کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی = کلام
  |شاخه فرعی۱ =  
  |شاخه فرعی۱ = عدل الهی
  |شاخه فرعی۲ =  
  |شاخه فرعی۲ = تفاوت‌ها و شرور-۴
  |شاخه فرعی۳ =  
  |شاخه فرعی۳ =
}}
}}
عذاب جمعی پس از پیامبر اسلام


{{سوال}}
{{سوال}}
چرا از زمان پيامبر اکرم ص به بعد عذاب جمعي نازل نشده است؟(همانند عذابهاي قوم حضرت نوح يا قوم عاد(
چرا از زمان پیامبر اکرم ص به بعد عذاب جمعی نازل نشده است؟ (همانند عذابهای قوم حضرت نوح یا قوم عاد(
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
عذاب الهي طبق قانون و قواعدي است که مورد علم خداوند است و فقط خدا از آن آگاهي دارد گاهي بعضي اقوام را به دليل تکذيب انبياء يا ظلم و ستم هاي ديگر عذاب نموده است و گاهي برخي ديگر را عذاب نکرده (مثل اقوام جاهليت زمان پيغمبر) و حساب آنها را به قيامت گذاشته است ولي دلايل زيادي مي تواند وجود داشته باشد که خداوند قومي را عذاب نکند از جمله در حديثي قدسي از پيغمبر است که حق تعالي فرمود: قسم به عزت و جلالم اگر نمي بودند آنانکه مرا به يک چشم برهم زدن عبادت مي کنند (يعني يک چشم بر هم زدني هم از من غافل نيستند). و اگر نمي بودند پرهيزگاران، از آسمان يک قطره باران فرو نمي فرستادم و يک برگ سبز نمي روياندم.}}<ref>شيخ صدوق، ترجمه جامع الاخبار، کتاب فروشي اسلاميه، ۱۴۰۳ق، ص۲۱۱.</ref>
عذاب الهی طبق قانون و قواعدی است که مورد علم خداوند است و فقط خدا از آن آگاهی دارد گاهی بعضی اقوام را به دلیل تکذیب انبیاء یا ظلم و ستم‌های دیگر عذاب نموده است و گاهی برخی دیگر را عذاب نکرده (مثل اقوام جاهلیت زمان پیغمبر) و حساب آنها را به قیامت گذاشته است ولی دلایل زیادی می‌تواند وجود داشته باشد که خداوند قومی را عذاب نکند از جمله در حدیثی قدسی از پیغمبر است که حق تعالی فرمود: قسم به عزت و جلالم اگر نمی‌بودند آنانکه مرا به یک چشم برهم زدن عبادت می‌کنند (یعنی یک چشم برهم زدنی هم از من غافل نیستند). و اگر نمی‌بودند پرهیزگاران، از آسمان یک قطره باران فرو نمی‌فرستادم و یک برگ سبز نمی‌رویاندم.}}<ref>شیخ صدوق، ترجمه جامع الاخبار، کتاب فروشی اسلامیه، ۱۴۰۳ق، ص۲۱۱.</ref>


خداوند در قرآن کريم خطاب به پيامبرش فرمود: {{قرآن|و ما کان الله ليعذبهم و انت فيهم و ما کان الله معذبهم و هم يستغفرون<ref>انفال ۳۳.</ref>؛ خداوند، تا تو در ميان آن ها هستي، آن ها را مجازات نخواهد کرد، و نيز تا استغفار مي‌کنند خدا عذاب‌شان نمي‌کند.
خداوند در قرآن کریم خطاب به پیامبرش فرمود: {{قرآن|و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون<ref>انفال ۳۳.</ref>؛ خداوند، تا تو در میان آن‌ها هستی، آن‌ها را مجازات نخواهد کرد، و نیز تا استغفار می‌کنند خدا عذاب‌شان نمی‌کند.}}


از اين آيه به دست مي‌آيد که وجود مبارک پيامبر و توبه و استغفار دو عامل باز دارنده از نزول عذاب آسماني بر امت اسلامي است. بر اساس اين آيه امير مومنان فرمود:
از این آیه به دست می‌آید که وجود مبارک پیامبر و توبه و استغفار دو عامل باز دارنده از نزول عذاب آسمانی بر امت اسلامی است. بر اساس این آیه امیر مؤمنان فرمود:


«کان في الارض امانان من عذاب الله و قد رفع احدهما فدونکم الاخر فتمسکوا<ref>نهج البلاغه حكمت ۸۸.</ref>» روي زمين دو وسيله امنيت از عذاب الهي بود. يکي از آن ها (که وجود مقدس پيامبر بود) برداشته شد. هم اکنون به دومي (يعني استغفار) تمسک جوييد. سپس آيه فوق را تلاوت فرمود.
«کان فی الارض امانان من عذاب الله و قد رفع احدهما فدونکم الاخر فتمسکوا<ref>نهج البلاغه حکمت ۸۸.</ref>» روی زمین دو وسیله امنیت از عذاب الهی بود. یکی از آن‌ها (که وجود مقدس پیامبر بود) برداشته شد. هم‌اکنون به دومی (یعنی استغفار) تمسک جویید. سپس آیه فوق را تلاوت فرمود.


