پیش نویس:واسطه فیض در شیعه: تفاوت میان نسخهها
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== اعتقاد به وجود واسطه فیض == | == اعتقاد به وجود واسطه فیض == | ||
در معارف تشیع به این مطلب تصریح شده است که مخلوقات قابلیت تماس مستقیم با خالق را ندارند.<ref>{{پک|1=کلینی|2=1429|ک=كافي( ط- دار الحديث)|ص=410|ج=1|ف=باب الاضطرار الی الحجة}}</ref> در کلام مفسرین نیز این مطلب وجود دارد که دلیل بی واسطه اقدام نکردن خداوند در تدبیر امور زمین و رشد دادن نفوس بندگان و اهداف دیگر، این است که بندگان قصور دارند و قابلیت دریافت مستقیم فیوضات را ندارند. لذا رسیدن هر گونه فیض و بهره ای از سوی خدا به مخلوقات نیازمند به واسطه است.<ref>{{پک|1=جوادی آملی|2=1389|ک=تسنیم|ص=128|ج=3}}</ref>{{درگاه|سنت}} | |||
در معارف تشیع به این مطلب تصریح شده است که مخلوقات قابلیت تماس مستقیم با خالق را ندارند.<ref>{{پک|1=کلینی|2=1429|ک=كافي( ط- دار الحديث)|ص=410|ج=1|ف=باب الاضطرار الی الحجة}}</ref> در کلام مفسرین نیز این مطلب وجود دارد که دلیل بی واسطه اقدام نکردن خداوند در تدبیر امور زمین و رشد دادن نفوس بندگان و اهداف دیگر، این است که بندگان قصور دارند و قابلیت دریافت مستقیم فیوضات را ندارند. لذا رسیدن هر گونه فیض و بهره ای از سوی خدا به مخلوقات نیازمند به واسطه است.<ref>{{پک|1=جوادی آملی|2=1389|ک=تسنیم|ص=128|ج=3}}</ref> | |||
== منظور از فیض == | |||
منظور از فیض هرگونه امر حقیقی و وجودی است که از خالق به مخلوقات می رسد. لذا شامل اصل وجود و هستی مخلوقات، هدایت مخلوقات، علم و آگاهی مخلوقات و ... نیز می گردد. | |||
== ائمه اطهار(ع)، واسطه فیض میان خالق و مخلوقات == | |||
{{درگاه|سنت}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۳
 | این متن یک پیشنویس است که در وضعیت در دست نگارش قرار دارد |
سؤال
آیا در عقاید شیعی، باور به واسطه فیض وجود دارد و چرا شیعه امامان را به نوعی واسطه فیض الهی میداند؟
اعتقاد به وجود واسطه فیض
در معارف تشیع به این مطلب تصریح شده است که مخلوقات قابلیت تماس مستقیم با خالق را ندارند.[۱] در کلام مفسرین نیز این مطلب وجود دارد که دلیل بی واسطه اقدام نکردن خداوند در تدبیر امور زمین و رشد دادن نفوس بندگان و اهداف دیگر، این است که بندگان قصور دارند و قابلیت دریافت مستقیم فیوضات را ندارند. لذا رسیدن هر گونه فیض و بهره ای از سوی خدا به مخلوقات نیازمند به واسطه است.[۲]
منظور از فیض
منظور از فیض هرگونه امر حقیقی و وجودی است که از خالق به مخلوقات می رسد. لذا شامل اصل وجود و هستی مخلوقات، هدایت مخلوقات، علم و آگاهی مخلوقات و ... نیز می گردد.
ائمه اطهار(ع)، واسطه فیض میان خالق و مخلوقات
درگاهها
پانویس
- ↑ کلینی، «باب الاضطرار الی الحجة»، كافي( ط- دار الحديث)، 1: 410.
- ↑ جوادی آملی، تسنیم، 3: 128.
منابع
- کلینی، محمد بن یعقوب (۱۴۲۹). كافي( ط- دار الحديث). قم: دار الحديث.
- جوادی آملی، عبدالله (۱۳۸۹). تسنیم. به کوشش احمد قدسی. قم: مؤسسه اسراء.