ساخت گنبد و ضریح طلا برای امامان شیعه(ع)

سؤال

امامان (ع) با سادگي تمام زندگي کردند، پس چرا امروزه مرقدهاي آنها را از طلا درست مي¬کنند، آن هم با اين همه قشر ضعيف و ممالک مسلمان فقير؟ آيا بهتر نيست بيشتر به مسلمانان رسيدگي شود؟ آيا اين کار نوعي تجمل گرايي نيست؟

در پاسخ توجه شما را به چند نكته جلب مي كنيم:

۱. مكان هاي مقدس كه در فرهنگ اسلامي وجود دارد مانند حرم پيشوايان معصوم (ع) كعبه و خانه خدا، حرم امام زادگان و ... جز شعائر الهي به حساب مي آيند و خداوند متعال مي فرمايد: ﴿ذلِكَ وَ مَنْ يعَظِمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تََقْوَى الْقُلُوبِ؛﴾ «اين است (سخن حق) و هر كس شعائر دين خدا را بزرگ و محترم دارد (خوشا بر او) اين صفت دل هاي پرهيزكار است».

شعائر جمع شعيره و به معناي علامت و نشانه است و در آيه مذكور، نشانه هاي دين خدا «معالم دين الله» منظور است و تمام آن چه در برنامه هاي ديني وارد شده و انسان را به ياد خدا و عظمت آيين او مي اندازد شعائر الهي است و بزرگداشت آن نشانه تقواي دلهاست.

خداوند متعال در جايي ديگر مي فرمايد: ﴿فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيها بِالْغُدُوِّ وَ الاصال؛﴾ «در خانه هايي كه خدا اجازه داده كه (قدر و منزلت) آنها رفعت يابد و نامش در آنها ياد شود، در آن (خانه) ها هر بامداد و شامگاه او را نيايش مي كنند» اين خانه ها همان مراكزي است كه به فرمان خداوند متعال استحكام يافته و مركز ياد خداست و حقايق اسلام و معارف ديني و احكام الهي از آنها منتشر مي شود و در اين معناي وسيع و گسترده حرم مطهر پيشوايان معصوم و نواده گان آنها، مساجد، خانه هاي انبياء و قبور آن ها و اولياي الهي و به طور كلي هر كانوني كه به فرمان خداوند متعال بر پا شود و ياد او در آن برده شود و هر صبح و شام مردان و زنان با ايماني به تسبيح و تقديس در آنها مشغولند، چنين مكان هايي مركز مشكلات انوار الهي، ايمان، هدايت و داراي تقديس و احترام است و به طور طبيعي هزينه كردن و سرمايه گذاري براي توسعه، پاكيزه نگه داشتن، جذاب كردن و تلاش در راستاي زيبايي چنين مكان هايي مفيد و ثمربخش و بلكه با توجه به افزايش جمعيت و توسعه در زمينه هاي مختلف لازم و ضروري است.

۲. تقدس و بركت چنين مكان هايي به خاطر عنايت خداوند به اين مكان ها و وجود قبور پيشوايان معصوم و نواده گان آنها و اولياي الهي است وگرنه صرف گنبد و ديوار و ... هيچ كدام تقدسي ندارند، و كسي هم به آن نمي بالد، بلكه همه اين¬ها از انتساب به آن شخصیت الهی که با او نسبت پیدا کرده، كسب تقدس نموده و همگي نشانه عظمت دين خدا مي باشند.

۳. در جامعه و حكومت اسلامي بر اساس قوانين و تقسيم بودجه سالانه هر بخشي بودجه و هزينه ويژه خود را دارد و هزينه توسعه و آراستگي حرم امام هشتم (ع) و ساير امامان و امامزاده گان و... غالباً توسط نذورات، هدايا، و كمك افراد خير و نيكوكار و نيز درآمدهاي خود آستان مقدس مي باشد و در بسياري از موارد مردم به قصد توسعه، تجهيز حرم هاي مطهر نذورات و هداياي خويش را تقديم مي كنند. افزون بر آن چه گذشت با وجود آن كه رسيدگي به امور فقرا و جوانان وظيفه آستان مقدس امام رضا (ع) نيست؛ ولي آن آستان مقدس و ساير مراکز، با بودجه خود هزينه سرپرستي بسياري از خانواده هاي يتيم و بي سرپرست و فقرا و مساكين را به طور روزانه و ساليانه مي پردازد و در امور خيريه و عام المنفعه مثل ساخت بيمارستان، مدارس، مساجد، و ساير خدمات رفاهي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي به مردم و جوانان شركت فعال دارد.

۴. با اين تفاصيل، در عين حال همه هزينه ها و مخارج در حرم هاي مختلف، مورد تأييد کامل نمي باشد و ممکن است در مواردي اسراف شود.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

۱ـ علامه مجلسي(ره)، بحارالانوار، بيروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۹۷ـ۹۸ و ۹۹، كتاب المزار.

۲ـ سررسيد قدس، آستان قدرس رضوي، ۱۳۸۳ش، انتشارات آستان قدس رضوي، تهران.