کرونا و لزوم بازاندیشی در نذرها

سؤال

اکنون روشن شد که به‌جای نذر امام‌زاده و ضریح و امثال اینها باید نذر پزشک و پرستار و تجهیزات پزشکی کرد. اینها می‌توانند به بشر کمک کنند نه آنها!

1. حق‌بودن توسل و دعا علاوه بر مفیدبودن دوا و درمان، امر بدیهی و روشنی برای دینداران است، بر این پایه نذر امام و امام‌زاده و توسل به آنها، با کمک به مخارج امور بهداشتی و پزشکی هیچ تعارضی ندارد و هر دو به موازات هم مفید و لازم است. 2. در طول تاریخ مسلمانان و شیعیان بر طبق توصیه‌های دینی، هم دعا و توسل داشته‌اند و هم دوا و دکتر؛ هم به امور معنوی اهتمام ورزیده و هم به مسائل بهداشتی و پزشکی اعتنا کرده‌اند؛ هم معلمان و طبیبان معنوی و اخلاقی را تکریم کرده و هم قدردان طبیبان جسم و پزشکان بوده‌اند. در کشور ما و دیگر کشورهای مسلمان‌نشین بسیاری از مراکز درمانی توسط خیّران مسلمان و با انگیزه‌های دینی ساخته و وقف شده است! 3. روشن است که نه هرکس دعا، زیارت و توسل کند، شفا می‌گیرد و حاجتش برآورده می‌شود و نه هرکس سراغ دوا، دکتر و بیمارستان برود، سلامت پیدا می‌کند! هم توسل و دعا و هم مراجعه به پزشکان، بخشی از علت تمام و کامل درمان است. اصل شفا از خدا است و ما وظیفه داریم برای رسیدن به آن، از علت‌های مادی و معنوی وضع شده از سوی خدا بهره جوییم. 4. پیشوایان دینی ما نیز گاهی مریض می‌شدند و از دوا استفاده می‌کردند و گاهی به برخی از یاران خود نیز برخی از داروهای گیاهی را توصیه می‌کردند؛ همچنان‌که برای درمان بیماری‌ها و دردهایی، دعاهای خاصی را نیز به آنان می‌آموختند.