آداب پس از تولد فرزند: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} وقتي بچه اي به دنيا مي آيد چه چيزي را والدين آن بچه بايد انج...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
وقتي بچه اي به دنيا مي آيد چه چيزي را والدين آن بچه بايد انجام بدهند از نظر شريعت اسلامي؟
وقتی نوزادی متولد می شود، والدین چه آدابی را باید رعایت کنند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در اسلام آداب و سنت هايي وجود دارند كه از آغاز تولّد فرزند تا روز هفتم به آنها عمل مي كنند. عمل به اين آداب، زمينه هاي مساعد تربيتي را در فرزند به وجود مي آورد ممكن است نقش برخي از اين آداب در تربيت فرزند براي ما مخفي باشد يا تأثير كمتري از لحاظ ظاهري در تربيت فرزند داشته باشد ولي به هر حال تأثير خود را در فرزند خواهد گذاشت. بخشي از اينها زمينه تربيت بعدي را فراهم مي كنند و برخي، علاوه بر آن، خود نيز اثر تربيتي دارند. اين آداب عبارتند از:
{{تربیت فرزند}}
خواندن [[اذان]] و [[اقامه]] در گوش نوزاد، پوشاندن نوزاد با لباس سفید، انتخاب نام نیکو، [[ختنه]]، [[صدقه]]، خوراندن اندکی [[تربت امام حسین(ع)]]، و [[عقیقه]] برای نوزاد از مهمترین آداب پس از تولد فرزند هستند. عمل به این سنت‌ها، زمینه‌های مساعد تربیتی را در فرزند به وجود می‌آورد.


۱. خواندن اذان و اقامه در گوش نوزاد: نخستين كاري كه پيامبر(ص) و ائمه(ع) پس از تولّد فرزند انجام مي دادند، اين بود كه در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه مي گفتند. اين كار آثاري همچون دوري شيطان از كودك، محفوظ ماندن كودك از ديوانگي و پيسي و غش مي باشد.<ref>حسيني زاده، سيد علي، سيره تربيتي پيامبر(ص) تربيت فرزند، پژوهشكده حوزه، دانشگاه، چاپ اوّل، ۱۳۸۰، ص۵۴.</ref>
==سیره معصومان پس از تولد فرزند==
۱. خواندن اذان و اقامه در گوش نوزاد: [[پیامبر(ص)]] و ائمه(ع) پس از تولد هر فرزند، در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه می‌گفتند. گفتن اذان و اقامه در گوش نوزاد تازه متولد شده علاوه بر اینکه از سنت‌های اسلام است و اثاری برای این کار نقل شده است از جمله؛ دوری [[شیطان]] از کودک، محفوظ ماندن کودک از دیوانگی، پیسی و غش.<ref>حسینی زاده، سید علی، سیره تربیتی پیامبر(ص) تربیت فرزند، پژوهشکده حوزه، دانشگاه، چاپ اوّل، ۱۳۸۰، ص۵۴.</ref>


۲. تحنيك يا كام برداشتن: از ديگر آدابي كه معصومين(ع) در آغاز تولّد فرزند رعايت كرده اند، برداشتن كام نوزاد است. كام برداشتن بدين معناست كه مقداري خرما، شيريني يا چيز ديگري را نرم و ملايم كرده، به صورت مايع درآورند و آن را در حلق كودك بريزند. خوب است كه عمل تحنيك به دست بزرگان دين افراد صالح و با تقوا انجام پذيرد. اين، در جاي خود امر بسيار خوبي است و چون هنگام عمل تحنيك، خوب است كه براي كودك دعا كنند، دعاي بزرگان براي كودك تأثير معنوي فراواني خواهد داشت.<ref>همان، ص۵۷.</ref>
۲. تحنیک یا کام برداشتن: از دیگر آدابی که معصومین(ع) در آغاز تولد فرزند رعایت کرده‌اند، برداشتن کام نوزاد است. کام برداشتن بدین معناست که مقداری خرما، شیرینی یا چیز دیگری را نرم و ملایم کرده، به صورت مایع درآورند و آن را در حلق کودک بریزند. خوب است که عمل تحنیک به دست بزرگان دین، افراد صالح و با تقوا انجام پذیرد. این، در جای خود امر بسیار خوبی است و چون هنگام عمل تحنیک، خوب است که برای کودک دعا کنند، دعای بزرگان برای کودک تأثیر معنوی فراوانی خواهد داشت.<ref>حسینی زاده، سید علی، سیره تربیتی پیامبر(ص) تربیت فرزند، پژوهشکده حوزه، دانشگاه، چاپ اوّل، ۱۳۸۰، ص۵۷.</ref>


