اهل‌سنت و تکفیر شیعیان
آیا مذاهب چهارگانه اهل سنت شیعه امامیه را کافر می‌دانند؟
بسیاری از عالمان اهل‌سنت، شیعیان را مسلمان می‌دانند. در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان وجود دارد. آنان از راویان شیعه روایت نقل کرده‌اند، شهادت افراد شیعی را پذیرفته‌اند در حالی که شهادت کافر در بحث‌های قضایی را نمی‌پذیرند. این افراد معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است و بنابر این معیار، شیعه را کافر نمی‌دانند. برخی اهل‌سنت معاصر معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن‌ها نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر، مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت است.
گروه دیگری در میان اهل‌سنت وجود دارد که شیعیان را کافر می‌داند. بیشتر این افراد، شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند.
معیار کفر نزد اهل‌سنت
فقیهان اهل‌سنت معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است. بنابر این معیار، شیعه نمی‌تواند از نظر مذاهب اهل‌سنت کافر باشد؛ زیرا شیعیان، اصول دین از جمله توحید، نبوت، قیامت و دستورات اصلی اسلام را انکار نمی‌کنند. اختلافات شیعه با مذاهب دیگر از موضوعات ضروری دین نبوده و انکار آن، خروج از دین نیست.[۱]
نووی از عالمان اهل‌سنت در شرح صحیح مسلم، آورده که هیچ‌یک از مسلمانان به خاطر گناه، تکفیر نمی‌شود و هرکس موردی از ضروریات دین اسلام را انکار کند، حکم به ارتداد و کفر او داده می‌شود.[۲] روایات فراوانی در منابع اهل‌سنت نیز جان، مال و آبروی افرادی که به «لا إله إلا اللّه» و «محمد رسول اللّه» اعتقاد داشته باشند را محترم دانسته و اجازه کافر دانستن آن‌ها را نداده است.[۳]
در میان کلمات عالمان پیشین اهل‌سنت، کمتر تصریحاتی بر مسلمان بودن شیعیان یافت می‌شود و تنها در درون مباحث علمی می‌توان به نظرات آن‌ها پی برد. در کلمات عالمان معاصر اهل‌سنت، تصریح به مسلمان بودن شیعیان بیشتر قابل مشاهده است. از جمله این افراد می‌توان به جاد الحق، مفتی و وزیر اوقاف مصر[۴] حسن البنا، بنیانگذار اخوان‌المسلمین[۵] اشاره کرد که به مسلمان بودن شیعه تصریح کرده‌اند.
مسلمان دانستن شیعه در میان اهل‌سنت
براساس گفته سرجانی در کتاب «الشیعه نضال ام ضلال» بیشتر عالمان اهل‌سنت معتقدند که شیعیان دوازده امامی، مسلمان هستند[۶] در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان آورده شده است:
- محدثان اهل‌سنت در کتاب‌های حدیثی خود، از راویان شیعه، حدیث نقل کرده‌اند. همچنین در آثار رجالی اهل‌سنت، موارد متعددی وجود دارد که یک راوی را شیعه توصیف کرده و او را ثقه دانسته‌اند.[۷]
- اهل‌سنت اعتقاد دارند که شهادت کافر پذیرفته نیست. افرادی مانند ابویوسف قاضی[۸] و شافعی[۹] شهادت شیعیان را پذیرفته‌اند.
- اشعری نیز در «مقالات الاسلامیین» شیعه را یکی از گروه‌های مسلمانان ذکر می‌کند.[۱۰]
- ابن‌تیمیه در «دقائق التفسیر» آورده که بسیاری از مسلمانان اهل بدعت مانند رافضه و جهمیه و … به بلاد کفر رفته‌اند و به دست آنان، جمع فراوانی مسلمان شدند. این افراد از اسلام بهره‌مند گشتند، مسلمان اهل‌بدعت گردیدند و مسلمان اهل‌بدعت بودن بهتر از این است که کافر باشند.[۱۱]
مسلمان دانستن شیعه به همراه اجازه تقلید از آنان
برخی اهل‌سنت معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت است. وی در فتوایی بیان داشت: «مکتب جعفری، معروف به مذهب امامی اثنی‌عشری، مکتبی است که شرعاً پیروی از آن، مانند پیروی از مکتب‌های اهل‌سنت جایز است».[۱۲] این متن برای نخستین بار در مجله رساله الاسلام وابسته به دارالتقریب مصر منتشر شد. زمان صدور این فتوا ۱۷ ربیع‌الاول ۱۳۷۸ق بود که در ۳ محرم ۱۳۷۹ق انتشار یافت.
