پیش نویس:ضرورت رشد دادن ایمان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| نمایه =  
| نمایه =  
| تغییر مسیر =  
| تغییر مسیر =  
| ارجاعات = شد
| ارجاعات =  
| بازبینی نویسنده =  
| بازبینی نویسنده =  
| بازبینی = شد
| بازبینی =  
| تکمیل =  
| تکمیل =  
| اولویت = ج
| اولویت =  
| کیفیت = ج
| کیفیت =  
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۷

تأثیر ایمان و عمل صالح در رشد یک دیگر

سؤال

آیا ایمان و عمل صالح در رشد یک دیگر تأثیر دارند؟

ایمان و عمل صالح دو کلیدواژه مهم در آیات و معارف قرآنی هستند. در بسیاری از آیات این دو عنوان در کنار یک دیگر استفاده شده اند. لذا یکی از سوالاتی که پیرامون آن ها پدید می آید چگونگی ارتباط میان آن ها است. ارتباط آن ها به گونه ای است که هر کدام در رشد دیگری مؤثر است. ایمان باعث افزایش و تولید عمل صالح و عمل صالح بر ایمان می افزاید.

هم افزایی ایمان و عمل صالح

خداوند در آیه دهم سوره فاطر می فرماید:﴿إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ۝۱۰؛ کلمه نیکو (ی توحید و روح پاک آسمانی) به سوی خدا بالا رود و عمل نیک خالص آن را بالا برد [۱] علامه طباطبایی ذیل این آیه شریفه توضیحی پیرامون رابطه اعتقاد حق و عمل صالح بیان می کنند. بر اساس توضیح ایشان عمل صالح خالص موجب رفعت ایمان و اعتقاد حق می شود. رفعت ایمان و اعتقاد حق نیز به معنای راسخ شدن آن و قوی شدن آن در تأثیر است[۲].

علاوه بر این که عمل صالح باعث رشد ایمان می شود، ایمان نیز بر کمیت و کیفیت عمل صالح می افزاید. لذا ارتباط میان ایمان و عمل صالح ارتباط طرفینی است. به تعبیر شهید مطهری ایمان عمل می زاید و عمل بر ایمان می افزاید.[۳]

منابع

  1. ترجمه الهی قمشه ای
  2. طباطبایی، المیزان، 1375ق، ج17، ص23
  3. مطهری، آشنایی با قرآن، 1387ش، جلد6، صفحه144