کشته شدن شیعیان دروغگو توسط امام زمان(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''کشته شدن شیعیان دروغگو توسط امام زمان(ع)''' مضمون روایتی در کتاب [[اختیار معرفة الرجال (کتاب)|رجالِ کشی]] است<ref name=":0">رجال کشي ، ص۲۹۹ ، حديث ۵۳۳.</ref> که از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] دانسته شده است. این روایت را [[شیخ طوسی]] (درگذشت ۴۶۰ق)<ref>طوسي ، محمد ؛ اختيار معرفه الرجال ، قم ، موسسه آل البيت ، بي تا ، ج۲ ، ص۵۸۹ .</ref> و [[شیخ حر عاملی]] (درگذشت ۱۱۰۴ق)<ref>حر عاملي ، محمد بن حسن ؛ اثبات الهدي ، ج۷ ، ص۱۲۱.</ref> با همین سند از کتاب رجال کشی نقل کرده‌اند. بررسی راویان سلسله‌سند این روایت بر اساس منابع رجالی شیعه چنین است:  
'''کشته شدن شیعیان دروغگو توسط امام زمان(ع)''' مضمون روایتی در کتاب [[اختیار معرفة الرجال (کتاب)|رجالِ کشی]] است<ref name=":0">رجال کشي ، ص۲۹۹ ، حديث ۵۳۳.</ref> که از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] دانسته شده است. این روایت را [[شیخ طوسی]] (درگذشت ۴۶۰ق)<ref>طوسي ، محمد ؛ اختيار معرفه الرجال ، قم ، موسسه آل البيت ، بي تا ، ج۲ ، ص۵۸۹ .</ref> و [[شیخ حر عاملی]] (درگذشت ۱۱۰۴ق)<ref>حر عاملي ، محمد بن حسن ؛ اثبات الهدي ، ج۷ ، ص۱۲۱.</ref> با همین سند از کتاب رجال کشی نقل کرده‌اند. بر اساس این روایت [[امام صادق(ع)]] می‌گوید: {{عربی|لَوْ قَامَ قَائِمُنَا بَدَأَ بِكَذَّابِي اَلشِّيعَةِ فَقَتَلَهُمْ|ترجمه=اگر قائم ما قيام کند اول سراغ شيعيان دروغگو مي‌رود و آنها را مي‌کشد}}.<ref name=":0" />


* حمدويه بن نصير کشي است و ثقه و مورد اعتماد مي باشد.<ref>رک : علامه حلي ؛ خلاصه الاقوال ، بي جا ، موسسه نشر الفقاهه ، چاپ اول ، ۱۴۱۷ ه . ق ، ص۱۳۳. و رک : اردبيلي ، محمد علي ؛ جامع الرواه، بي جا ، مکتبه المحديه ، بي تا ، ج۱ ، ص۲۷۸.</ref>  
رجال‌شناسان شیعه حمدويه بن نصير کشي،<ref>رک : علامه حلي ؛ خلاصه الاقوال ، بي جا ، موسسه نشر الفقاهه ، چاپ اول ، ۱۴۱۷ ه . ق ، ص۱۳۳. و رک : اردبيلي ، محمد علي ؛ جامع الرواه، بي جا ، مکتبه المحديه ، بي تا ، ج۱ ، ص۲۷۸.</ref> يونس بن عبد الرحمن<ref>. رک : رجال النجاشي ، پيشين ، ص۴۴۶. و رک : رجال ابن داوود ، پيشين ، ص۲۰۷.</ref> و يحيي بن عمران حلبي<ref>رک : رجال النجاشي ، پيشين ، ص۴۴۴. و رک : خلاصه الاقوال ، پيشين ، ص۲۹۴.</ref> از راویان این سلسله‌سند را ثقه و مورد اعتماد دانسته‌اند. درباره محمد بن عیسی بن عبید دو دیدگاه وجود دارد؛ شیخ طوسی<ref>شيخ طوسي ؛ الفهرست ، بي جا ، موسسه نشر الفقاهه ، چاپ اول ، ۱۴۱۷ ه . ق ، ص۲۱۶ و ص۳۹۱.</ref> او را غیرقابل اعتماد، و [[احمد بن علی نجاشی]]<ref>نجاشي ؛ رجال النجاشي ، قم ، جامه مدرسين ، چاپ پنجم ، ۱۴۱۶ ه . ق ، ص۳۳۳.</ref> و [[مصطفی تفرشی]]<ref>تفرشي ؛ نقد الرجال ، قم ، موسسه آل البيت ، چاپ اول ، ۱۴۱۸ ه . ق ، ج۴ ، ص۲۹۲.</ref> مورد اطمینان دانسته‌اند؛ البته به اعتقاد کسانی که او را ثقه دانسته‌اند نیز، وقتی او محمد بن عیسی از یونس بن عبدالرحمن نمی‌توان اعتماد کرد.<ref>حلي ، ابن داوود، رجال ابن داوود، نجف ، حيدريه ، ۱۳۹۲م ، ص۲۷۵؛ تفرشي، نقد الرجال، قم، مؤسسه آل البيت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۹۲؛ جامع الرواه،  بي جا ، مکتبه المحديه ، بي‌تا ، ج۲، ص۳۷۵.</ref> مفضل بن عمر دیگر راوی این سند، در کتاب‌های رجالی گاهی تضعيف شده و گاهي مورد اعتماد دانسته شده است.{{مدرک|date=اکتبر ۲۰۲۱}}
* محمد بن عيسى بن که عبيد که شیخ طوسی<ref>شيخ طوسي ؛ الفهرست ، بي جا ، موسسه نشر الفقاهه ، چاپ اول ، ۱۴۱۷ ه . ق ، ص۲۱۶ و ص۳۹۱.</ref> او را غیر قابل اعتماد و در برابر، [[احمد بن علی نجاشی]]<ref>نجاشي ؛ رجال النجاشي ، قم ، جامه مدرسين ، چاپ پنجم ، ۱۴۱۶ ه . ق ، ص۳۳۳.</ref> و [[مصطفی تفرشی]]<ref>تفرشي ؛ نقد الرجال ، قم ، موسسه آل البيت ، چاپ اول ، ۱۴۱۸ ه . ق ، ج۴ ، ص۲۹۲.</ref> ثقه و مورد اطمینان دانسته‌اند؛ البته به اعتقاد کسانی که او را ثقه دانسته‌اند نیز، به روایات محمد بن عیسی از یونس بن عبدالرحمن نمی‌توان اعتماد کرد.<ref>حلي ، ابن داوود، رجال ابن داوود، نجف ، حيدريه ، ۱۳۹۲م ، ص۲۷۵؛ تفرشي، نقد الرجال، قم، مؤسسه آل البيت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۹۲؛ جامع الرواه،  بي جا ، مکتبه المحديه ، بي‌تا ، ج۲، ص۳۷۵.</ref>  