۳.خوراندن تربت امام حسين(عليه السلام): امام باقر(عليه السلام)فرمودند:"به بچه هاي خودپس ازتولدشان، آب رودخانه فرات وتربت امام حسين(عليه السلام)رابخورانيد واگردسترسي به آنها نباشد، ازآب باران استفاده کنيد."<ref>فروع کافي،ج۶ص۲۴.</ref>
۳. خوراندن [[تربت امام حسین(ع)]]: [[امام باقر(ع)]] فرمودند: «به بچه‌های خود پس از تولدشان، آب رودخانه فرات و تربت امام حسین(ع) را بخورانید و اگر دسترسی به آنها نباشد، از آب باران استفاده کنید.<ref>کلینی، فروع کافی، ج۶، ص۲۴.</ref>


۴. پوشش نوزاد: پيامبر(ص) و ائمه معصومين(ع) به پوشش كودك، به ويژه در آغاز تولّد، اهميّت فراواني مي دادند. تاكيد بر پوشاندن لباس سفيد بر كودك و نهي از پوشاندن لباس زرد بر او، اهميّت و تاثير رنگ لباس بر كودك است. امروزه در روان شناسي رنگ ها نيز تأثير رنگ ها بر حالات روحي ـ رواني انسانها به اثبات رسيده است.<ref>بهشتي، ريحانه، سيما ميخبر، ناشر نور الزهراء، چاپ پنجم، ۱۳۸۳، ص۱۶۶.</ref>  
۴. پوشش نوزاد: پیامبر(ص) و ائمه(ع) به پوشش کودک، به ویژه در آغاز تولّد، اهمیت فراوانی می‌دادند. تأکید بر پوشاندن لباس سفید بر کودک و نهی از پوشاندن لباس زرد بر او، اهمیّت و تأثیر رنگ لباس بر کودک است. امروزه در روان‌شناسی رنگ‌ها نیز تأثیر رنگ‌ها بر حالات روحی ـ روانی انسانها به اثبات رسیده است.<ref>بهشتی، ریحانه، سیما میخبر، ناشر نور الزهراء، چاپ پنجم، ۱۳۸۳، ص۱۶۶.</ref>


۵. انتخاب نام نيك: در سيره معصومين(ع) انتخاب نام نيكو و زمان آن مورد تاكيد واقع شده است. در مورد زمان انتخاب نام بايد گفت كه در سيره معصومين، زمان نام گذاري قبل از تولّد مي باشد. اگر به بعد از تولّد واگذار شده باشد، تا روز هفتم بهتر است نامگذاري صورت گيرد. در مورد انتخاب نام هم بايد سعي شود نام هايي انتخاب شود كه مضامين عالي و دل نشين داشته باشد و سعي شود نام هايي كه شخصيّت كودك را پائين بياورد گذاشته نشود. چون نام، نشانگر هويت و شخصيت انسان مي باشد و برچسبي است كه تا آخر زندگي با او خواهد بود و اثر تلقيني خواهد داشت. به همين خاطر نام بزرگان را براي كودك انتخاب كردن بسيار شايسته مي باشد.<ref>حسيني زاده، سيد علي، سيره تربيتي پيامبر(ص) تربيت فرزند، ۱۳۸۰، ص۶۳.</ref>
۵. انتخاب نام نیک: در سیره معصومین(ع) انتخاب نام نیکو و زمان آن مورد تأکید واقع شده است. در مورد زمان انتخاب نام باید گفت که در سیره معصومین، زمان نام گذاری قبل از تولد می‌باشد. اگر به بعد از تولد واگذار شده باشد، تا روز هفتم بهتر است نامگذاری صورت گیرد. در مورد انتخاب نام هم باید سعی شود نام‌هایی انتخاب شود که مضامین عالی و دلنشین داشته باشد. سعی شود نام‌هایی که شخصیت کودک را پائین بیاورد، گذاشته نشود. نام، نشانگر هویت و شخصیت انسان می‌باشد و برچسبی است که تا آخر زندگی با او خواهد بود و اثر تلقینی خواهد داشت. انتخاب نام بزرگان برای کودک بسیار شایسته است.<ref>حسینی زاده، سید علی، سیره تربیتی پیامبر(ص) تربیت فرزند، ۱۳۸۰، ص۶۳.</ref>


