خلقت انسان‌ها با رنگ‌های متفاوت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳: خط ۳:
چرا خداوند برخی را سیاه و برخی را به رنگ‌های دیگر آفرید؟
چرا خداوند برخی را سیاه و برخی را به رنگ‌های دیگر آفرید؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}تفاوت در شکل، رنگ، قد و دیگر خصوصیات بدنی، به جهت عوامل طبیعی است که به مرور زمان تأثیر می‌گذارند. عموم مردمانی که در مناطق بسیار گرم زندگی می‌کنند، کم‌کم رنگ پوستشان به سیاهی و آفتاب سوختگی متمایل می‌شود. مردمانی که در مناطق معتدل زندگی می‌کنند عموما از پوست سفید برخوردار می‌شوند. عوامل دیگری نیز در این موارد تاثیرگذار هستند. پس این گونه نیست که [[خداوند]] از اول، برخی را سفید و برخی را سیاه خلق کرده باشد.
{{پاسخ}}تفاوت در شکل، رنگ، قد و دیگر خصوصیات بدنی، به جهت عوامل طبیعی است که به مرور زمان تأثیر می‌گذارند. عموم مردمانی که در مناطق بسیار گرم زندگی می‌کنند، کم‌کم رنگ پوستشان به سیاهی و آفتاب سوختگی متمایل می‌شود. مردمانی که در مناطق معتدل زندگی می‌کنند عموما از پوست سفید برخوردار می‌شوند. عوامل دیگری نیز در این موارد تاثیرگذار هستند. پس این گونه نیست که [[خداوند]] از اول، برخی را سفید و برخی را سیاه خلق کرده باشد.{{مدرک}}


همچنین باید توجه داشت که بین تبعیض و تفاوت، فرق وجود دارد. تفاوت در رنگ‌ها، تبعیض نیست و نباید به این امور به دیده تبعیض نگاه کرد. ادیان الهی با این نگاه تبعیضانه مبارزه کرده‌اند. خداوند به وسیله پیامبران خود این پیام را رساند که مهم در نزد خداوند [[تقوا]] است.  
همچنین باید توجه داشت که بین تبعیض و تفاوت، فرق وجود دارد. تفاوت در رنگ‌ها، تبعیض نیست و نباید به این امور به دیده تبعیض نگاه کرد. ادیان الهی با این نگاه تبعیضانه مبارزه کرده‌اند. خداوند به وسیله پیامبران خود این پیام را رساند که مهم در نزد خداوند [[تقوا]] است.{{مدرک}}


[[پیامبر اسلام]] در ملاقات با [[اصحاب صفه]] فرمودند: «همه مردم از سفید و سیاه، عرب و عجم در یک درجه‌اند. هیچ‌کس بر دیگری برتری ندارد مگر به وسیله تقوا و طاعت الهی».<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، چاپ نهم، ج۱۸، ص۳۶۰.</ref> پیامبر اسلام بیشترین سهم را در این مبارزه ایفا کرد. او از بزرگان [[انصار]] خواست تا به «جویبر» سیاه‌پوست، همسر دهند تا تصور برتری نژادی برچیده شود.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۱۸، ص۳۶۰–۳۶۴،</ref> پیامبر، [[بلال حبشی]] سیاه‌پوست را به عنوان موذن خاص خود انتخاب کرد. همچنین تصمیماتی گرفت تا برده‌ها به تدریج آزاد و زندگی شرافتمندانه در پیش گیرند.
[[پیامبر اسلام]] در ملاقات با [[اصحاب صفه]] فرمودند: «همه مردم از سفید و سیاه، عرب و عجم در یک درجه‌اند. هیچ‌کس بر دیگری برتری ندارد مگر به وسیله تقوا و طاعت الهی».<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، چاپ نهم، ج۱۸، ص۳۶۰.</ref> پیامبر اسلام بیشترین سهم را در این مبارزه ایفا کرد. او از بزرگان [[انصار]] خواست تا به «جویبر» سیاه‌پوست، همسر دهند تا تصور برتری نژادی برچیده شود.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۱۸، ص۳۶۰–۳۶۴،</ref> پیامبر، [[بلال حبشی]] سیاه‌پوست را به عنوان موذن خاص خود انتخاب کرد. همچنین تصمیماتی گرفت تا برده‌ها به تدریج آزاد و زندگی شرافتمندانه در پیش گیرند.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۲

سؤال

چرا خداوند برخی را سیاه و برخی را به رنگ‌های دیگر آفرید؟

تفاوت در شکل، رنگ، قد و دیگر خصوصیات بدنی، به جهت عوامل طبیعی است که به مرور زمان تأثیر می‌گذارند. عموم مردمانی که در مناطق بسیار گرم زندگی می‌کنند، کم‌کم رنگ پوستشان به سیاهی و آفتاب سوختگی متمایل می‌شود. مردمانی که در مناطق معتدل زندگی می‌کنند عموما از پوست سفید برخوردار می‌شوند. عوامل دیگری نیز در این موارد تاثیرگذار هستند. پس این گونه نیست که خداوند از اول، برخی را سفید و برخی را سیاه خلق کرده باشد.[نیازمند منبع]

همچنین باید توجه داشت که بین تبعیض و تفاوت، فرق وجود دارد. تفاوت در رنگ‌ها، تبعیض نیست و نباید به این امور به دیده تبعیض نگاه کرد. ادیان الهی با این نگاه تبعیضانه مبارزه کرده‌اند. خداوند به وسیله پیامبران خود این پیام را رساند که مهم در نزد خداوند تقوا است.[نیازمند منبع]

پیامبر اسلام در ملاقات با اصحاب صفه فرمودند: «همه مردم از سفید و سیاه، عرب و عجم در یک درجه‌اند. هیچ‌کس بر دیگری برتری ندارد مگر به وسیله تقوا و طاعت الهی».[۱] پیامبر اسلام بیشترین سهم را در این مبارزه ایفا کرد. او از بزرگان انصار خواست تا به «جویبر» سیاه‌پوست، همسر دهند تا تصور برتری نژادی برچیده شود.[۲] پیامبر، بلال حبشی سیاه‌پوست را به عنوان موذن خاص خود انتخاب کرد. همچنین تصمیماتی گرفت تا برده‌ها به تدریج آزاد و زندگی شرافتمندانه در پیش گیرند.


منابع

  1. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، چاپ نهم، ج۱۸، ص۳۶۰.
  2. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۱۸، ص۳۶۰–۳۶۴،