فال حافظ
این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
آیا فال حافظ واقعیت دارد؟
معرفی و پیشینه
فال حافظ را پیشبینی خیر یا شر بودن نتیجه عملی یا پیشگویی سرنوشت کسی با بهرهگیری از دیوان حافظ دانسته شده است[۱] فالگرفتن یا تفأل بهمعنای پیشبینی خوشبینانه و امیدبخش درباره امور دانسته شده است؛ برخلاف تَطَیُّر که پیشبینی بد داشتن راجع به رخدادهای آینده است.[۲]
گفته شده که در ایران از گذشته فالزدن به کتاب، بهویژه کتابهای مشایخ صوفیه، مانند مثنوی، و کتابهای دیگر مانند شاهنامه مرسوم بوده است. از میان کتابهای فارسی، فالگرفتن با دیوان حافظ شهرت و جایگاه ویژهای یافته و از گذشته میان خاص و عام رایج بوده است. وجود اشاراتی به فالزدن و فال در دیوان حافظ را یکی از عوامل رویآوردن مردم به فالگرفتن از دیوان حافظ دانسته شده است.[۳]
به نقل از منابع، فالگرفتن از دیوان حافظ مدتی كوتاه پس از درگذشت حافظ رایج شده است؛ از حدود هفتاد سال پس از درگذشت حافظ، گزارشهایى از فالزدن به دیوان او در متون رسمى تاریخى آمده است. از دوره صفویه به بعد، درباره تفأل به دیوان حافظ، حكایتهاى بسیار و بعضاً شگفتآورى نقل شده است كه بعضی از آنها مشهور قلمداد شدهاند. باور عامیانه ایرانیان این بوده كه حافظ از نیت و نیاز همه افراد خبر دارد و به همین دلیل او را لسانالغیب خواندهاند. تفأل به دیوان حافظ، امروزه نیز متداول است. گفته شده که امروزه جنبه سرگرمى و تفنن در فال حافظ برانگیزههاى دیگر برای این کار غلبه دارد.[۴]
از نظر فقهی
در فرهنگ عامه
برخی فالهای مشهور
منابع
- ↑ یاحقی، محمدجعفر، «حافظ، فال»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، تهران، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۴ش، ج۳، ذیل واژه.
- ↑ طریقهدار، ابوالفضل، کندوکاوی درباره استخاره و تفأل، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷ش، ص۱۱۷.
- ↑ یاحقی، «حافظ، فال»، ج۳، ذیل واژه.
- ↑ روح الامینی، محمود، «حافظ/ تفأل به دیوان حافظ»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۸۷ش، ج۱۲، ذیل واژه.