۶. عقيقه: از مهمترين آداب و سنتهايي كه در رفتار و گفتار پيامبر(ص) و ائمه(ع) بر آن تاكيد شده، عقيقه براي فرزند است. تاكيد بر عقيقه به حدّي است كه بعضي از علماي شيعه و سنّي به وجوب آن فتوا داده اند ولي اكثر علماي شيعه بر استحباب مؤكّد بودنش نظر داده اند. اهميّت عقيقه آنقدر زياد است كه معصومين(ع) فرموده اند نمي توان با صدقه دادن قيمت عقيقه، آن را ترك كرد. اگر در كودكي عقيقه نكنند، در بزرگي خود كودك عقيقه كند. و اگر كسي بميرد و عقيقه نكند، براي او بعد از مرگ عقيقه كنند.<ref>همان، ص۶۸.</ref>
۶. [[عقیقه]]: از مهمترین آداب و سنتهایی که در رفتار و گفتار پیامبر(ص) و ائمه(ع) بر آن تأکید شده، عقیقه برای فرزند است. تأکید بر عقیقه به حدی است که بعضی از علمای شیعه و سنی به وجوب آن فتوا داده‌اند ولی اکثر علمای [[شیعه]] بر استحباب مؤکّد بودنش نظر داده‌اند. اهمیت عقیقه آنقدر زیاد است که معصومین(ع) فرموده‌اند نمی‌توان با [[صدقه]] دادن قیمت عقیقه، آن را ترک کرد. اگر در کودکی عقیقه نکنند، در بزرگی خود کودک عقیقه کند؛ و اگر کسی بمیرد و عقیقه نکند، برای او بعد از مرگ عقیقه کنند.<ref>حسینی زاده، سید علی، سیره تربیتی پیامبر(ص) تربیت فرزند، ۱۳۸۰، ص۶۸.</ref>


عقيقه كردن قربانی کردن يك گوسفند مي باشد كه بهتر است با گوشت آن يك مهماني براي آشنايان ترتيب دهد. آثار بسياري براي عقيقه كردن ذكر كرده اند كه مجال بيان آنها نمي باشد.
عقیقه، [[قربانی]] کردن یک گوسفند می‌باشد که بهتر است با گوشت آن یک مهمانی برای آشنایان ترتیب دهد. آثار بسیاری برای عقیقه کردن ذکر شده است.


۷. ختنه كردن: ختنه كردن كودك از ديگر آداب و سنني است كه در سيره معصومان(ع) در روز هفتم ولادت كودك انجام مي شود. اين كار علاوه بر آثار معنوي كه در روايات ذكر شده آثار بهداشتي و جنسي ديگري نيز دارد. سرطان آلت در افراد ختنه شده اصلاً ديده نشده، در حالي كه بين افراد ختنه نشده، چنين سرطاني ديده شده است. سرطان پروستات در بين ختنه شده ها كمتر است. عفونت هاي مجاري ادراري در بين آنها كمتر است و كام جويي هاي جنسي براي آنها بهتر و راحت تر صورت مي پذيرد.<ref>پاك نژاد، سيد رضا، اوّلين دانشگاه آخرين پيامبر، ناشر اسلاميّه، چاپ سوّم، ۱۳۶۹، ج۱۶، ص۱۶۴.</ref>  
۷. [[ختنه کردن]]: ختنه کردن کودک از دیگر آدابی است که در سیره معصومان(ع) در روز هفتم ولادت کودک انجام می‌شود. این کار علاوه بر آثار معنوی که در روایات ذکر شده آثار بهداشتی و جنسی دیگری نیز دارد.<ref>پاک نژاد، سید رضا، اوّلین دانشگاه آخرین پیامبر، ناشر اسلامیّه، چاپ سوّم، ۱۳۶۹، ج۱۶، ص۱۶۴.</ref>


۸. تراشيدن سر نوزاد و صدقه دادن به وزن موي او: از ديگر آدابي كه پيامبر اكرم(ص) در روز هفتم ولادت كودك انجام مي داد، تراشيدن سر نوزاد و صدقه دادن به وزن موي اوست.
۸. تراشیدن سر نوزاد و صدقه دادن به وزن موی او: از دیگر آدابی که پیامبر اکرم(ص) در روز هفتم ولادت کودک انجام می‌داد، تراشیدن سر نوزاد و صدقه دادن به وزن موی اوست.


