پاداشی می‌دهد که تمام درد و رنج کودک در دنیا را جبران نماید.<ref>ر.ک: ترجمه کشف المراد، شیروانی، علی، قم، انتشارات دارالعلم، ج۱، ص۱۸۶.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بیشتر==
* درآمدی بر کلام جدید، هادی صادقی، قم، کتاب طه، ۱۳۸۶.
*  آموزش فلسفه، محمد تقی مصباح یزدی، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ج۲، ۱۳۶۵.
==منابع==
==منابع==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = کلام
  | شاخه اصلی = کلام
  |شاخه فرعی۱ = تفاوت‌ها و شرور
  | شاخه فرعی۱ = تفاوت‌ها و شرور
  |شاخه فرعی۲ =  
  | شاخه فرعی۲ =  
  |شاخه فرعی۳ =  
  | شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۴ =  
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۳۸: خط ۳۱:
  | ناوبری =  
  | ناوبری =  
  | نمایه =  
  | نمایه =  
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
| بازبینی نویسنده =  شد
  | بازبینی = شد
  | بازبینی = شد
  | تکمیل =  
  | تکمیل =  
  | اولویت =  
  | اولویت = ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[ar:معاناة الاطفال]]
[[es:El sufrimiento de los niños]]
[[ps:د ماشومانو کړاوونه]]
[[fr:Souffrance des enfants]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۶

سؤال

رنجی که یک کودک معصوم می‌کشد، چگونه با عدالت خداوند سازگار است؟


درگاه‌ها
کرونا و بلایا.png


شرور، رنج‌ها و مشکلات این دنیا براساس نظام علت و معلول است.[۱] در منابع اسلامی آمده: «أَبَى اَللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ اَلْأَشْيَاءَ إِلاَّ بِأَسْبَابٍ فَجَعَلَ لِكُلِّ شَيْءٍ سَبَباً؛ خداوند ابا دارد كه كارها را بدون اسباب فراهم آورد. پس براى هر چيزى سبب و وسيله‌اى قرار داد».[۲] اگر خداوند مستقیم در نظام عالم و شرور و رنج‌های عالم تصرف می‌نمود، جبر به وجود می‌آمد، در حالی که خداوند، انسان را مختار آفریده است.

اگر پدر و مادر، امور قبل از انعقاد نطفه کودک را رعایت نکنند، کودک نارس و ناقص الخلقه به دنیا می‌آید. همچنین اگر کودکی مورد تجاوز قرار گیرد، رنج آن کودک از ناحیه‌ی متجاوزان و سوء استفاده افراد شرور است و هیچ‌گاه خداوند به این اعمال راضی نیست بلکه مورد غضب خداوند است.[۳]

افعال و امور خوب یا بدی که از انسان‌ها صادر می‌شود، به اختیار و اراده آنها است و خداوند نمی‌خواهد انسان در انجام کارهایش مجبور باشد؛ در نتیجه نباید از خدا توقع داشته باشیم که جلوی عمل بد و طغیان گنه‌کاران و کفر کافران و قتل قاتلان را بگیرد.

اما باید توجه داشت که خداوند در مقابل رنج‌های افراد بی‌گناه مانند کودکان که از طرف انسان‌های شرور متحمل می‌شوند، به آنها «پاداش» می‌دهد. در مورد کودک، خداوند در جهان آخرت، نفع و پاداشی می‌دهد که تمام درد و رنج کودک در دنیا را جبران نماید.[۴]


منابع

  1. مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش فلسفه، ج۱، ص۴۲۴.
  2. اصول کافی، ترجمه مصطفوی، ج۱، ص۲۵۹
  3. درآمدی بر کلام جدید، هادی صادقی، ص۱۷۲.
  4. ر.ک: ترجمه کشف المراد، شیروانی، علی، قم، انتشارات دارالعلم، ج۱، ص۱۸۶.