بشارت حضرت محمد(ص) به ظهور امام زمان(ع)
آيا پيامبر اكرم ( صلّي الله عليه و آله ) قبل از تولد امام زمان(عج) بشارت به ظهور ان حضرت داده است؟
در روايات متعددي پيامبر اكرم ( صلّي الله عليه و آله ) از ظهور حضرت مهدي(عج)خبر داده و ظهورش را بشارت داده است . نقل اين احاديث اختصاص به راويان و محدّثان شيعه ندارد، بلكه محدّثان بزرگ اهل سنّت نيز مانند ابوداود، ترمذي، ابن ماجه، طبراني، ابوطيلي، بزّاز، احمد بن حنبل، و حاكم نيشابوري،[۱] و... احاديث مربوط به آن حضرت را از طريق گروه بسياري از صحابه و تابعين در كتابهاي خويش نقل كردهاند.[۲] حتّي تعدادي از دانشمندان اهل سنّت درباره احاديث نبوي در مورد حضرت مهدي(ع) اعتراف به تواتر كردهاند. كه خبر متواتر هم يقينآور است و كذب نیز در آن راه ندارد.[۳] از جمله: گنجي شافعي ،متوفاي سال ۶۵۸ هجری قمری، در كتاب البيان في اخبار صاحب الزمان،
ابن حجر عسقلاني متوفای سال ۸۵۲هجری قمری، در كتاب فتح الباري،[۴]
مؤمن شبلنجي در كتاب نورالابصار،[۵]
شيخ محمد صبّان در كتاب اسعاف الراغبين در حاشيه نورالابصار،[۶]
شيخ منصور علي ناصف در كتاب التاج الجامع و الاصول[۷]و
علامه شوكاني كتابي به خصوص در متواتر بودن اخبار امام زمان(ع) به نام التوضيح في تواتر ما جاء في المنتظر و الدجال و المسيح نوشته و در آن كتاب بعد از نقل احاديث مربوط به حضرت مهدي(ع) گفته: همه احاديثي كه آورديم به حد تواتر ميرسد.[۸] و بالاخره ابن ابي الحديد ادعا كرده كه تمام فرق اسلامي اجماع و اتفاق دارند در اينكه عمر دنيا پايان نميپذيرد مگر پس از ظهور مهدي.[۹]
به جهت شهرت اين روايات و مسلم بودن اين امر نزد مسلمانان در همان قرون اوليه و قبل از تولد حضرت افرادي ادعاي مهدويت كردهاند و تعداد زیادی از مسلمانان اوليه نيز اطراف آنان جمع شدهاند... و يا اينكه عدّهاي از مسلمانان آنها را مهدي پنداشتهاند و قائل به مهدي بودن آنان شدهاند.[۱۰] اكنون ما براي نمونه تعدادي از احاديث نبوي را در اين مورد ذكر ميكنيم. از جمله در سنن ابن ماجه آمده است كه رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله ) فرمود: «مهدي از ما اهلبيت است، خداوند امر او را در يك شب اصلاح خواهد فرمود.»[۱۱] همچنين در سنن ابي داود آمده است كه علي ( عليه السّلام ) از رسول خدا(ص) نقل ميكند كه رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله ) فرمود: «اگر باقي نمانده باشد از روزگار مگر يك روز هر آينه ميفرستد خدا مردي از اهلبيتم را كه جهان را پر از عدل و داد كند چنانچه پر از ستم شده باشد.[۱۲]
ونیز در سنن ابي داود آمده است كه ام سلمه ميگويد: از رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله ) شنيدم كه فرمود: «مهدي از عترت من و از فرزندان فاطمه ميباشد.»[۱۳]
همچنين ابن مسعود از رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله ) نقل ميكند كه رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله ) فرمود: «اگرباقي نمانده باشد از روزگار مگر يك روز، هر آينه طولاني ميكند خدا آن روز را تا اين كه بفرستد در آن روز مردي از امّتم و از اهلبيتم را كه اسمش همانند اسم من است و زمين را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد.» . همچنين در صحيح ترمذي آمده است كه رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله ) فرمود:
«ميآيد مردي از اهلبيتم اسم او اسم من است.»[۱۴] . همچنين از ابي هريره نقل می کند كه رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله ) فرمود: «اگر از عمر دنيا جز يك روز باقي نماند خداوند آن روز را آن قدر طولاني ميكند كه مهدي ظهور کند.»
