برج ساختن فرعون برای دیدن خدای موسی
این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
آیا فرعون برجی ساخت تا به آسمانها رفته خدای موسی(ع) را ببیند؟
فرعون دستور داده بود که ساختمان بلندی برایش بسازند تا در بالای آن بتواند خدای موسی را ببیند.[۱] این داستان ساختن برج بزرگ پس از ماجرای مبارزه موسی با ساحران بود که فرعون را در موضع ضعف و شکست قرار داد.[۲] البته فرعون در ادامه این دستور گفته بود که به کلام موسی اطمینان ندارد.[۳] این دستور خطاب به هامان بود که وزیر او بود.[۴]
قرآن در دو سوره از این واقعه یاد کرده است:
- ﴿ای هامان! برای من آجر بپز، برایم برجی بلند (صَرْحًا) بساز شاید بر معبود موسی اطلاع یابم، و البته من او را از دروغگویان میپندارم.[۵]﴾
- ﴿«و فرعون گفت: «ایهامان، برای من برجی بلند بساز، … تا از خدای موسی اطلاع حاصل کنم.[۶]﴾
تعبیر «صرح» که در هر دو آیه آمده است به معنای برجی بلند است که از همه جا پیدا باشد.[۷] فرعون خدای موسی را جسمی ساکن در آسمان میدانست و امید داشت بر بالای برجی کههامان برایش میسازد، خدای موسی را ببیند.[۸] همچنین احتمال دارد فرعون حقیقت را میدانسته[۹] و تنها خواهان گمراه کردن مردم بوده است.[۸] او پس از شکست در داستان موسی و ساحران به دنبال جنجال بود و به همین جهت قران تعبیر «کَیْدُ فِرْعَوْنَ؛ حیله فرعون»[۱۰] را استفاده کرده است.[۱۱]
برخی این احتمال را مطرح کردهاند که مقصود فرعون ساختن رصدخانه بوده تا بتواند وضعیت ستارگان را دیده و از ستارگان بهدستآورد که پیامبر و فرستادهای مبعوث شده است یا نه و آنچه موسی ادعا میکند حقیقت دارد یا نه.[۱۲]
منابع
- ↑ سوره قصص، آیه۱۷.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۸۵.
- ↑ سوره قصص، آیه۱۷.
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۸۱۵.
- ↑ سوره قصص، آیه ۳۸.
- ↑ سوره غافر، آیات ۳۶ و ۳۷.
- ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعهٔ مدرسین حوزه علمیه، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۷.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۷.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۸۱۵.
- ↑ سور غافر، آیه۳۷.
- ↑ قرائتی محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۲۵۴.
- ↑ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۷.