|
|
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
|
| |
| {{سوال}} | | {{سوال}} |
| آیا مهدی حکومت‌الله و حکومت‌الله هوالمهدی(عج) صحیح و درست است؟ | | آیا حکومت مهدی (عج) واقعا حکومت خداوند است؟ |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| | {{درگاه|حکومت دینی|مهدویت}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
|
| |
|
| با سلام و احترام خدمت شما پرسشگر گرامی. از اینکه با مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم مکاتبه نموده‌اید صمیمانه تشکر می‌کنیم.
| | امام مهدی(عج) بنا بر عقاید شیعیان آخرین وصی پیامبر اکرم (ص) و خلیفه خدا در زمین است. مرام‌نامه و قانون اساسی حکومت [[امام زمان]](عج) قرآن کریم است و بر اساس این کتاب تمام مشکلات جهان و جهانیان را حل می‌کند و احکام الهی را آن‌گونه که هست به اجرا می‌گذارد. امام زمان پس از ظهور، عدل و [[عدالت]] را در جهان می‌گستراند. |
| | |
| | امام صادق(ع) در تفسیر آیه کریمه {{قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ|ترجمه=بدانید که خدا زمین را پس از مردگی اش زنده می کند.}}<ref>(بقره: ۲۵۱).</ref>فرمود: خداوند زمین را با حضرت قائم زنده می‌گرداند، آن حضرت در زمین به عدالت رفتار می‌کند و زمین را با گسترش حکومت و عدالت الهی زنده می‌نماید، پس از آن که در اثر گسترش ستم مرده بود.»<ref>کمال الدین، شیخ صدوق، ج۲، ص۶۶۸، بحار الانوار، ج۵۱، ص۵۴.</ref> |
|
| |
|
| پرسشگر محترم، شکی نیست که حکومت مهدوی همان حکومت الله (جل جلاله) در زمین است، زیرا بر اساس ادله مسلم عقلی و نقلی امام زمان «ع» آخرین وصی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و خلیفه خدای متعال در زمین بوده و مرام نامه و قانون اساسی حکومت جهانی امام زمان (علیه السلام) قرآن کریم است که با شکافتن معانی و کشف اعماق کتاب آسمانی و با آگاه بودن به علوم نهانی و آسمانی و ارتباط غیبی با خداوند و خالق عالم تمام مشکلات جهان و جهانیان را حل می‌کند و احکام الهی را آن‌گونه که هست به اجرا می‌گذارد و سرانجام روزگاری فرا می‌رسد که عدل و عدالت به دست توانای مرد الهی و دادگستر بی بدیل به اراده و مشیت الهی در روی زمین مرده از ستم و بی عدالتی پیاده می‌شود و این وعده الهی: «واعلموا ان الله یحی الارض بعد موتها»<ref>بقره آیه ۲۵۱.</ref> «بدانید و آگاه باشید که خداوند زمین را پس از مرگش زنده می‌گرداند) تحقق خواهد یافت چنانچه امام صادق (علیه السلام) در تفسیر این آیه کریمه فرمود: «خداوند زمین را با حضرت قائم زنده می‌گرداند، آن حضرت در زمین به عدالت رفتار می‌کند و زمین را با گسترش حکومت و عدالت الهی زنده می‌نماید، پس از آن که در اثر گسترش ستم مرده بود»<ref>کمال الدین، شیخ صدوق، ج۲، ص۶۶۸، بحار الانوار، ج۵۱، ص۵۴.</ref> و نیز از آن حضرت (علیه السلام) روایت شده که فرمود: «به خدا سوگند، به‌طور حتم عدالت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به درون خانه‌ها و اتاق‌هایشان نفوذ می‌کند، هم چنان‌که سرما و گرما در آن وارد می‌شود»<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۶۲.</ref>
| | و نیز از امام ششم (ع) روایت شده که فرمود: به خدا سوگند، به‌طور حتم عدالت مهدی به درون خانه‌ها و اتاق‌هایشان نفوذ می‌کند، هم چنان‌که سرما و گرما در آن وارد می‌شود.<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۶۲.</ref> |
|
| |
|
