خشم: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خشم چیست و چه پیامدهایی دارد؟{{پایان سوال}} | خشم چیست و چه پیامدهایی دارد؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}خشم نیرویی است دفاعی، که برای دفاع از خود یا پاسداری از حق در نهاد انسان گذارده شده؛ ولی اگر از محور اصلی خارج شود، تبدیل به یکی از رذائل اخلاقی می‌شود. | ||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی و جایگاه == | ||
خشم | خشم نیرویی است دفاعی، که برای دفاع از خود یا پاسداری از حق در نهاد انسان گذارده شده؛ ولی اگر از محور اصلی خارج شود، تبدیل به یکی از رذائل اخلاقی می‌شود. | ||
در منابع ديني و اخلاق اسلامي، از خشم با واژه‌های «غضب» و «غيظ» یاد شده است و مراد از آن خشم به عنوان یکی از رذائل اخلاقی است. خشم بی‌جا و نادرست، حالت و خاصي است كه فرد دچار آن شده و تعادل اراده و تسلط خود را از دست مي‌دهد.<ref>معين، محمد، «فرهنگ فارسي»، تهران: امير كبير، هشتم، ۱۳۷۱، ج۲،ص ۲۳۱۱.</ref> خشم انسان را از ویژگی‌های نیکویی مانند مدارا، نرمی در رفتار و گذشت محروم می‌کند. <ref>سادات، محمد علی، اخلاق اسلامی، تهران، سمت، چاپ ششم ۱۳۶۸، ص۲۰۹–۲۱۰.</ref> | |||
در قرآن و روایات نیز، خشم، مورد بررسي قرار گرفته است. برای نمونه، در آیه {{قرآن|وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظ | |||
| 8 = | |||
| سوره = آل‌عمران | |||
| آیه = ۱۱۹ | |||
| ترجمه = زمانی که با یکدیگر خلوت می‌کنند، از شدت خشمی که بر شما دارند، سر انگشتان خود را می گزند. | |||
}} به خشم کافران نسبت به مؤمنان اشاره شده است. | |||
== پیامدها == | == پیامدها == | ||
{{اصلی|پیامدهای خشم}}مهمترین آسیب و [[پیامدهای خشم|پیامد خشم]]، از میان رفتن [[عقل]] است. فرد خشمگین در حالت خشم، قدرت [[تفکر]] و تحلیل واقع‌بینانه را از دست داده و به کارهای غیر منطقی دست زده، و در نهایت دچار [[پشیمانی]] می‌شود. در [[روایت|روایتی]]، [[امام علی(ع)]] آغاز خشم را دیوانگی و پایان آن را پشیمانی دانسته است.<ref>میزان الحکمه، ج۹، حدیث ۱۵۰۰۸.</ref> | {{اصلی|پیامدهای خشم}}مهمترین آسیب و [[پیامدهای خشم|پیامد خشم]]، از میان رفتن [[عقل]] است. فرد خشمگین در حالت خشم، قدرت [[تفکر]] و تحلیل واقع‌بینانه را از دست داده و به کارهای غیر منطقی دست زده، و در نهایت دچار [[پشیمانی]] می‌شود. در [[روایت|روایتی]]، [[امام علی(ع)]] آغاز خشم را دیوانگی و پایان آن را پشیمانی دانسته است.<ref>میزان الحکمه، ج۹، حدیث ۱۵۰۰۸.</ref> | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۱۸
 | این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
خشم نیرویی است دفاعی، که برای دفاع از خود یا پاسداری از حق در نهاد انسان گذارده شده؛ ولی اگر از محور اصلی خارج شود، تبدیل به یکی از رذائل اخلاقی می‌شود.
مفهوم‌شناسی و جایگاه
خشم نیرویی است دفاعی، که برای دفاع از خود یا پاسداری از حق در نهاد انسان گذارده شده؛ ولی اگر از محور اصلی خارج شود، تبدیل به یکی از رذائل اخلاقی می‌شود.
