دوره‌های اخباری‌گری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
اخباری‌گری و ویژگی‌های آن چیست؟
اخباری‌گری و ویژگی‌های آن چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}برخی از محققان ادوار اخباری گری را به پنج دوره تقسیم می‌کنند:
{{پاسخ}}اخباری گری به معنای گرایش هرچه بیشتر به اخبار در عصر غیبت در زمان شیخ صدوق شکل گرفت ولی با اصطلاح امروزی آن در قرن یازدهم هجری و با محمد امین استرابادی احیا شد و در با فراز و نشیب هایی، در زمان وحید بهبهانی رو به افول نهاد. ولی با وجود افول آن، روحیه اخباری گری در زمان حاضر در میان برخی فقها دیده می‌شود.<ref>پيدايش، سير تطور و تداوم اخباری‌گری، فائز قاسم, شريفی محمد، كتاب قيم، پاييز و زمستان ۱۳۹۳،  دوره ۴، شماره ۱۱ (ويژه علوم قرآن و حديث)</ref>


دوره اول: عصر حضور: (خصوصاً دوره امام صادق(ع) و امام باقر(ع): جریان حمران ابن اعین و …)
== عصر غیبت و پس از آن ==
آغاز گرایش به اخبار و شروع برخی خصایص آن با شیخ صدوق آغاز گردید. ابن قولویه، کلینی و …


دوره دوم: نیمه اول قرن چهارم تا نیمه اول قرن پنجم: جریان شیخ صدوق، ابن قولویه، کلینی و
برخی گفته اند در زمان امام صادق(ع) و امام باقر(ع) هم چنین رگه هایی وجود داشته است با توجه به جریان حمران ابن اعین و...


دوره سوم: قرن دهم: جریان شهید ثانی، صاحب معالم، صاحب مدارک، محقق اردبیلی و..
دوره سوم: قرن دهم: جریان شهید ثانی، صاحب معالم، صاحب مدارک، محقق اردبیلی و..


دوره چهارم: قرن یازدهم و دوازدهم: جریان میراز محمد استرآبادی و محمد امین استرآبادی، محمد تقی مجلسی، ملا عبدالله تونی، شیخ حسین کرکی، ملا محسن فیض کاشانی، ملا محمد طاهر قمی، شیخ حر عاملی، بحرانی، علامه مجلسی، شیخ سلیمان بحرانی، میرزا محمد اخباری، شیخ یوسف بحرانی و…
== محمد امین استرابادی و قرن دهم و یازدهم ==
اوج جریان اخباری گری در زمان محمد امین استرابادی شکل گرفت و او را بنیانگذار این جریان می دانند.<ref>پيدايش، سير تطور و تداوم اخباری‌گری، فائز قاسم, شريفی محمد، كتاب قيم، پاييز و زمستان ۱۳۹۳،  دوره ۴، شماره ۱۱ (ويژه علوم قرآن و حديث)                                                                                    </ref>


دوره پنجم: دوره معاصر. فقیهانی که اصولی حرف می‌زنند و احیاناً اخباری فتوا می‌دهند…<ref>سخنرانی ابوالقاسم علیدوست در نشست بزرگداشت جناب غفران مآب با موضوع ادوار اخباری گری. سایت آیت الله علیدوست
جریان میرزا محمد استرآبادی و محمد امین استرآبادی، محمد تقی مجلسی، ملا عبدالله تونی، شیخ حسین کرکی، ملا محسن فیض کاشانی، ملا محمد طاهر قمی، شیخ حر عاملی، بحرانی، علامه مجلسی، شیخ سلیمان بحرانی، میرزا محمد اخباری، شیخ یوسف بحرانی و…
 
در دوره معاصر فقیهانی هستند که اصولی شناخته می شوند اما تفکر و فتوای آنان اخباری است.<ref>سخنرانی ابوالقاسم علیدوست در نشست بزرگداشت جناب غفران مآب با موضوع ادوار اخباری گری. سایت آیت الله علیدوست


http://a-alidoost.ir/persian/lecture/25997/</ref>
http://a-alidoost.ir/persian/lecture/25997/</ref>
برخی اوج دوره اخباری ها را قرن دهم و یازدهم می دانند که در آن زمان آنها به نام اخباری موسوم شدند.<ref>پيدايش، سير تطور و تداوم اخباری‌گری، فائز قاسم, شريفی محمد، كتاب قيم، پاييز و زمستان ۱۳۹۳،  دوره ۴، شماره ۱۱ (ويژه علوم قرآن و حديث)                                                                                    </ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۱

سؤال

اخباری‌گری و ویژگی‌های آن چیست؟

اخباری گری به معنای گرایش هرچه بیشتر به اخبار در عصر غیبت در زمان شیخ صدوق شکل گرفت ولی با اصطلاح امروزی آن در قرن یازدهم هجری و با محمد امین استرابادی احیا شد و در با فراز و نشیب هایی، در زمان وحید بهبهانی رو به افول نهاد. ولی با وجود افول آن، روحیه اخباری گری در زمان حاضر در میان برخی فقها دیده می‌شود.[۱]

عصر غیبت و پس از آن

آغاز گرایش به اخبار و شروع برخی خصایص آن با شیخ صدوق آغاز گردید. ابن قولویه، کلینی و …

برخی گفته اند در زمان امام صادق(ع) و امام باقر(ع) هم چنین رگه هایی وجود داشته است با توجه به جریان حمران ابن اعین و...

دوره سوم: قرن دهم: جریان شهید ثانی، صاحب معالم، صاحب مدارک، محقق اردبیلی و..

محمد امین استرابادی و قرن دهم و یازدهم

اوج جریان اخباری گری در زمان محمد امین استرابادی شکل گرفت و او را بنیانگذار این جریان می دانند.[۲]

جریان میرزا محمد استرآبادی و محمد امین استرآبادی، محمد تقی مجلسی، ملا عبدالله تونی، شیخ حسین کرکی، ملا محسن فیض کاشانی، ملا محمد طاهر قمی، شیخ حر عاملی، بحرانی، علامه مجلسی، شیخ سلیمان بحرانی، میرزا محمد اخباری، شیخ یوسف بحرانی و…

در دوره معاصر فقیهانی هستند که اصولی شناخته می شوند اما تفکر و فتوای آنان اخباری است.[۳]

منابع

  1. پيدايش، سير تطور و تداوم اخباری‌گری، فائز قاسم, شريفی محمد، كتاب قيم، پاييز و زمستان ۱۳۹۳، دوره ۴، شماره ۱۱ (ويژه علوم قرآن و حديث)
  2. پيدايش، سير تطور و تداوم اخباری‌گری، فائز قاسم, شريفی محمد، كتاب قيم، پاييز و زمستان ۱۳۹۳، دوره ۴، شماره ۱۱ (ويژه علوم قرآن و حديث)
  3. سخنرانی ابوالقاسم علیدوست در نشست بزرگداشت جناب غفران مآب با موضوع ادوار اخباری گری. سایت آیت الله علیدوست http://a-alidoost.ir/persian/lecture/25997/