نتيجه گيري اين آداب و وظايف دو دسته آثار دارند: دسته اوّل آثار جسمي بهداشتي و دسته ديگر آثار روحي رواني. با توجّه به اين دو دسته آثار آداب و سنن سه گروه مي شوند:
۱. دسته اوّل: غالباً آثار جسماني دارند مثل ختنه كردن تراشيدن موي سر كودك.
۲. دسته دوّم: غالباً آثار روحي ـ رواني دارند مثل اذان و اقامه گفتن در گوش كودك، انتخاب نام نيك.
۳. دسته سوّم: هر دو نوع آثار را دارند، مثل عقيقه، صدقه دادن.<ref>حسني زاده، سيد علي، سيره تربيتي پيامبر(ص) و اهل بيت(ع) ، تربيت فرزند، جلد اوّل، ص۷۴ ـ ۷۶.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بيشتر==
۱. حليه المتقين، علاّمه مجلسي، انتشارات دارالهجره.


۲. سيره تربيتي پيامبر و اهل بيت(ع) جلد اوّل ـ تربيت فرزند، سيد علي حسيني زاده پژوهشكده حوزه و دانشگاه.
== مطالعه بیشتر ==
 
* حلیه المتقین، علامه مجلسی، انتشارات دارالهجره.
۳. ريحانه بهشتي، سيما ميخبر، ناشر نور الزهراء.
* سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت(ع)، جلد اول، تربیت فرزند، سید علی حسینی زاده پژوهشکده حوزه و دانشگاه.
* ریحانه بهشتی، سیما میخبر، انتشارات نور الزهراء.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =تربیت و مشاوره
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =خانواده
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =تربیت فرزند
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =شد
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:وظایف والدین]]
[[رده:آداب تولد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۸

سؤال

وقتی نوزادی متولد می شود، والدین چه آدابی را باید رعایت کنند؟


خواندن اذان و اقامه در گوش نوزاد، پوشاندن نوزاد با لباس سفید، انتخاب نام نیکو، ختنه، صدقه، خوراندن اندکی تربت امام حسین(ع)، و عقیقه برای نوزاد از مهمترین آداب پس از تولد فرزند هستند. عمل به این سنت‌ها، زمینه‌های مساعد تربیتی را در فرزند به وجود می‌آورد.

سیره معصومان پس از تولد فرزند

۱. خواندن اذان و اقامه در گوش نوزاد: پیامبر(ص) و ائمه(ع) پس از تولد هر فرزند، در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه می‌گفتند. گفتن اذان و اقامه در گوش نوزاد تازه متولد شده علاوه بر اینکه از سنت‌های اسلام است و اثاری برای این کار نقل شده است از جمله؛ دوری شیطان از کودک، محفوظ ماندن کودک از دیوانگی، پیسی و غش.[۱]

۲. تحنیک یا کام برداشتن: از دیگر آدابی که معصومین(ع) در آغاز تولد فرزند رعایت کرده‌اند، برداشتن کام نوزاد است. کام برداشتن بدین معناست که مقداری خرما، شیرینی یا چیز دیگری را نرم و ملایم کرده، به صورت مایع درآورند و آن را در حلق کودک بریزند. خوب است که عمل تحنیک به دست بزرگان دین، افراد صالح و با تقوا انجام پذیرد. این، در جای خود امر بسیار خوبی است و چون هنگام عمل تحنیک، خوب است که برای کودک دعا کنند، دعای بزرگان برای کودک تأثیر معنوی فراوانی خواهد داشت.[۲]

۳. خوراندن تربت امام حسین(ع): امام باقر(ع) فرمودند: «به بچه‌های خود پس از تولدشان، آب رودخانه فرات و تربت امام حسین(ع) را بخورانید و اگر دسترسی به آنها نباشد، از آب باران استفاده کنید.[۳]