همچنين طبراني از ابن مسعود روايت كرده كه پيامبر اكرم ( صلّي الله عليه و آله ) فرمود: «خلفا بعد از من از دوازده نفرند و همه از قريش ميباشند.»[۱۵] .همچنين حموئي در فرائد السمطين و سيد علي همداني در «موده القربي» از ابن عباس روايت كردهاند كه رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله ) فرمود: «من سرور پيغمبران هستم و علي ابن ابيطالب سرور جانشينانم ميباشد و اينكه جانشينانم دوازده نفرند اول آنها علي ابن ابيطالب و آخر آنها قائم ميباشد.»[۱۶]
اين ها نمونهاي از روايات نبوي بود كه رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله ) درباره حضرت مهدي(عج) و ظهور آن حضرت فرموده بودند. و كساني كه تمايل دارند منابع بيشتري از روايات را ببينند به كتب ذكر شده در اين باب مراجعه كنند.
منابع
- ↑ منصور علي ناصف، التاج الجامع و الاصول، قاهره، دار احياء الكتب العربيه،دوم، ج۵، ص۳۱۰ ـ ۳۲۷.
- ↑ سنن ابی داود، ج۲، ص۲۰۷، ابی داود از ابن مسعود نقل ميكند كه رسول خدا ( صلّي الله عليه و آله ) فرمود: اگر باقي نمانده باشد از روزگار مگر يك روز، هر آينه طول ميدهد خدا آن روز را تا اينكه بفرستد در آن روز مردي از امتم و از اهلبيت بيتم كه اسمش اسم من است و زمين را پر از عدل و داد ميكند چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد.
- ↑ گنجی شافعی، البيان في اخبار صاحب الزمان باب ۱۱، تواترت الاخبار و استفاضت بكثره رواتها عن المصطفي في امر المهدي (منتخب الاثر، ص۵، پاورقي).
- ↑ ابن حجر، فتح الباري بشرح صحيح البخاري، بيروت، دارالمعرفه، ج۶، ص۳۹۳ ـ ۳۹۴.
- ↑ نورالابصار، قاهره، مكتبه المشهد الحسيني، ص۱۷۱.
- ↑ اسعاف الراغبين، درحاشيه نورالابصار، ص۱۴۰.
- ↑ منصور علی ناصف ،همان، قاهره، دار احياء الكتب العربيه، ،دوم، ج۵، ص۳۱۰.
- ↑ نقل از عايه المأمول في شرح التاج الجامع للأصول، در حاشيه التاج، قاهره، دار احياء الكتب العربيه،دوم، ج۵، ص۳۲۷.
- ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهجالبلاغه، قاهره، دار احياء الكتب العربيه، ۱۹۶۰ م، ج۱۰، ص۹۶.
- ↑ نوبختي، فرق الشيعه، نجف، المطبعه الحيدريه، ۱۳۵۵ ق، ص۲۷و شهرستاني الملل و النحل، قم، منشورات الرضي، ج۱، ص۱۳۲.
- ↑ سنن ابن ماجه، جزء ثاني في باب خروج المهدي، من ابواب الفتن و منتخب كنزل العمال، ج۶، ص۳۰.
- ↑ سنن ابي داود، (ط مصر المطبعه التاريخيه)، ج۲، ص۲۰۷، في كتاب المهدي.
- ↑ سنن ابي داود ، ج۲، ص۲۷، سنن ابن ماجه جزء ثاني في باب خروج المهدي من ابواب الفتن.
- ↑ صحيح ترمذي، ج۲، ص۴۶.
- ↑ متقی هندی، كنزالعمال، ج۱، ص۳۳۸، ج۶، ص۲۰۱.
- ↑ قندوزی، ينابيع الموده، ص۲۵۸، و كشف الاستار، ص۷۴.