ترجمه قرآن (آیتی): تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
==مترجم== | ==مترجم== | ||
... | عبدالمحمد آیتی متولد ۱۳۰۵ در بروجرد، عضو پیوسته شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مترجم قرآن، ادیب و پژوهشگر است. از او آثار زیادی مانده است. از جمله: ... | ||
وی در سال ۱۳۹۲ شمسی درگذشت. | |||
==ویژگی‌ها== | ==ویژگی‌ها== | ||
این ترجمه را دارای ارزش ادبی فراوان دانسته اند. سلامت و استحکام جمله بندی و پرهیز از سره نویسی فارسی و عربی گرایی افراطی و دوری از هرگونه حشو و زوائد از ویژگی های این ترجمه دانسته اند.<ref>کوشا، محمدعلی، «نقدی بر ترجمه آقای عبدالمحمد آیتی از قرآن کریم»، وقف میراث جاوید، شماره ۱۳، ۱۳۷۵ش، ص۲۲.</ref> | این ترجمه را دارای ارزش ادبی فراوان دانسته اند. سلامت و استحکام جمله بندی و پرهیز از سره نویسی فارسی و عربی گرایی افراطی و دوری از هرگونه حشو و زوائد از ویژگی های این ترجمه دانسته اند.<ref>کوشا، محمدعلی، «نقدی بر ترجمه آقای عبدالمحمد آیتی از قرآن کریم»، وقف میراث جاوید، شماره ۱۳، ۱۳۷۵ش، ص۲۲.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۳
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
ترجمه قرآن اثر عبدالمحمد آیتی چگونه ترجمه‌ای است؟
| ترجمه قرآن (عبدالمحمد آیتی) | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات کتاب | |
| نویسنده | ترجمه: عبدالمحمد آیتی |
| تاریخ نگارش | قرن چهاردهم |
| موضوع | ترجمه قرآن |
| زبان | عربی فارسی |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | انتشارات سروش |
| محل نشر | تهران |
| تاریخ نشر | ۱۳۷۴ش |
شناسه
معرفی
مترجم
عبدالمحمد آیتی متولد ۱۳۰۵ در بروجرد، عضو پیوسته شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مترجم قرآن، ادیب و پژوهشگر است. از او آثار زیادی مانده است. از جمله: ...
وی در سال ۱۳۹۲ شمسی درگذشت.
ویژگی‌ها
این ترجمه را دارای ارزش ادبی فراوان دانسته اند. سلامت و استحکام جمله بندی و پرهیز از سره نویسی فارسی و عربی گرایی افراطی و دوری از هرگونه حشو و زوائد از ویژگی های این ترجمه دانسته اند.[۱]
ترجمه قرآن استاد آیتى در کنار ارزشها و امتیازاتى که دارد از کاستى‌هایى نیز برخوردار است. معادل سازى مناسب، روانى زبان ترجمه، تعادل ساختارى و بهره‌گیرى از ترجمه ارتباطى و معنایى از جمله امتیازهاى این ترجمه است. و نارسایى‌هاى ساختارى ارتباط آیات و جملات، نادیده گرفتن ارتباط ساختارى، حذف کلمات ربط، ایجاد ارتباطهاى بى مورد، افزودنهاى بى مورد، حذف مفهوم حصر، ارجاع نارواى ضمایر، بى دقتى در ترجمه افعال با توجه به پیشوند، عرضه مفهومى نادرست از جمله شرطیه و جمله موصوله. سهل انگارى در انتخاب معادلها، عدول از قراءت مشهور موجود در رسم الخط، دخالت عنصر تفسیر در ترجمه، زبان ترجمه و علائم سجاوندى از کاستى‌هاى این ترجمه است.[۲]