| بار از آن حضرت (علیه السلام) نقل شده که فرمود: «گویا می‌بینم که قائم آل محمد با خانواده اش در مسجد سهله فرود آمده است … همان‌جا که منزلگاه ادریس پیامبر بوده است و هیچ پیامبری برانگیخته نشده مگر آن که در آن مسجد نماز گزارده است کسی که در آن اقامت کند مانند کسی است که در خیمه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بوده است، هیچ مرد و زن مؤمنی نیست، مگر آن که دلش به سوی آن مسجد است … آن گاه که قائم ما قیام کند، خداوند انتقام رسولش و همه ما را از دشمنان خواهد گرفت.»<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۱۷ ـ کافی، ج۳، ص۴۹۵.</ref> و نیز از امام باقر (علیه السلام) نقل شده که فرمود: «سرزمین کوفه که جایگاه پاکی است و در آن مسجد سهله قرار دارد و مسجدی که همه پیامبران در آن نماز خوانده‌اند و از آن جا عدالت الهی پدیدار می‌گردد و قائم خداوند و قیام کنندگان پس از همان‌جا خواهند بود…»<ref>مستدرک الوسائل، ج۳، ص۴۱۶.</ref> از مجموع روایات استفاده می‌شود که شهر کوفه پایگاه اصلی فعالیت‌ها و مرکز فرمانروایی امام زمان (علیه السلام) خواهد بود و امام (علیه السلام) با رهبری معصومانه و با روح والا و کمالات علمی و معنوی و فضائل عظیم اخلاقی «از آن جا تمام حوادث و جریانات کشور پهناور زمین را زیر نظر می‌گیرد و تمام نقاط زمین برایش مانند کف دست می‌گردد، اصحاب و یارانش نیز از فاصله‌های دور و از اقصی نقاط عالم وی را مشاهده می‌کنند و با او سخن می‌گویند»<ref>دادگستر جهان ـ آیه الله امینی، ص۳۰۴.</ref> و امام (علیه السلام) با علم و دانشی که خدا به او عطا فرموده و با تدبیر و مدیریت بی نظیری که دارد نه تنها تسلط و حاکمیت ظاهری بر جهانیان و جهان خواهد داشت بلکه حکومت بر دل‌ها نیز دارد چنانچه از رسول خدا روایت شده که فرمود: «شما را به مردی از قریش بشارت می‌دهم که ساکنان آسمان و زمین از خلافت و فرمانروایی او خشنودند»<ref>ملاحم ابن طاوس، ص۷۰.</ref>
| | روایات زیادی بر مطابقت حکومت مهدوی و حکومت الهی وجود دارد. پس حکومت مهدی همان حکومت الله است و حکومت الله همان حکومت مهدی است. |
|
| |
|
| موفق باشید.
| |
| {{پایان پاسخ}} | | {{پایان پاسخ}} |
| == منابع == | | == منابع == |
| {{پانویس|۲}} | | {{پانویس|۲}} |
| {{شاخه | | {{شاخه |
| | شاخه اصلی = | | | شاخه اصلی =مهدویت |
| | شاخه فرعی۱ = | | | شاخه فرعی۱ =ویژگی‌های حکومت مهدوی |
| | شاخه فرعی۲ = | | | شاخه فرعی۲ = |
| | شاخه فرعی۳ = | | | شاخه فرعی۳ = |
| خط ۲۶: |
خط ۲۷: |
| | تیترها = | | | تیترها = |
| | ویرایش = | | | ویرایش = |
| | لینک‌دهی = | | | لینک‌دهی =شد |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه = |
نسخهٔ کنونی تا ۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۹
سؤال
آیا حکومت مهدی (عج) واقعا حکومت خداوند است؟
امام مهدی(عج) بنا بر عقاید شیعیان آخرین وصی پیامبر اکرم (ص) و خلیفه خدا در زمین است. مرام‌نامه و قانون اساسی حکومت امام زمان(عج) قرآن کریم است و بر اساس این کتاب تمام مشکلات جهان و جهانیان را حل می‌کند و احکام الهی را آن‌گونه که هست به اجرا می‌گذارد. امام زمان پس از ظهور، عدل و عدالت را در جهان می‌گستراند.
امام صادق(ع) در تفسیر آیه کریمه ﴿اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ؛ بدانید که خدا زمین را پس از مردگی اش زنده می کند.﴾[۱]فرمود: خداوند زمین را با حضرت قائم زنده می‌گرداند، آن حضرت در زمین به عدالت رفتار می‌کند و زمین را با گسترش حکومت و عدالت الهی زنده می‌نماید، پس از آن که در اثر گسترش ستم مرده بود.»[۲]
و نیز از امام ششم (ع) روایت شده که فرمود: به خدا سوگند، به‌طور حتم عدالت مهدی به درون خانه‌ها و اتاق‌هایشان نفوذ می‌کند، هم چنان‌که سرما و گرما در آن وارد می‌شود.[۳]
روایات زیادی بر مطابقت حکومت مهدوی و حکومت الهی وجود دارد. پس حکومت مهدی همان حکومت الله است و حکومت الله همان حکومت مهدی است.
منابع
- ↑ (بقره: ۲۵۱).
- ↑ کمال الدین، شیخ صدوق، ج۲، ص۶۶۸، بحار الانوار، ج۵۱، ص۵۴.
- ↑ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۶۲.
