فضیلت و اهمیت نماز شب در روایات: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
* امام صادق(ع): نماز شب موجب رضايت پروردگار و محبت ملائكه، و سنت انبياء، و نور معرفت و اصل ايمان، و راحتى بدن، و كراهت و ناخشنودى شيطان، و سلاح بر دشمنان، و موجب اجابت دعاء، و قبولى اعمال، و بركت در رزق، و شفيع بين انسان و ملك‌الموت، و چراغ گور انسان، و فرش زير پهلوى انسان در قبر، و جواب منكر و نكير، و مونس و زائر انسان در قبر تا روز قيامت است.<ref>ملكی تبريزی، ميرزا جواد، اسرار الصلوة، مترجم رضا رجب زاده، تهران، آزادی، ۱۳۷۲ش، ص۴۵۴.</ref> | * امام صادق(ع): نماز شب موجب رضايت پروردگار و محبت ملائكه، و سنت انبياء، و نور معرفت و اصل ايمان، و راحتى بدن، و كراهت و ناخشنودى شيطان، و سلاح بر دشمنان، و موجب اجابت دعاء، و قبولى اعمال، و بركت در رزق، و شفيع بين انسان و ملك‌الموت، و چراغ گور انسان، و فرش زير پهلوى انسان در قبر، و جواب منكر و نكير، و مونس و زائر انسان در قبر تا روز قيامت است.<ref>ملكی تبريزی، ميرزا جواد، اسرار الصلوة، مترجم رضا رجب زاده، تهران، آزادی، ۱۳۷۲ش، ص۴۵۴.</ref> | ||
* امام صادق(ع) هركس نماز شب نخواند از شيعيان ما نيست.<ref>ملكی تبريزی، ميرزا جواد، اسرار الصلوة، مترجم رضا رجب زاده، تهران، آزادی، ۱۳۷۲ش، ص۴۵۷.</ref> | * امام صادق(ع) هركس نماز شب نخواند از شيعيان ما نيست.<ref>ملكی تبريزی، ميرزا جواد، اسرار الصلوة، مترجم رضا رجب زاده، تهران، آزادی، ۱۳۷۲ش، ص۴۵۷.</ref> | ||
* امام رضا(ع): بر شما باد به نماز شب كه هيچ بنده مؤمنى در آخر شب برنمى‌خيزد و هشت ركعت نماز و دو ركعت شفع و يك ركعت وتر را نمى‌گزارد و هفتاد مرتبه در دعاى دست خود استغفار نمى‌كند مگر اينكه خدايش او را از عذاب گور و عذاب دوزخ پناه مى‌دهد و عمرش را مى‌افزايد و روزيش را فراخ مى‌دارد و سپس فرمود همانا خانه‌هايى كه در آن نماز شب خوانده مى‌شود پرتو آن براى مردم آسمانها همچون پرتو ستارگان براى اهل زمين است و مى‌درخشد.<ref>فتال نيشابوری، محمد بن حسن، روضه الواعظين، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، نی، ۱۳۶۶ش، ص۵۰۴.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۷
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
سؤال
نماز شب در روایات چه اهمیت و فضیلتی دارد؟
روایات زیادی از پیامبر و اهل بیت(ع) برای نماز شب و بیان فضیلت آن وارد شده است.[۱] علامه مجلسی در جلد هیجده بحارالانوار، پس از نقل آیات قرآنی در فضیلت نماز شب، بیش از هفتاد روایت نقل فرموده است.[۲] در كتاب وسائل الشيعه، ۴۱ حديث در فضل نماز شب و شب زنده‌داری، و چندين حديث بر كراهت ترک آن آمده است[۳]. از جمله روایاتی که در آثار روایی آمده است:
- پیامبر(ص): جبرئیل پیوسته مرا به شب زنده‌داری سفارش می‌کرد، تا جایی که گمان بردم بهترین افراد امّت من شبها را هرگز نخواهند خوابید.[۴]
- پیامبر(ص): رحمت خدا بر آن مردی باد، که نیمه‌های شب برخیزد و نماز بخواند و همسرش را برای نماز خواندن بیدار کند و اگر بیدار نشد آب به صورتش بپاشد. رحمت خدا بر آن زنی باد که نیمه‌های شب از خواب برخیزد و نماز بخواند و شوهرش را برای نماز بیدار کند و اگر امتناع کرد، به صورتش آب پاشد.[۵]
- پیامبر(ص): هرگاه بنده در دل شب، با سرور خود خلوت کند و با او به راز و نیاز پردازد، خداوند نور را در دلش ثابت گرداند … سپس به فرشتگانش فرماید: «ای فرشتگان من! به بنده ام بنگرید که در دل شب تار که اهل باطل به لهو و لعب سرگرمند و غافلان خفته‌اند، با من خلوت کرده است. گواه باشید که من او را آمرزیدم».[۶]
- پیامبر(ص): بر شما باد به شب زنده داری که آن شیوه شایستگان پیش از شماست. و شب زنده داری مایه تقرّب به خدا و بازداشتن از گناه است.