* يونس بن عبد الرحمن که او را ثقه دانسته‌اند.<ref>. رک : رجال النجاشي ، پيشين ، ص۴۴۶. و رک : رجال ابن داوود ، پيشين ، ص۲۰۷.</ref>
بنابراین به دلیل وجود محمد بن عیسی بن عبید در سلسله‌سند و به دلیل اینکه او از یونس بن عبدالرحمن روایت کرده، به اعتقاد همه رجال‌شناسان شیعه این روایت ضعیف است.<ref>مستدرك الوسائل، ج۱۱، ص۳۷۶، ح ۱۳۳۰۱.</ref>{{پایان پاسخ}}
* يحيي بن عمران حلبي که او را ثقه و احاديثش را صحيح شمرده‌اند.<ref>رک : رجال النجاشي ، پيشين ، ص۴۴۴. و رک : خلاصه الاقوال ، پيشين ، ص۲۹۴.</ref>
* مفضل بن عمر که گاهي تضعيف شده وگاهي مورد اعتماد دانسته شده است{{مدرک|date=اکتبر ۲۰۲۱}}
 
1. در سند اين روايت محمد بن عيسي آمده که برخي وي را ثقه نمي دانند ؛
2.
3. در سند اين روايت محمد بن عيسي از يونس نقل کرده و در کتاب هاي رجالي آمده است که به روايت هاي محمد بن عيسي از يونس نبايد اعتماد کرد؛
4.
5. مفضل بن عمر را برخي ثقه و برخي غير ثقه مي دانند ؛
6.
7. رجال کشي نيز در معتبر يا غير معتبر آن سخن نگفته است و فقط روايت را نقل کرده است؛
8.
9. اينگونه روايات را خبر واحد مي گويند و خبر واحد را نمي توان از عقايد پذيرفت ، بخصوص اگر از نظر سندي نيز معتبر نباشد؛
10.
11. اين روايت را کتاب هاي معتبر حديثي نقل نکرده اند و خود اين دليل بر اين است که کتاب هاي روايي چنين روايتي را قبول نداشتند.
12.
بنابراين نمي توان اين حديث را معتبر دانست.
 
