اعمال صالح در آیه ۱۵ سوره روم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
* عمل صالح آن عملی است که شایستگی برای درگاه خدای تعالی داشته باشد، {{قرآن|وَ الَّذينَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِم|ترجمه=و آنان را كه در پى خشنودى پروردگارشان شكيبايى پيشه می‌كنند.|سوره=رعد|آیه=۲۲}} | * عمل صالح آن عملی است که شایستگی برای درگاه خدای تعالی داشته باشد، {{قرآن|وَ الَّذينَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِم|ترجمه=و آنان را كه در پى خشنودى پروردگارشان شكيبايى پيشه می‌كنند.|سوره=رعد|آیه=۲۲}} | ||
* قرآن اثر دیگر عمل صالح را این‌گونه دانسته که صلاحیت برای ثواب دادن در مقابلش را دارد: {{قرآن|ثَوَابُ اللَّهِ خَیْرٌ لِّمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا|ترجمه=ثواب خدا بهتر است برای کسی که ایمان آورد و عمل صالح کند.|سوره=قصص|آیه=۸۰}} | |||
* عمل صالح کلمه طیب را به سوی خدا بالا می‌برد، {{قرآن|إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُه|ترجمه=کلمه طیب به سوی او صعود می‌کند و عمل صالح آن را در صعود مدد می‌دهد.|سوره=فاطر|آیه=۱۰}}<br /> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
| خط ۶۹: | خط ۵۷: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:اخلاق]] | [[رده:اخلاق]] | ||
[[رده:اخلاق در قرآن]] | [[رده:اخلاق در قرآن]] | ||
[[رده:آیات و سوره‌ها]] | [[رده:آیات و سوره‌ها]] | ||
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۲
سؤال
منظور از «اعمال صالح» در آیه ۱۵ سوره روم چیست؟
عمل صالح هر کار خوبی را گویند که نزد عقلا و عرف جامعه پسندیده باشد و مردم و جامعه از سود و فایده آن بهره‌مند شوند. قلمرو عمل صالح، بسیار وسیع و گسترده است و هر فعل نیکو و مفید را در همه وجوه زندگی شامل می‌شود.
| اخلاق در قرآن |
|---|
|
مصادیق نیکی در آیه ۱۷۷ سوره بقره شیوه برخورد با افراد جاهل |
متن آیه
| ﴿ | فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِی رَوْضَه یُحْبَرُونَ
اما آن‌ها که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، در باغی به شادمانی پردازند. روم:۱۵ |
﴾ |
عمل صالح در قرآن و روایات
در قرآن، همواره ایمان با عمل صالح آمده است و در آیات زیادی امر به عمل صالح شده است. عبارت «الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» ده‌ها بار در قرآن تکرار شده است.[۱] در قرآن گفته شده کسانی که ایمان دارند و اعمال صالح انجام می‌دهند درجات بلند مرتبه‌ای دارند[۲] و وارد بهشت می‌شوند.[۳]
درباره عمل صالح روایات بسیاری نقل شده است:
- امام علی(ع): «منظور از عمل صالح، پنج نماز واجب یومیه است».[۴] به دلیل این که (در سوره اعراف، آیه ۱۷۱) خداوند می‌فرماید: ﴿وَأَقَامُواْ الصَّلاَه إِنَّا لاَ نُضِیعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِینَ؛ و نماز را بر پا می‌دارند، ما پاداش نكوكاران را تباه نمی‌گردانيم﴾
- امام صادق(ع) در تفسیر آیه ۱۵ سوره روم فرموده‌اند: «منظور از این افراد که وارد بهشت می‌شوند، علی(ع) و شیعیانش می‌باشد».[۵] این نوع روایات در بیان مصداق کامل آیه است.
ویژگی‌ها و آثار عمل صالح
- آیه ۱۵ سوره روم، اشاره به دو مرتبه علم و عمل در کمال بشری دارد که از علم تعبیر به ایمان و از عمل تعبیر به عمل صالح نموده است.
- عمل صالح، عملی است که عقل و منطق و قانون آن را نیکو بداند.
- از ریا و عُجب و از هوی و هوس و از هرگونه نقصانی خالی باشد.
- نزد عقلا پسندیده و لایق مقام عبودیت در پیشگاه خداوند باشد.[۶]
معنای عمل صالح در قرآن کریم بیان نشده است، اما آثاری را برای آن ذکر کرده است:
- عمل صالح آن عملی است که شایستگی برای درگاه خدای تعالی داشته باشد، ﴿وَ الَّذينَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِم؛ و آنان را كه در پى خشنودى پروردگارشان شكيبايى پيشه می‌كنند.﴾(رعد:۲۲)
- قرآن اثر دیگر عمل صالح را این‌گونه دانسته که صلاحیت برای ثواب دادن در مقابلش را دارد: ﴿ثَوَابُ اللَّهِ خَیْرٌ لِّمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا؛ ثواب خدا بهتر است برای کسی که ایمان آورد و عمل صالح کند.﴾(قصص:۸۰)
- عمل صالح کلمه طیب را به سوی خدا بالا می‌برد، ﴿إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُه؛ کلمه طیب به سوی او صعود می‌کند و عمل صالح آن را در صعود مدد می‌دهد.﴾(فاطر:۱۰)
منابع
- ↑ دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، ج۲، ص۱۴۹۷
- ↑ آیه ۷۵ سوره طه
- ↑ آیه ۱۲۴ سوره نساء
- ↑ نجفی خمینی، محمد جواد، تفسیر آسان، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۹۸ ق، ج۱، ص۶۵.
- ↑ بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۶۲۶.
- ↑ امین، نصرت، مخزن العرفان در تفسیر القرآن، تهران، نهضت زنان مسلمان، ۱۳۶۱ش، ج۱۵، ص۲۷۳.