پیش نویس:واسطه فیض در شیعه: تفاوت میان نسخهها
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== اعتقاد به وجود واسطه فیض == | == اعتقاد به وجود واسطه فیض == | ||
در معارف تشیع به این مطلب تصریح شده است که مخلوقات قابلیت تماس مستقیم با خالق را ندارند.<ref>{{پک|1=کلینی|2=1429|ک=كافي( ط- دار الحديث)|ص=410|ج=1}}</ref>{{درگاه|سنت}} | در معارف تشیع به این مطلب تصریح شده است که مخلوقات قابلیت تماس مستقیم با خالق را ندارند.<ref>{{پک|1=کلینی|2=1429|ک=كافي( ط- دار الحديث)|ص=410|ج=1}}</ref> در کلام مفسرین نیز این مطلب وجود دارد که دلیل بی واسطه اقدام نکردن خداوند در تدبیر امور زمین و رشد دادن نفوس بندگان و اهداف دیگر، این است که بندگان قصور دارند و قابلیت دریافت مستقیم فیوضات را ندارند.<ref>{{پک|1=جوادی آملی|2=1389|ک=تسنیم|ص=128|ج=3}}</ref>{{درگاه|سنت}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=كافي( ط- دار الحديث)|سال=1429|پیوند=|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الحديث|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=كافي( ط- دار الحديث)|سال=1429|پیوند=|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الحديث|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=تسنیم|سال=1389|پیوند=|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسه اسراء|مکان=قم|کوشش=احمد قدسی|مترجم=}} | |||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۰
 | این متن یک پیشنویس است که در وضعیت در دست نگارش قرار دارد |
سؤال
آیا در عقاید شیعی، باور به واسطه فیض وجود دارد و چرا شیعه امامان را به نوعی واسطه فیض الهی میداند؟
اعتقاد به وجود واسطه فیض
در معارف تشیع به این مطلب تصریح شده است که مخلوقات قابلیت تماس مستقیم با خالق را ندارند.[۱] در کلام مفسرین نیز این مطلب وجود دارد که دلیل بی واسطه اقدام نکردن خداوند در تدبیر امور زمین و رشد دادن نفوس بندگان و اهداف دیگر، این است که بندگان قصور دارند و قابلیت دریافت مستقیم فیوضات را ندارند.[۲]
درگاهها
پانویس
- ↑ کلینی، كافي( ط- دار الحديث)، 1: 410.
- ↑ جوادی آملی، تسنیم، 3: 128.
منابع
- کلینی، محمد بن یعقوب (۱۴۲۹). كافي( ط- دار الحديث). قم: دار الحديث.
- جوادی آملی، عبدالله (۱۳۸۹). تسنیم. به کوشش احمد قدسی. قم: مؤسسه اسراء.