۴. پوشش نوزاد: پیامبر(ص) و ائمه(ع) به پوشش کودک، به ویژه در آغاز تولّد، اهمیت فراوانی می‌دادند. تأکید بر پوشاندن لباس سفید بر کودک و نهی از پوشاندن لباس زرد بر او، اهمیّت و تأثیر رنگ لباس بر کودک است. امروزه در روان‌شناسی رنگ‌ها نیز تأثیر رنگ‌ها بر حالات روحی ـ روانی انسانها به اثبات رسیده است.[۴]

۵. انتخاب نام نیک: در سیره معصومین(ع) انتخاب نام نیکو و زمان آن مورد تأکید واقع شده است. در مورد زمان انتخاب نام باید گفت که در سیره معصومین، زمان نام گذاری قبل از تولد می‌باشد. اگر به بعد از تولد واگذار شده باشد، تا روز هفتم بهتر است نامگذاری صورت گیرد. در مورد انتخاب نام هم باید سعی شود نام‌هایی انتخاب شود که مضامین عالی و دلنشین داشته باشد. سعی شود نام‌هایی که شخصیت کودک را پائین بیاورد، گذاشته نشود. نام، نشانگر هویت و شخصیت انسان می‌باشد و برچسبی است که تا آخر زندگی با او خواهد بود و اثر تلقینی خواهد داشت. انتخاب نام بزرگان برای کودک بسیار شایسته است.[۵]

۶. عقیقه: از مهمترین آداب و سنتهایی که در رفتار و گفتار پیامبر(ص) و ائمه(ع) بر آن تأکید شده، عقیقه برای فرزند است. تأکید بر عقیقه به حدی است که بعضی از علمای شیعه و سنی به وجوب آن فتوا داده‌اند ولی اکثر علمای شیعه بر استحباب مؤکّد بودنش نظر داده‌اند. اهمیت عقیقه آنقدر زیاد است که معصومین(ع) فرموده‌اند نمی‌توان با صدقه دادن قیمت عقیقه، آن را ترک کرد. اگر در کودکی عقیقه نکنند، در بزرگی خود کودک عقیقه کند؛ و اگر کسی بمیرد و عقیقه نکند، برای او بعد از مرگ عقیقه کنند.[۶]

عقیقه، قربانی کردن یک گوسفند می‌باشد که بهتر است با گوشت آن یک مهمانی برای آشنایان ترتیب دهد. آثار بسیاری برای عقیقه کردن ذکر شده است.

۷. ختنه کردن: ختنه کردن کودک از دیگر آدابی است که در سیره معصومان(ع) در روز هفتم ولادت کودک انجام می‌شود. این کار علاوه بر آثار معنوی که در روایات ذکر شده آثار بهداشتی و جنسی دیگری نیز دارد.[۷]

۸. تراشیدن سر نوزاد و صدقه دادن به وزن موی او: از دیگر آدابی که پیامبر اکرم(ص) در روز هفتم ولادت کودک انجام می‌داد، تراشیدن سر نوزاد و صدقه دادن به وزن موی اوست.


مطالعه بیشتر

  • حلیه المتقین، علامه مجلسی، انتشارات دارالهجره.
  • سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت(ع)، جلد اول، تربیت فرزند، سید علی حسینی زاده پژوهشکده حوزه و دانشگاه.
  • ریحانه بهشتی، سیما میخبر، انتشارات نور الزهراء.


منابع

  1. حسینی زاده، سید علی، سیره تربیتی پیامبر(ص) تربیت فرزند، پژوهشکده حوزه، دانشگاه، چاپ اوّل، ۱۳۸۰، ص۵۴.
  2. حسینی زاده، سید علی، سیره تربیتی پیامبر(ص) تربیت فرزند، پژوهشکده حوزه، دانشگاه، چاپ اوّل، ۱۳۸۰، ص۵۷.
  3. کلینی، فروع کافی، ج۶، ص۲۴.
  4. بهشتی، ریحانه، سیما میخبر، ناشر نور الزهراء، چاپ پنجم، ۱۳۸۳، ص۱۶۶.
  5. حسینی زاده، سید علی، سیره تربیتی پیامبر(ص) تربیت فرزند، ۱۳۸۰، ص۶۳.
  6. حسینی زاده، سید علی، سیره تربیتی پیامبر(ص) تربیت فرزند، ۱۳۸۰، ص۶۸.
  7. پاک نژاد، سید رضا، اوّلین دانشگاه آخرین پیامبر، ناشر اسلامیّه، چاپ سوّم، ۱۳۶۹، ج۱۶، ص۱۶۴.