آیه لیلة المبیت
آیا آیه‌ای در قرآن درباره واقعه لیله المبیت هست؟ امیرالمؤمنین در آن شب چند سال داشتند؟
آیه ۲۰۵ سوره بقره درباره لیله المبیت است.
امیر مؤمنان تقریباً ۲۳ سال داشتند که در بستر رسول الله خوابیدند.
لیلة المبیت
لیلة المبیت، اشاره به شبی دارد که در آن مشرکین مکه می‌خواستند برای جلوگیری از گسترش اسلام و فعالیت‌های پیامبر اسلام(ص)، او را به قتل برسانند. امام علی در این شب برای حفظ جان پیامبر به جای او در بسترش خوابید.
پیامبر به وسیله وحی الهی از قصد مشرکین باخبر شد. این موضوع را با علی(ع) در میان گذاشت و به او فرمود: خداوند به من دستور هجرت داده و به تو امر فرموده که در جای من بخوابی تا آن‌ها متوجه رفتن من نشوند. تو چه می‌گویی و چه می‌کنی؟ امام علی(ع) فرمود: اگر من در جای شما بخوابم شما به سلامت خواهید ماند؟ پیامبر فرمود: بله. علی(ع) خندید و سجده شکر به جا آورد، سپس فرمود: برو به هر سویی که خدا امر فرموده است، جانم فدای تو باد و هر چه خواهی مرا امر فرما که به جان قبول می‌کنم.[۱]
کفار قریش برای قتل پیامبر(ص) چهل تن از مبارزان خود را انتخاب کرده بودند و محل خواب آن حضرت را تحت نظر داشتند. علی(ع) با اطلاع از این موضوع پارچه سبزی که هر شب رسول خدا(ص) بر روی خود می‌کشید، به رویش کشید و در بستر آن حضرت خوابید. مشرکین با این تصور که پیامبر(ص) در بستر است به آن نقطه تمرکز کردند. در این فرصت پیامبر(ص) از منزل خارج شد و بدون این که کفار متوجه شوند سفر خود را آغاز کرد.[۲] در تاریخ اسلام به شب خفتن امام علی(ع) در بستر پیامبر و فداکاری او، لیله المبیت گفته می شود.
نزول آیه لیله المبیت
پس از ماجرای لیله المبیت، آیه ﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِسوره بقرهآیه۲۰۷﴾ نازل شد.
مفسران نوشته‌اند؛ این آیه درباره فداکاری امام علی(ع) در این شب نازل شده است.[۳]
۲ـ مباهات خداوند به ملائکه هفت آسمان
در شب لیله المبیت خداوند عزوجل به دو فرشته مقرب خود یعنی حضرت جبرئیل و حضرت میکائیل ـ علیهما السلام ـ فرمود: در میان ملائکه در برادری و انس و الفت کسی به پای شما نمی‌رسد، من یکی از شما را محکوم به مرگ کرده‌ام، کدام یک از شما حاضر است در راه برادر و رفیقش از جان خود بگذرد؟ هیچ‌کدام از آن‌ها حاضر به مرگ نشدند و هر دو زندگی را برگزیدند. خداوند به آن‌ها فرمود: من میان محمد و علی ـ صلوات الله علیهما ـ پیمان برادری بستم، پس علی(ع) مرگ را برگزید و زندگی را به محمد(ص) بخشید و در بستر او خوابید. اکنون بر زمین فرود آیید و او را از دشمنانش حفظ کنید. آن‌ها فرود آمدند در حالی که حضرت جبرئیل(ع) می‌گفت: «بخ بخ لک یابن ابی طالب من مثلک یباهی الله بک ملائکه سبح سماوات» (به به بر تو ای پسر ابی طالب، کیست مانند تو؟! خداوند به واسطه تو به ملائکه هفت آسمان مباهات می‌نماید)[۴]