در منابع ديني و اخلاق اسلامي، از خشم با واژه‌های «غضب» و «غيظ» یاد شده است و مراد از آن خشم به عنوان یکی از رذائل اخلاقی است. خشم بی‌جا و نادرست، حالت و خاصي است كه فرد دچار آن شده و تعادل اراده و تسلط خود را از دست مي‌دهد.[۱] خشم انسان را از ویژگی‌های نیکویی مانند مدارا، نرمی در رفتار و گذشت محروم می‌کند. [۲]
در قرآن و روایات نیز، خشم، مورد بررسي قرار گرفته است. برای نمونه، در آیه ﴿وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظ؛ زمانی که با یکدیگر خلوت می‌کنند، از شدت خشمی که بر شما دارند، سر انگشتان خود را می گزند.﴾(آل‌عمران:۱۱۹) به خشم کافران نسبت به مؤمنان اشاره شده است.
پیامدها
مهمترین آسیب و پیامد خشم، از میان رفتن عقل است. فرد خشمگین در حالت خشم، قدرت تفکر و تحلیل واقع‌بینانه را از دست داده و به کارهای غیر منطقی دست زده، و در نهایت دچار پشیمانی می‌شود. در روایتی، امام علی(ع) آغاز خشم را دیوانگی و پایان آن را پشیمانی دانسته است.[۳]
راه‌های کنترل خشم
برای کنترل خشم، باید عوامل آن که شامل عوامل درونی و بیرونی است از میان برد. عوامل درونی خشم، مانند کبر، خودبینی و حسد با خودسازی از بین می‌رود. عوامل بیرونی خشم، به دلیل گستردگی و بی‌اختیار بودن انسان در ایجاد آن، قابل کنترل نیست؛ ولی انسان با تقویت اراده می‌تواند خشم را در موقعیت‌های مختلف کنترل کند.
نکته‌هایی نیز برای کنترل خشم، زمانی که فرد دچار خشم شد، گفته شده است؛ که برخی از آنها چنین است:
فواید کنترل خشم
در آیات و روایات برای کنترل خشم فوایدی بیان شده که برخی از آنها چنین است:
شیوه برخورد با تندخو
افراد تندخو به دلیل ویژگی‌هایی که دارند، باید در برخورد با آنها نکته‌هایی رعایت شود. برای نمونه، باید از طرح موضوعات بحث‌برانگیز و غیر ضروری با آنها پرهیز شده و هنگام سخن گفتن، به منافع شخصی آنان توجه شود؛ زیرا یکی از عوامل تندخویی این افراد، در خطر دیدن منافع است. پرهیز از خشم در مقابل تندخویی آنها، تحسین ویژگی‌های مثبت آنان و احترام به اعتقاداتشان، از دیگر نکته‌های برخورد با افراد تندخو است.
در برخورد با نوجوانی که دچار تندخویی است، باید شرایط خاص دوران نوجوانی در نظر گرفته شود. یکی از ویژگی‌های دوره نوجوانی، عصبانیت و پرخاشگری است و به باور برخی، تندخویی در دوران نوجوانی اگر به افراط کشیده نشود، پدیده‌ای طبیعی است.[۱۰] در برخورد با نوجوان تندخو، باید تلاش شود از انتقادهای غیر ضروری پرهیز شود؛ زیرا گفته شده انتقاد کردن باعث پرخاشگری و عصبانیت در نوجوانان می‌شود.[۱۱]
منابع
- ↑ معين، محمد، «فرهنگ فارسي»، تهران: امير كبير، هشتم، ۱۳۷۱، ج۲،ص ۲۳۱۱.
- ↑ سادات، محمد علی، اخلاق اسلامی، تهران، سمت، چاپ ششم ۱۳۶۸، ص۲۰۹–۲۱۰.
- ↑ میزان الحکمه، ج۹، حدیث ۱۵۰۰۸.
- ↑ آل عمران: ۱۳۴.
- ↑ تفسير نور، قم: مؤسسه در راه حق، سوم، ۱۳۷۵، ج۲، ص۱۸۰.
- ↑ کلینی، کافی، ج۲، ص۳۰۴.
- ↑ مجلسی، محمد باقر، ج۷۳، حدیث ۷، ص۲۶۳.
- ↑ نهج‌الفصاحه، ح۴۶۳، ص۸۷.
- ↑ نهج‌الفصاحه، ح ۹۵، ص۱۷.
- ↑ احمدی، سید احمد، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، انتشارات رودکی، چاپ اول، ۱۳۶۹.
- ↑ برای مطالعه بیشتر نگاه کنید به الوود چپمن، نگرش مثبت، ترجمه فهیمه نظری، نشر ایز ایران، چاپ اول، ۱۳۸۰.