فحشاء
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
ک
مفهومشناسی
«فحشاء» به معنای هر کاری دانسته شده که از حدّ اعتدال خارج شده و آشکار شود؛ بنابراین شامل همه منکرات واضح و آشکار شمرده شده است.[۱] فضل بن حسن طَبْرِسی، مفسر شیعه قرن ششم قمری، فحشاء را به هر گناهی که زشتی آن زیاد باشد، معنا کرده است.[۲] این واژه در قرآن به زنا، لواط، ازدواج با نامادری و هر کار بسیار زشت گفته شده است.[۳]
امروزه این واژه در مورد اعمال منافی عفّت یا در مورد گناهانی که حدّ شرعی دارند، به کار میرود.[۱]
عوامل
برخی از عوامل فحشاء بر اساس آیات قرآن، چنین دانسته شده است:
- پیروی از شیطان: در آیات متعددی مانند آیات ۱۶۹ و ۲۶۸ سوره بقره، گفته شده شیطان انسان را به فحشاء امر میکند.[۴]
- دنبالهروی از اهل فحشاء: در آیه ۲۸ سوره اعراف، کسانی که مرتکب فحشا میشوند، یکی از دلایل این کارشان را پیروی از پدرانشان دانستهاند.
- توجه نکردن به نماز: بر اساس آیه ۴۵ سوره عنکبوت، یکی از نتایج نماز دوری از فحشا شمرده شده است؛ از این استفاده شده که یکی از دلایل فحشا، توجه نکردن به نماز است.[نیازمند منبع]
پیامدها
برخی از پیامدهای فحشا، چنین شمرده شده است:
نزول دنیا و آخرت: در آیه ۱۹ سوره نور گفته شده کسانی که دوست دارند فحشاء (گناهان بسیار زشت) میان مردم رواج پیدا کند، دچار عذاب دنیا و آخرت میشوند.
تکذیب رسولان الهی: در آیه ۲۹ سوره عنکبوت مردان قوم لوط که گناه لواط را مرتکب میشدند، در برابر راهنماییهای پیامبرشان لوط، او را تکذیب کردند.
رواج فساد در جامعه:
نور / ۲۱: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ وَ مَنْ یَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَکی مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً وَ لکِنَّ اللَّهَ یُزَکِّی مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ»؛ «ای کسانی که ایمان آوردهاید! از گامهای شیطان پیروی نکنید! هر کس پیرو شیطان شود، او به فحشا و منکر فرمان میدهد! و اگر فضل و رحمت الهی بر شما نبود، هرگز احدی از شما پاک نمیشد؛ ولی خداوند هر که را بخواهد تزکیه میکند، و خدا شنوا و داناست».
وقتی انسان دنباله رو شیطان شد، فحشا و منکر فراوان میشود و وقتی جامعه به سمت فحشا رفت، فساد دامنگیر خواهد شد و نتیجهای جز هلاکت و سقوط جامعه و بسته شدن راه نجات بدست نمیآید.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ رضائی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، ج۲، ص۷۵.
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ذیل آیه ۱۶۹ بقره.
- ↑ نگاه کنید به بقره: ۱۶۹ و ۲۶۸؛ آلعمران: ۱۳۵؛ نساء: ۱۵ و۱۹ و۲۲ و۲۵؛ انعام/۱۵۱؛ اعراف: ۲۸ و ۳۳و ۸۰؛ یوسف: ۲۴؛ نحل/ ۹۰؛ اسراء: ۳۲؛ نور: ۱۹ و ۲۱؛ نمل: ۵۴؛ عنکبوت/ ۲۸ و ۴۵؛ احزاب:۳۰؛ شوری:۳۷؛ نجم: ۳۲؛ طلاق: ۱.
- ↑ نگاه کنید به بقره: ۱۶۹ و ۲۶۸؛ نور: ۲۱.