بر اين اساس معلوم مي‌شود در زمان حيات با برکت وجود حضرت که به گفته قرآن کريم «رحمت براي عالميان بود»<ref>انبياء ۱۰۷.</ref> مردم از نزول عذاب آسماني در امان بوده‌اند، ولي در عصر کنوني گر چه گناهاني که سبب نزول عذاب شود ممکن است از سوي معصيتکاران رخ دهد ،ولي استغفار و توبه و پشيماني چه بسا سبب مي‌شود که آن عذاب‌ها فرو نبارد . هستند مومناني که پيوسته در حال دعا و استغفارند. به برکت وجود آن ها ساير مردم نيز در امان اند، چه اين که وجود پر برکت حضرت قائم آل محمد (ص) و دعاهاي حضرت نيز در جلوگيري از نزول عذاب‌هاي آسماني نقش موثر دارد.
بر این اساس معلوم می‌شود در زمان حیات با برکت وجود حضرت که به گفته قرآن کریم «رحمت برای عالمیان بود»<ref>انبیاء ۱۰۷.</ref> مردم از نزول عذاب آسمانی در امان بوده‌اند، ولی در عصر کنونی گر چه گناهانی که سبب نزول عذاب شود ممکن است از سوی معصیتکاران رخ دهد، ولی استغفار و توبه و پشیمانی چه بسا سبب می‌شود که آن عذاب‌ها فرو نبارد. هستند مومنانی که پیوسته در حال دعا و استغفارند. به برکت وجود آن‌ها سایر مردم نیز در امان اند، چه این که وجود پر برکت حضرت قائم آل محمد (ص) و دعاهای حضرت نیز در جلوگیری از نزول عذاب‌های آسمانی نقش مؤثر دارد.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


==منابع==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۸

عذاب جمعی پس از پیامبر اسلام

سؤال

چرا از زمان پیامبر اکرم ص به بعد عذاب جمعی نازل نشده است؟ (همانند عذابهای قوم حضرت نوح یا قوم عاد(


عذاب الهی طبق قانون و قواعدی است که مورد علم خداوند است و فقط خدا از آن آگاهی دارد گاهی بعضی اقوام را به دلیل تکذیب انبیاء یا ظلم و ستم‌های دیگر عذاب نموده است و گاهی برخی دیگر را عذاب نکرده (مثل اقوام جاهلیت زمان پیغمبر) و حساب آنها را به قیامت گذاشته است ولی دلایل زیادی می‌تواند وجود داشته باشد که خداوند قومی را عذاب نکند از جمله در حدیثی قدسی از پیغمبر است که حق تعالی فرمود: قسم به عزت و جلالم اگر نمی‌بودند آنانکه مرا به یک چشم برهم زدن عبادت می‌کنند (یعنی یک چشم برهم زدنی هم از من غافل نیستند). و اگر نمی‌بودند پرهیزگاران، از آسمان یک قطره باران فرو نمی‌فرستادم و یک برگ سبز نمی‌رویاندم.}}[۱]

خداوند در قرآن کریم خطاب به پیامبرش فرمود: ﴿و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون[۲]؛ خداوند، تا تو در میان آن‌ها هستی، آن‌ها را مجازات نخواهد کرد، و نیز تا استغفار می‌کنند خدا عذاب‌شان نمی‌کند.

از این آیه به دست می‌آید که وجود مبارک پیامبر و توبه و استغفار دو عامل باز دارنده از نزول عذاب آسمانی بر امت اسلامی است. بر اساس این آیه امیر مؤمنان فرمود:

«کان فی الارض امانان من عذاب الله و قد رفع احدهما فدونکم الاخر فتمسکوا[۳]» روی زمین دو وسیله امنیت از عذاب الهی بود. یکی از آن‌ها (که وجود مقدس پیامبر بود) برداشته شد. هم‌اکنون به دومی (یعنی استغفار) تمسک جویید. سپس آیه فوق را تلاوت فرمود.

بر این اساس معلوم می‌شود در زمان حیات با برکت وجود حضرت که به گفته قرآن کریم «رحمت برای عالمیان بود»[۴] مردم از نزول عذاب آسمانی در امان بوده‌اند، ولی در عصر کنونی گر چه گناهانی که سبب نزول عذاب شود ممکن است از سوی معصیتکاران رخ دهد، ولی استغفار و توبه و پشیمانی چه بسا سبب می‌شود که آن عذاب‌ها فرو نبارد. هستند مومنانی که پیوسته در حال دعا و استغفارند. به برکت وجود آن‌ها سایر مردم نیز در امان اند، چه این که وجود پر برکت حضرت قائم آل محمد (ص) و دعاهای حضرت نیز در جلوگیری از نزول عذاب‌های آسمانی نقش مؤثر دارد.


منابع

  1. شیخ صدوق، ترجمه جامع الاخبار، کتاب فروشی اسلامیه، ۱۴۰۳ق، ص۲۱۱.
  2. انفال ۳۳.
  3. نهج البلاغه حکمت ۸۸.
  4. انبیاء ۱۰۷.