دعای اللهم کن لولیک
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
دعای امام زمان(عج):((اللهم کن لولیک…)) از کدام امام معصوم(ع) نقل شده است؟
دعای مذکور در کتاب کافی[۱] و تهذیب[۲] (از کتب اربعه شیعه) بعنوان اعمال شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان ذکر شده (و البته در روایت تصریح شده است که همیشه این دعا خوانده شود) همچنان که در مفاتیح الجنان نیز این دعا در بخش اعمال شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان آورده شده است.[۳]
راوی این روایت که محمد بن عیسی بن عبید بن یقطین میباشد در کتاب معجم رجال آیت الله خوئی توثیق شده و حتی نظرات مخالف مبنی بر ضعیف بودن او جواب داده شده است.[۴]
البته در دو کتاب کافی و تهذیب سند محمد بن عیسی تا امام نیامده و ذکر شده است «باسناده» یعنی به اسناد خود و از این جهت باید بررسی شود که اسناد محمد بن عیسی چگونه است؟
البته بعضی از علما اعتقاد دارند که در مستحبات ضعف سند ایرادی ندارد (تسامح در ادله سنن).
نکته دیگری که در این روایت وجود دارد عدم ذکر امامی است که حدیث از او صادر شده است و با تعبیر «از صالحین» (در کافی) و «از صادقین» (در تهذیب) آمده است. البته این تعبیر در لسان راویان فقط برای ائمه اطهار استفاده میشود ولی امام مورد نظر تعیین نشده است.
نکته پایانی: در کتاب اقبال آمده است که این روایت دارای اسناد متعددی است که از بین آنها مرحوم سید بن طاووس از سند محمد بن عیسی استفاده کرده است.[۵]
متن و ترجمه دعا
« | اللّٰهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الحُجَّةِ بْنِ الحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَىٰ آبائِهِ فِي هٰذِهِ السَّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلِيلاً وَعَيْناً حَتَّىٰ تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فِيها طَوِيلاً. | خدایا برای ولیات حجت بن الحسن که درودهایت بر او و پدرانش باد، در این ساعت و در هر ساعت سرپرست و نگهبان و پیشوا و یاور و راهنما و دیدهبان باش تا او را با رغبت در زمینت سکونت دهی و زمانی طولانی بهرهمندش سازی. | » |
منابع
- ↑ کلینی، شیخ محمد بن یعقوب الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۴، ص۱۶۲، ح۴.
- ↑ طوسی، شیخ محمد بن حسن، التهذیب، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۳، ص۱۰۲، ح۳۷.
- ↑ قمی، حاج شیخ عباس، مفاتیح الجنان، تهران، اسوه، بی تا، ص۲۲۹ و ص۲۳۵.
- ↑ خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی جا، بی نا، بی تا، ج۱۷، ص ۱۱۰.
- ↑ ابن طاووس، سید رضی الدین علی بن موسی، الاقبال بالأعمال الصالحه، قم، دفتر تبلیغات، چاپ دوم، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص ۱۹۱.