automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۵۸
ویرایش
←تقسیم دموکراسی (از لحاظ مکتبی بودن نظام یا غیر مکتبی بودن آن)
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
۱. دموکراسی مکتبی: دموکراسی مکتبی نوعی حکومت مردمی است که هر چند آرای مردم در تنظیم قوانین و انتخاب زمامداران نقش دارد، ولی حکومت خود را ملتزم به یک مکتب خاص می‌دانند و تمامی مقررات و قوانین آن را در چهارچوب ضوابط مکتب تنظیم می‌گردد و زمامداران نیز با توجه به شرایط تعیین شده از سوی آن مکتب انتخاب می‌گردد. | ۱. دموکراسی مکتبی: دموکراسی مکتبی نوعی حکومت مردمی است که هر چند آرای مردم در تنظیم قوانین و انتخاب زمامداران نقش دارد، ولی حکومت خود را ملتزم به یک مکتب خاص می‌دانند و تمامی مقررات و قوانین آن را در چهارچوب ضوابط مکتب تنظیم می‌گردد و زمامداران نیز با توجه به شرایط تعیین شده از سوی آن مکتب انتخاب می‌گردد. | ||
دموکراسی که در کشور جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر هست از همین نوع دموکراسی می‌باشد که | دموکراسی که در کشور جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر هست از همین نوع دموکراسی می‌باشد که [[امام خمینی(ره)]] بنیانگذار آن بودند. البته دموکراسی مکتبی لزوماً حکومت الهی و مذهبی نیست و ممکن است دموکراسی مکتبی با یک مکتب ماتریالیستی و غیر مذهبی شکل گرفته باشد. ولی به هر حال این مکتب است که خط و ربط حکومت را تعیین می‌کند امام خمینی (ره) حکومت مورد نظر خود را جمهوری اسلامی خوانده و می‌گوید شکل حکومت ما جمهوری اسلامی است<ref>کواکبیان، مصطفی، دموکراسی در نظام ولایت فقیه، انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی، ص۳۲.</ref> جمهوری به معنای این که متکی به آرای اکثریت است و اسلامی برای این که متکی به قانون و مکتب اسلام است.<ref>صحیفه نور، ج۴، ص۳۷.</ref> بنابراین دموکراسی اسلامی با دموکراسی غربی تفاوت دارد. | ||
۲. دموکراسی غیر مکتبی: نوعی حکومت دموکراسی است که در آن حکومت خود را متعهد و ملتزم به مکتب خاص نمی‌داند بلکه صرفاً این رأی مردم است که در نتظیم قوانین و مقررات و انتخاب مجریان نقش دارد.<ref>کواکبیان، مصطفی، همان، ص۳۲.</ref>{{پایان پاسخ}} | ۲. دموکراسی غیر مکتبی: نوعی حکومت دموکراسی است که در آن حکومت خود را متعهد و ملتزم به مکتب خاص نمی‌داند بلکه صرفاً این رأی مردم است که در نتظیم قوانین و مقررات و انتخاب مجریان نقش دارد.<ref>کواکبیان، مصطفی، همان، ص۳۲.</ref>{{پایان پاسخ}} | ||