آیه ۱۰ سوره عنکبوت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
در آیه ۱۰ سوره عنکبوت، منظور چه کسانی می‌باشد؟
در آیه ۱۰ سوره عنکبوت، منظور چه کسانی می‌باشد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}آیه ۱۰ [[سوره عنکبوت]] درباره افرادی سخن می‌گوید که هرگاه آزاری از سوی مردم ببینند، آن را چون عذاب الهی می‌پندارند و هرگاه پیروزی‌ای نصیب مؤمنان شود، خود را همراه آن اعلام می کنند. درباره اینکه این افراد چه کسانی هستند میان مفسران اختلاف است. برخی آنان را منافقان می‌دانند و برخی می‌گویند اینان کسانی هستند که ایمان در دلشان رسوخ نکرده است و دینشان سست است و در برابر گرفتاری‌ها و سختی‌ها، از خداوند و دینش دست می‌کشند.
{{پاسخ}}
'''آیه ۱۰ سوره عنکبوت''' درباره افرادی سخن می‌گوید که هرگاه آزاری از سوی مردم ببینند، آن را چون عذاب الهی می‌پندارند و هرگاه پیروزی‌ای نصیب مؤمنان شود، خود را همراه آن اعلام می‌کنند. درباره اینکه این افراد چه کسانی هستند میان مفسران اختلاف است. برخی آنان را منافقان می‌دانند و برخی می‌گویند اینان کسانی هستند که ایمان در دل‌شان رسوخ نکرده است و دین‌شان سست است و در برابر گرفتاری‌ها و سختی‌ها، از خداوند و دینش دست می‌کشند.


== متن آیه ==
== متن آیه ==
{{قرآن بزرگ|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ
{{قرآن بزرگ|وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذابِ اللَّهِ وَ لَئِنْ جاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَ وَ لَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِما في‏ صُدُورِ الْعالَمينَ
| سوره = عنکبوت
| سوره = عنکبوت
| آیه = ۱۰
| آیه = ۱۰
| ترجمه = و از ميان مردم كسانى‌اند كه مى‌گويند: «به خدا ايمان آورده‌ايم» و چون در [راه‌] خدا آزار كشند، آزمايش مردم را مانند عذاب خدا قرار مى‌دهند؛ و اگر از جانب پروردگارت پيروزى رسد حتماً خواهند گفت: «ما با شما بوديمآيا خدا به آنچه در دلهاى جهانيان است داناتر نيست؟
| ترجمه = و از میان مردم کسانی‌اند که می‌گویند: «به خدا ایمان آورده‌ایم» و چون در [راه] خدا آزار کشند، آزمایش مردم را مانند عذاب خدا قرار می‌دهند؛ و اگر از جانب پروردگارت پیروزی رسد حتماً خواهند گفت: «ما با شما بودیمآیا خدا به آنچه در دلهای جهانیان است داناتر نیست؟
}}
}}


== افراد سست ایمان یا منافقان ==
== افراد سست ایمان یا منافقان ==
در این آیه از افرادی سخن می‌کند که می‌گویند ایمان آوردیم اما وقتی بلایی بر آنان عارض می شود و در راه خدا آزار می‌بینند، آن را عذاب می‌پندارند و هر گاه هم پیروزی‌ای نصیب مردم شود فورا می‌گویند ما با شما بودیم. اینکه این افراد چه کسانی هستند محل مناقشه مفسران است. برخی مصداق این افراد را منافقان می‌دانند. هرچند اذعان دارند آیه درباره افراد سست ایمان است اما این افراد را جزء منافقان برمی‌شمرند.<ref>تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۶، ص: ۲۲۰</ref>
قرآن از افرادی خبر داده است که می‌گویند ایمان آوردیم اما وقتی بلایی بر آنان عارض می‌شود و در راه خدا آزار می‌بینند، آن را عذاب می‌پندارند و هر گاه هم پیروزی‌ای نصیب مردم شود فوراً می‌گویند ما با شما بودیم. اینکه این افراد چه کسانی هستند محل مناقشه مفسران است. برخی مصداق این افراد را منافقان می‌دانند که اظهار ايمان مى‌‏كنند، اما در برابر فشار مخالفان، استقامت به خرج نمى‏‌دهند و از ايمان به كنار مى‌‏روند و فشار و شكنجه مردم را همچون عذاب الهى مى‏‌شمرند<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۲۲۰.</ref>