- امام صادق(ع): نماز شب چهره را سفید و نورانی می‌کند، نماز شب انسان را خوشبو می‌کند، نماز شب روزی می‌آورد.[۷]
- امام صادق(ع): شرف مؤمن در نماز شب، و عزت او بی‌نیازی‌اش از مردم است. نماز شب فخر مؤمن و زینت او در دنیا و آخرت است.[۸]
- پیامبر(ص): ای مسلمانان! نماز شب و راز و نیاز شبانه را فراموش نکنید، که شب زنده داری روش و سیره صالحان قبل از شما بوده است و موجب نزدیکی به خداوند می‌گردد، و ابزار بازدارنده گناهان است، و کفّاره گناهان محسوب می‌شود.[۹]
- پیامبر(ص) به علی(ع) توصیه می‌کند: بر تو باد که نماز شب را به جای آوری! پیامبر این سخن را چهار بار تکرار کرد).[۱۰]
- پیامبر(ص): خداوند ابراهیم(ع) را به مقام دوستی خود [و افتخار خلیل اللّهی] نرساند مگر به خاطر اطعام طعام و نماز شبانه هنگامی که مردم در خواب بودند.[۱۱]
- امام صادق(ع): نماز شب موجب رضايت پروردگار و محبت ملائكه، و سنت انبياء، و نور معرفت و اصل ايمان، و راحتى بدن، و كراهت و ناخشنودى شيطان، و سلاح بر دشمنان، و موجب اجابت دعاء، و قبولى اعمال، و بركت در رزق، و شفيع بين انسان و ملك‌الموت، و چراغ گور انسان، و فرش زير پهلوى انسان در قبر، و جواب منكر و نكير، و مونس و زائر انسان در قبر تا روز قيامت است.[۱۲]
- امام صادق(ع) هركس نماز شب نخواند از شيعيان ما نيست.[۱۳]
- امام رضا(ع): بر شما باد به نماز شب كه هيچ بنده مؤمنى در آخر شب برنمى‌خيزد و هشت ركعت نماز و دو ركعت شفع و يك ركعت وتر را نمى‌گزارد و هفتاد مرتبه در دعاى دست خود استغفار نمى‌كند مگر اينكه خدايش او را از عذاب گور و عذاب دوزخ پناه مى‌دهد و عمرش را مى‌افزايد و روزيش را فراخ مى‌دارد و سپس فرمود همانا خانه‌هايى كه در آن نماز شب خوانده مى‌شود پرتو آن براى مردم آسمانها همچون پرتو ستارگان براى اهل زمين است و مى‌درخشد.[۱۴]
منابع
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر، والاترين بندگان، قم، نسل جوان، ۱۳۸۳ش، ص۹۹.
- ↑ مُهری، محمد جواد، فضایل و برکات نماز شب، قم، انتشارات نبوغ، ۱۳۸۹ش، ص۳۲.
- ↑ خمينی، سيد روح الله، شرح چهل حديث( اربعين حديث)، قم، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( س)، ۱۳۸۰ش، ص۲۰۲.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، تلخیص حمید حسینی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۱ش، ص۳۳۱.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، تلخیص حمید حسینی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۱ش، ص۳۳۱.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، تلخیص حمید حسینی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۱ش، ص۳۳۱.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، تلخیص حمید حسینی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۱ش، ص۳۳۱.
- ↑ شیخ بهائی، مفتاح الفلاح - کلید رستگاری، گزینش و ترجمه: علی نظری منفرد، تهران، جلوه کمال، ۱۳۸۷ش، ص۲۶۲.
- ↑ والاترین بندگان، مکارم شیرازی، قم، نسل جوان، ۱۳۸۳ش، ناصر، ص۱۰۱.
- ↑ «اهمیّت و جایگاه «نماز شب» در اسلام»، آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی، بازدید: ۱۹ دی ۱۴۰۲.
- ↑ «اهمیّت و جایگاه «نماز شب» در اسلام»، آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی، بازدید: ۱۹ دی ۱۴۰۲.
- ↑ ملكی تبريزی، ميرزا جواد، اسرار الصلوة، مترجم رضا رجب زاده، تهران، آزادی، ۱۳۷۲ش، ص۴۵۴.
- ↑ ملكی تبريزی، ميرزا جواد، اسرار الصلوة، مترجم رضا رجب زاده، تهران، آزادی، ۱۳۷۲ش، ص۴۵۷.
- ↑ فتال نيشابوری، محمد بن حسن، روضه الواعظين، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، نی، ۱۳۶۶ش، ص۵۰۴.