انگشتر عقیق و جلوگیری از چشم زخم

از ویکی پاسخ
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۳ توسط Nazarzadeh (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

آیا انگشتر عقیق از چشم زخم جلوگیری می‌کند؟

روایات زیادی درباره خاصیت و فضیلت انگشتر عقیق آمده است. این روایات به ایمن ماندن از بلاء به سبب داشتن انگشتر عقیق اشاره کرده است. از ایمن ماندن از بلا می‌توان جلوگیری از چشم زخم را برداشت کرد؛ زیرا چشم زخم خود نوعی از بلا و آفات است.

روایات درباره فضیلت انگشتر عقیق

۱. پیامبر اکرم(ص) فرموده است: انگشتر عقیق به دست کنید که جبرئیل(ع) آن را از بهشت برای من آورد و گفت: ای محمد(ص)! انگشتر عقیق به دست کن و به امت خود نیز سفارش کن که چنین کنند.[۱] و باز فرموده است: انگشتر عقیق به دست کنید که تا آن را در دست خود دارید، غم و اندوهی به شما نرسد.[۲]

۲. امام صادق(ع) نیز درباره برکات و آثار و خواص انگشتر عقیق می‌فرماید: «العقیق حرز فی السفر» عقیق در مسافرت حرز و وسیله حفاظت آن هست.[۳] و باز از پدرش و از جدش(ع) نقل می‌کند: هر کسی انگشتری از عقیق بسازد و در آن محمد رسول‌الله و علی ولی‌الله نقش کند، خدای تعالی او را از مرگ بد حفظ نماید و چون بمیرد بر فطرت پاک توحیدی چشم از جهان می‌بندد.[۴] و می‌فرماید از عقیق انگشتر بسازید که آن مبارک است و هر کس انگشتر عقیق به دست کند، امید است که حاجتش به وجه احسن روا گردد.[۵] و هم چنین آن حضرت فرموده است که از آثار و خاصیت عقیق آن است: هر که انگشتری با نگین عقیق اختیار کند، تهیدست نگردد.[۶] و در بیان دیگر آمده است: هر که انگشتر عقیق به دست کند تا وقتی آن انگشتر در دست او هست، از جانب خداوند در ایمنی و حفاظت است.[۷]

۳. امام علی(ع) نیز درباره خاصیت انگشتر عقیق این چنین فرموده است: انگشتر عقیق به دست کنید تا خدا بر شما مبارک کند و از آسیب بلاء در ایمنی باشید.[۸]

استحباب

داشتن انگشتر عقیق در دست در رنگ‌های مختلف آن مستحب است، و مستحب است انگشتر را در انگشتان دست راست قرار دهند.[۹] به عقیق یمانی توصیه بیشتری شده است.[۱۰] درباره استحباب انگشتر عقیق، یاقوت، زمرّد، فیروزه، و بلور، روایاتی چند در ابواب احکام ملابس از کتاب وسائل الشیعه وارد شده است.[۱۱]


منابع

  1. طبرسی، رضی الدین، مکارم الاخلاق، بیروت، مؤسسه اعلمی، ۱۳۹۳ش، ص۸۷.
  2. طبرسی، رضی الدین، مکارم الاخلاق، ص۸۷.
  3. صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال، تهران، نشر کتابخانه صدوق، ۱۴۰۰ق، ص۳۸۶.
  4. صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال، ص۳۸۶.
  5. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۹۱ش، ج۶، ص۴۷۰.
  6. صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال، ص۳۸۵.
  7. صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال، ص۳۸۷.
  8. صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال، ص۳۸۶.
  9. تبریزی، میرزا جواد، إستفتائات جدید، قم، سرور، ۱۳۸۵، ج۱، ص۵۰۵.
  10. هاشمی شاهرودی، محمود، فرهنگ فقه فارسی، مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، ۱۳۸۲، ج۱، ص۷۴۷.
  11. موسوی اردبیلی، سید عبدالکریم، استفتائات، قم، نجابت، ۱۳۸۹، ص۱۷۶.