[[علامه طباطبایی]] اعتقاد دارد این آیه درباره افرادی است که ایمان عاریتی دارند و ایمان آنها منوط به عافیت و سلامتی است و تا زمانی ایمان دارند که ضرر و زیانی به آنها نرسد.<ref>ترجمه تفسير الميزان، علامه طباطبایی، ج۱۶، ص: ۱۵۵</ref> آیه ۱۱ [[سوره حج]] هم چنین مضمونی دارد:{{قرآن|ترجمه=و از ميان مردم كسى است كه خدا را با ترديد مى‌پرستد. اگر خيرى به او رسد دلش بدان آرام گيرد، و اگر آزمايشى پيش آيد رخ برتابد. در دنيا و آخرت زيان بيند و آن زيانى آشكار است.|سوره=حج|آیه=۱۱}}
[[علامه طباطبایی]] اعتقاد دارد این آیه درباره افرادی است که ایمان عاریتی دارند و ایمان آنها منوط به عافیت و سلامتی است و تا زمانی ایمان دارند که ضرر و زیانی به آنها نرسد.<ref>طباطبایی، محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۱۵۵</ref> آیه ۱۱ [[سوره حج]] هم چنین مضمونی دارد:{{قرآن|ترجمه=و از میان مردم کسی است که خدا را با تردید می‌پرستد. اگر خیری به او رسد دلش بدان آرام گیرد، و اگر آزمایشی پیش آید رخ برتابد. در دنیا و آخرت زیان بیند و آن زیانی آشکار است.}}


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
خط ۲۸: خط ۲۹:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =د
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۱

سؤال

در آیه ۱۰ سوره عنکبوت، منظور چه کسانی می‌باشد؟

آیه ۱۰ سوره عنکبوت درباره افرادی سخن می‌گوید که هرگاه آزاری از سوی مردم ببینند، آن را چون عذاب الهی می‌پندارند و هرگاه پیروزی‌ای نصیب مؤمنان شود، خود را همراه آن اعلام می‌کنند. درباره اینکه این افراد چه کسانی هستند میان مفسران اختلاف است. برخی آنان را منافقان می‌دانند و برخی می‌گویند اینان کسانی هستند که ایمان در دل‌شان رسوخ نکرده است و دین‌شان سست است و در برابر گرفتاری‌ها و سختی‌ها، از خداوند و دینش دست می‌کشند.

متن آیه

افراد سست ایمان یا منافقان

قرآن از افرادی خبر داده است که می‌گویند ایمان آوردیم اما وقتی بلایی بر آنان عارض می‌شود و در راه خدا آزار می‌بینند، آن را عذاب می‌پندارند و هر گاه هم پیروزی‌ای نصیب مردم شود فوراً می‌گویند ما با شما بودیم. اینکه این افراد چه کسانی هستند محل مناقشه مفسران است. برخی مصداق این افراد را منافقان می‌دانند که اظهار ايمان مى‌‏كنند، اما در برابر فشار مخالفان، استقامت به خرج نمى‏‌دهند و از ايمان به كنار مى‌‏روند و فشار و شكنجه مردم را همچون عذاب الهى مى‏‌شمرند[۱]

علامه طباطبایی اعتقاد دارد این آیه درباره افرادی است که ایمان عاریتی دارند و ایمان آنها منوط به عافیت و سلامتی است و تا زمانی ایمان دارند که ضرر و زیانی به آنها نرسد.[۲] آیه ۱۱ سوره حج هم چنین مضمونی دارد:﴿و از میان مردم کسی است که خدا را با تردید می‌پرستد. اگر خیری به او رسد دلش بدان آرام گیرد، و اگر آزمایشی پیش آید رخ برتابد. در دنیا و آخرت زیان بیند و آن زیانی آشکار است.


منابع

  1. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۲۲۰.
  2. طباطبایی، محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۱۵۵