<ref>مستدرك الوسائل، ج۱۱، ص۳۷۶، ح ۱۳۳۰۱.</ref>
 
== متن و ترجمه ==
...عنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ ، قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ:{{عربی|لَوْ قَامَ قَائِمُنَا بَدَأَ بِكَذَّابِي اَلشِّيعَةِ فَقَتَلَهُمْ}}.<ref name=":0" />
{{نقل قول|امام صادق(ع): «اگر قائم ما قيام کند اول سراغ شيعيان دروغگو مي‌رود و آنها را مي‌کشد.»}}{{پایان پاسخ}}


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۵۶

سؤال
حديثي از امام صادق عليه السلام نقل شده که : «لو قام قائمنا بدأ بكذابي الشيعه فقتلهم»؛ «اگر قائم ما قيام کند اول سراغ شيعيان دروغگو مي رود و آنها را مي کشد» آيا از نظر سند و دلالت معتبر است ؟


کشته شدن شیعیان دروغگو توسط امام زمان(ع) مضمون روایتی در کتاب رجالِ کشی است[۱] که از نظر سند ضعیف دانسته شده است. این روایت را شیخ طوسی (درگذشت ۴۶۰ق)[۲] و شیخ حر عاملی (درگذشت ۱۱۰۴ق)[۳] با همین سند از کتاب رجال کشی نقل کرده‌اند. بر اساس این روایت امام صادق(ع) می‌گوید: «لَوْ قَامَ قَائِمُنَا بَدَأَ بِكَذَّابِي اَلشِّيعَةِ فَقَتَلَهُمْ؛ اگر قائم ما قيام کند اول سراغ شيعيان دروغگو مي‌رود و آنها را مي‌کشد».[۱]

رجال‌شناسان شیعه حمدويه بن نصير کشي،[۴] يونس بن عبد الرحمن[۵] و يحيي بن عمران حلبي[۶] از راویان این سلسله‌سند را ثقه و مورد اعتماد دانسته‌اند. درباره محمد بن عیسی بن عبید دو دیدگاه وجود دارد؛ شیخ طوسی[۷] او را غیرقابل اعتماد، و احمد بن علی نجاشی[۸] و مصطفی تفرشی[۹] مورد اطمینان دانسته‌اند؛ البته به اعتقاد کسانی که او را ثقه دانسته‌اند نیز، وقتی او محمد بن عیسی از یونس بن عبدالرحمن نمی‌توان اعتماد کرد.[۱۰] مفضل بن عمر دیگر راوی این سند، در کتاب‌های رجالی گاهی تضعيف شده و گاهي مورد اعتماد دانسته شده است.[نیازمند منبع]

بنابراین به دلیل وجود محمد بن عیسی بن عبید در سلسله‌سند و به دلیل اینکه او از یونس بن عبدالرحمن روایت کرده، به اعتقاد همه رجال‌شناسان شیعه این روایت ضعیف است.[۱۱]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ رجال کشي ، ص۲۹۹ ، حديث ۵۳۳.
  2. طوسي ، محمد ؛ اختيار معرفه الرجال ، قم ، موسسه آل البيت ، بي تا ، ج۲ ، ص۵۸۹ .
  3. حر عاملي ، محمد بن حسن ؛ اثبات الهدي ، ج۷ ، ص۱۲۱.
  4. رک : علامه حلي ؛ خلاصه الاقوال ، بي جا ، موسسه نشر الفقاهه ، چاپ اول ، ۱۴۱۷ ه . ق ، ص۱۳۳. و رک : اردبيلي ، محمد علي ؛ جامع الرواه، بي جا ، مکتبه المحديه ، بي تا ، ج۱ ، ص۲۷۸.
  5. . رک : رجال النجاشي ، پيشين ، ص۴۴۶. و رک : رجال ابن داوود ، پيشين ، ص۲۰۷.
  6. رک : رجال النجاشي ، پيشين ، ص۴۴۴. و رک : خلاصه الاقوال ، پيشين ، ص۲۹۴.
  7. شيخ طوسي ؛ الفهرست ، بي جا ، موسسه نشر الفقاهه ، چاپ اول ، ۱۴۱۷ ه . ق ، ص۲۱۶ و ص۳۹۱.
  8. نجاشي ؛ رجال النجاشي ، قم ، جامه مدرسين ، چاپ پنجم ، ۱۴۱۶ ه . ق ، ص۳۳۳.
  9. تفرشي ؛ نقد الرجال ، قم ، موسسه آل البيت ، چاپ اول ، ۱۴۱۸ ه . ق ، ج۴ ، ص۲۹۲.
  10. حلي ، ابن داوود، رجال ابن داوود، نجف ، حيدريه ، ۱۳۹۲م ، ص۲۷۵؛ تفرشي، نقد الرجال، قم، مؤسسه آل البيت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۹۲؛ جامع الرواه، بي جا ، مکتبه المحديه ، بي‌تا ، ج۲، ص۳۷۵.
  11. مستدرك الوسائل، ج۱۱، ص۳۷۶، ح ۱۳۳۰۱.