کاربر:Rahmani: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای تازه حاوی «سلام. به ویکی پاسخ خوش آمدید! ویکی پاسخ:نکات ویرایشی را ببینید و با توجه به...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | |||
{{شاخه | |||
| شاخه اصلی = | |||
|شاخه فرعی۱ = | |||
|شاخه فرعی۲ = | |||
|شاخه فرعی۳ = | |||
}} | |||
{{سوال}} | |||
منشأ ادعيه چيست و از چه كسي صادر شده است؟ آيا دعا، كلام خداست؟ اگر نه كلام چه كساني است؟ | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | |||
ادعيه مشهور مثل دعاي كميل، ندبه، سمات، جوشن كبير و مناجات‌هايي مثل مناجات شعبانيه و مناجات اميرالمؤمنين(ع) در مسجد كوفه و زيارت‌نامه‌هايي مثل زيارت عاشورا، زيارت جامعه كبيره و زيارت آل يس، در كتاب‌هاي روايي و دعايي آمده است كه به دست عالمان و محدثان شيعه جمع آوري شده و تدوين گشته است و به طور كلي در موضوع دعاهاي وارده از امامان و معصومين(ع) كتاب‌هاي متعددي تدوين شده است كه به فراخور اهل هر زمان مورد استفاده قرار گرفته است. به طور مثال: | |||
۱. شيخ طوسي (ره) (۶۴۰ هـ .ق) كتاب مصباح المتهجد را تأليف كرده است. | |||
۲. سيد بن طاووس (ره) (۶۸۶ هـ .ق) كتاب‌هاي زيادي از جمله «اقبال الاعمال» و «جمال الاسبوع» و «فلاح السائل» را به ترتيب در اعمال هر ماه، هر هفته و هر روز تدوين كرده است و نيز ادعيه طولاني را در «مهج الدعوات» گرد آورده است. | |||
۳. علامه مجلسي (ره) (۱۱۱۰ هـ .ق) كتاب «زاد المعاد» را تأليف نموده است. | |||
۴. و ثقه المحدثين «حاج شيخ عباس قمي» (۱۳۵۹ هـ .ق) كتاب «مفاتيح الجنان» را تأليف نموده است. | |||
و تمام دعاهاي مشهور از اين كتاب‌ها نقل شده و مي‌شود. | |||
امّا مصدر اين دعا چنان كه گذشت از معصومان(ع) هستند. و اين دعاها به انشاء و لفظ معصومان(ع) است گاهي راوي آن را از امام(ع) درخواست مي‌كرده است و امام به او ياد مي‌داده است (مثل دعاي كميل)<ref>به زاد المعاد در اعمال ماه شعبان، فصل اعمال شب نيمه شعبان مراجعه شود. نيز ر.ك: كفعمي، محمد بن ابراهيم، مصباح، بيروت، چاپ اعلمي، ۱۴۱۴، ص۷۳۷.</ref> و برخي متن نوشته اي بوده است كه به دست راوي نسخه‌برداري شده است، مانند آنچه از ادعيه به وسيله نواب اربعه رحمهم الله از ناحيه مقدسه رسيده است<ref>مانند زيارت آل يس، به مفاتيح رجوع شود: باب زيارات، فصل صاحب الامر، زيارت اول و مانند دعاي سمات، همان، باب اول در ادعيه، فصل ششم درباره ادعيه مشهوره، دعاي سمات.</ref> و برخي از دعاها را راوي از امام(ع) شنيده است و عبارت راوي حاكي از شنيدن آن از دو لب امام(ع) است (مثل دعاي ابوحمزه ثمالي و دعاي صحيفه سجاديه و...).<ref>همان، باب دوم در اعمال ماه‌هاي سال قمري، فصل ماه رمضان، بخش اعمال سحرهاي مبارك رمضان، دعاي چهارم.</ref> | |||
امامان(ع) به ما ياد مي‌دهند كه زياد بخواهيم، به موقع بخواهيم، تنها از خدا بخواهيم و با روش صحيح بخواهيم، چگونه بخواهيم و چه نخواهيم؟.<ref>جمعي از نويسندگان، ره‌توشه حج، نشر مشعر، ۱۳۸۲، ج۱، ص۱۸۱.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
{{مطالعه بیشتر}} | |||
==مطالعه بيشتر== | |||