تکفیر شیعیان
گروه سوم از اهل‌سنت، شیعیان را کافر می‌دانند. گروهی از این افراد، شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. در این رویکرد، گروهی بدون معین کردن فردی خاص مورد تکفیر قرار می‌گیرد.[۱۳] غالب گروهی از اهل‌سنت که شیعه را تکفیر کرده‌اند، چنین رویکردی دارند. عوده از عالمان سلفی می‌گوید: «جماعتی از علما حکم داده‌اند که شیعیان مسلمان نیستند. البته این حکم به معنای تکفیر بزرگان و افراد آنان نیست.[۱۴] گروهی دیگر که نسبت به گروه اول در اقلیت هستند، به نحو معین، شیعه را تکفیر می‌کنند؛ یعنی تنها افراد خاص با افعالی خاص را تکفیر می‌کنند.[۱۵]
این افراد دلایلی بر تکفیر شیعیان اقامه کرده‌اند:
- شیعیان در مورد برخی مخلوقات (امامان شیعه) عقاید غلوآمیزی دارند و آنان را هم ردیف خداوند قرار می‌دهند.
- شیعیان معتقدند که اصحاب، بعضی از سوره‌ها مانند سوره نورین و سوره ولایت و ... را به‌طور کامل از قرآن حذف کردند.
- شیعه اکثر اصحاب پیامبر را تکفیر می‌کند و به آنان ناسزا می‌گوید
- شیعه اهل‌سنت را کافر و نجس می‌داند و حتی وقتی یک نفر شیعه با یک نفر سنی دست می‌دهد، بعد از مصافحه دست خود را تطهیر می‌کند.[۱۶]
این ادله مورد نقد شیعیان و برخی اهل‌سنت قرار گرفته و جواب‌های مختلفی بدان‌ها داده شده است.[۱۷]
پیوند به بیرون
- بخشی از این مدخل برگرفته شده از مقاله «عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت»، تألیف فلاح تفتی و دیگران، مجله فقه مقارن، سال هفتم، شماره۱۴، پاییز و زمستان۱۳۹۸ش.
منابع
- ↑ بررسی فتوای تکفیر در نگاه مذاهب اسلامی، رجبی، حسین، ص۲۷، نشر مشعر، تهران ١٣٨٨ش.
- ↑ نووی، ابو زکریا یحیی بن شرف، صحیح مسلم بشرح النووی، ج۱، ص۱۵۰، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۳۹۲ق.
- ↑ صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۷۱، صحیح البخاری ج۵، ص۱۷۱، و ج۵ ص۲۲، دار احیاء التراث العربی.
- ↑ جاد الحق، جاد الحق علی، مجموع فتاوی، ج۲، ص۸۲–۸۵، جیزه، دارالفاروق لإلستثمارات الثقافیة، ۲۰۰۸م.
- ↑ عماره، محمد، معالم المشروع الحضاری فی فکر البنا، ص۷۳، قاهره ـ اسکندریه، دارالسالم، ۱۴۳۰ق.
- ↑ سرجانی، راغب، الشیعة نضال أم ضالل، ص۱۳۸، قاهره، دارالکتب المصریة، ۱۴۳۲ق.
- ↑ ابنحجر عسقالنی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۳۷، هند، مطبعة دائرهٔ المعارف النظامیة، ۱۳۲۶ق.
- ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایة فی علم الدرایة، ص۱۲۶، مدینه، المکتبة العلمیة، بیتا.
- ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایة فی علم الدرایة، ص۱۲۰.
- ↑ اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، ص۵، آلمان، ویسبادن، فرانس شتاینر، ۱۴۰۰ق
- ↑ ابن‌تیمیه، دقائق التفسیر، ج۲، ص۱۴۴، دمشق، مؤسسة القرآن، ۱۴۰۴ق.
- ↑ سلهب، حسن، الشیخ محمود شلتوت قراءة فی تجربة الاصلاح و الوحدة الاسلامیة، ص۱۵۴، بیروت، ۲۰۰۸م.
- ↑ رحیلی، ابراهیم بن عامر، التکفیر و ضوابطه، ص۱۱۷، داراإلمام احمد، ۲۰۰۸م.
- ↑ عوده، سلمان بن فهد، دروس للشیخ سلمان العوده، ج۴۳، ص۱۱۸، بینا، بیتا.
- ↑ رحیلی، ابراهیم بن عامر، التکفیر و ضوابطه، ص۱۱۸.
- ↑ برای اطلاعات بیشتر ر.ک. فلاح، «عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت»، ص۶۵-۶۶.
- ↑ برای اطلاعات بیشتر ر.ک. فلاح، «عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت»، ص۶۷–۷۴.