پیش نویس:ضرورت رشد دادن ایمان: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) (اصلاح) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==ضرورت تحصیل ایمان== | ==ضرورت تحصیل ایمان== | ||
انسان مؤمن برای سعادت و عاقبت به خیری لازم است تا علوم دینی فراگرفته شده را به قلب خود برساند و به جان خود گره بزند. انسان در این صورت می تواند این علوم و معارف را به همراه خود به عالم پس از مرگ منتقل کند. علم حتی اگر علم توحید باشد تا زمانی که با دل و جان گره نخورده است معلوم نیست انسان را عاقبت به خیر کند. علم با رسیدن به قلب تبدیل به ایمان می شود. بنابراین تحصیل ایمان امری ضروری برای انسان مؤمن است. | |||
== | ==رشد ایمان با عمل صالح== | ||
خداوند در آیه دهم سوره فاطر می فرماید:{{قرآن|إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ۚ|ترجمه=حقایق پاک [چون عقاید و اندیشه های صحیح] به سوی او بالا می رود و عمل شایسته آن را بالا می برد.|}} [[علامه طباطبایی]] ذیل این آیه توضیحی پیرامون رابطه اعتقاد حق که می توان از آن تعبیر به ایمان کرد و عمل صالح بیان می کنند. بر اساس توضیح ایشان عمل صالحِ خالص موجب راسخ شدن ایمان و اعتقاد حق می گردد<ref>طباطبایی، المیزان، 1375ق، ج17، ص23</ref>. | |||
خداوند در آیه دهم سوره فاطر می فرماید:{{قرآن|إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ۚ|ترجمه=حقایق پاک [چون عقاید و اندیشه های صحیح] به سوی او بالا می رود و عمل شایسته آن را بالا می برد.|}} [[علامه طباطبایی]] ذیل این آیه توضیحی پیرامون رابطه اعتقاد حق که می توان از آن تعبیر به ایمان کرد و عمل صالح بیان می کنند. بر اساس توضیح ایشان عمل صالحِ خالص موجب راسخ شدن ایمان و اعتقاد حق می گردد<ref>طباطبایی، المیزان، 1375ق، ج17، ص23</ref>. | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
نسخهٔ ۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۲
ضرورت رشد دادن ایمان
آیا تلاش برای رشد و تقویت ایمان برای انسان ضروری است؟
علمی که از طریق درس خواندن و کتاب فراگرفته می شود، به تنهایی برای سعادت و عاقبت به خیری کافی نیست. برای تحقق این امر لازم است تا به علوم فراگرفته شده جامه عمل پوشاند. با عمل کردن به علم، خداوند آن را به قلب انسان می رساند و با جان او گره می زند. در نتیجه زوال آن سخت تر شده و احتمال انتقال آن به عالم پس از مرگ بیشتر خواهد بود.
تفاوت ایمان و علم
مراد از علم در این مقاله ادراکاتی است که از طریق درس خواندن در حوزه و دانشگاه و محافل علمی دیگر کسب می شود. علم آن چیزی است که برای انسان تصور و تصدیق ذهنی را به همراه دارد. اما مراد از ایمان نوری است که وارد قلب می شود. ایمان آن ادراکی است در حیطه تصور و تصدیق ذهنی نیست بلکه از جنس نور بوده و با جان و دل مؤمن گره می خورد.
ضرورت تحصیل ایمان
انسان مؤمن برای سعادت و عاقبت به خیری لازم است تا علوم دینی فراگرفته شده را به قلب خود برساند و به جان خود گره بزند. انسان در این صورت می تواند این علوم و معارف را به همراه خود به عالم پس از مرگ منتقل کند. علم حتی اگر علم توحید باشد تا زمانی که با دل و جان گره نخورده است معلوم نیست انسان را عاقبت به خیر کند. علم با رسیدن به قلب تبدیل به ایمان می شود. بنابراین تحصیل ایمان امری ضروری برای انسان مؤمن است.
رشد ایمان با عمل صالح
خداوند در آیه دهم سوره فاطر می فرماید:﴿إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ۚ؛ حقایق پاک [چون عقاید و اندیشه های صحیح] به سوی او بالا می رود و عمل شایسته آن را بالا می برد.﴾ علامه طباطبایی ذیل این آیه توضیحی پیرامون رابطه اعتقاد حق که می توان از آن تعبیر به ایمان کرد و عمل صالح بیان می کنند. بر اساس توضیح ایشان عمل صالحِ خالص موجب راسخ شدن ایمان و اعتقاد حق می گردد[۱].
منابع
- ↑ طباطبایی، المیزان، 1375ق، ج17، ص23