۱. علم الحديث، دکتر رضا مؤدب. | |||
۲. آشنايي با حديث، مهريزي يزدي. | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | |||
==منابع== | |||
<references /> | |||
{{تکمیل مقاله | |||
| شناسه = | |||
| تیترها = | |||
| ویرایش = | |||
| لینک‌دهی = | |||
| ناوبری = | |||
| نمایه = | |||
| تغییر مسیر = | |||
| بازبینی = | |||
| تکمیل = | |||
| اولویت = | |||
| کیفیت = | |||
}} | |||
{{پایان متن}} | |||
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۰
منشأ ادعيه چيست و از چه كسي صادر شده است؟ آيا دعا، كلام خداست؟ اگر نه كلام چه كساني است؟
ادعيه مشهور مثل دعاي كميل، ندبه، سمات، جوشن كبير و مناجات‌هايي مثل مناجات شعبانيه و مناجات اميرالمؤمنين(ع) در مسجد كوفه و زيارت‌نامه‌هايي مثل زيارت عاشورا، زيارت جامعه كبيره و زيارت آل يس، در كتاب‌هاي روايي و دعايي آمده است كه به دست عالمان و محدثان شيعه جمع آوري شده و تدوين گشته است و به طور كلي در موضوع دعاهاي وارده از امامان و معصومين(ع) كتاب‌هاي متعددي تدوين شده است كه به فراخور اهل هر زمان مورد استفاده قرار گرفته است. به طور مثال:
۱. شيخ طوسي (ره) (۶۴۰ هـ .ق) كتاب مصباح المتهجد را تأليف كرده است.
۲. سيد بن طاووس (ره) (۶۸۶ هـ .ق) كتاب‌هاي زيادي از جمله «اقبال الاعمال» و «جمال الاسبوع» و «فلاح السائل» را به ترتيب در اعمال هر ماه، هر هفته و هر روز تدوين كرده است و نيز ادعيه طولاني را در «مهج الدعوات» گرد آورده است.
۳. علامه مجلسي (ره) (۱۱۱۰ هـ .ق) كتاب «زاد المعاد» را تأليف نموده است.
۴. و ثقه المحدثين «حاج شيخ عباس قمي» (۱۳۵۹ هـ .ق) كتاب «مفاتيح الجنان» را تأليف نموده است.
و تمام دعاهاي مشهور از اين كتاب‌ها نقل شده و مي‌شود.
امّا مصدر اين دعا چنان كه گذشت از معصومان(ع) هستند. و اين دعاها به انشاء و لفظ معصومان(ع) است گاهي راوي آن را از امام(ع) درخواست مي‌كرده است و امام به او ياد مي‌داده است (مثل دعاي كميل)[۱] و برخي متن نوشته اي بوده است كه به دست راوي نسخه‌برداري شده است، مانند آنچه از ادعيه به وسيله نواب اربعه رحمهم الله از ناحيه مقدسه رسيده است[۲] و برخي از دعاها را راوي از امام(ع) شنيده است و عبارت راوي حاكي از شنيدن آن از دو لب امام(ع) است (مثل دعاي ابوحمزه ثمالي و دعاي صحيفه سجاديه و...).[۳]
امامان(ع) به ما ياد مي‌دهند كه زياد بخواهيم، به موقع بخواهيم، تنها از خدا بخواهيم و با روش صحيح بخواهيم، چگونه بخواهيم و چه نخواهيم؟.[۴]
مطالعه بيشتر
۱. علم الحديث، دکتر رضا مؤدب.
۲. آشنايي با حديث، مهريزي يزدي.
منابع
- ↑ به زاد المعاد در اعمال ماه شعبان، فصل اعمال شب نيمه شعبان مراجعه شود. نيز ر.ك: كفعمي، محمد بن ابراهيم، مصباح، بيروت، چاپ اعلمي، ۱۴۱۴، ص۷۳۷.
- ↑ مانند زيارت آل يس، به مفاتيح رجوع شود: باب زيارات، فصل صاحب الامر، زيارت اول و مانند دعاي سمات، همان، باب اول در ادعيه، فصل ششم درباره ادعيه مشهوره، دعاي سمات.
- ↑ همان، باب دوم در اعمال ماه‌هاي سال قمري، فصل ماه رمضان، بخش اعمال سحرهاي مبارك رمضان، دعاي چهارم.
- ↑ جمعي از نويسندگان، ره‌توشه حج، نشر مشعر، ۱۳۸۲، ج۱، ص۱۸۱.