قرائت‌های مختلف قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} چرا در مناطق مختلف اسلامي، قرآن‌ها گاهي با هم تفاوت دارند...» ایجاد کرد)
 
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چرا در مناطق مختلف اسلامي، قرآن‌ها گاهي با هم تفاوت دارند؟
چرا در مناطق مختلف اسلامی، قرآن‌ها گاهی با هم تفاوت دارند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{ پاسخ}}
{{پاسخ}}
قرآن‌هايي كه در مناطق مختلف اسلامي وجود دارند از لحاظ كم يا زياد بودن كلمات تفاوتي ندارند، و همه از روي همان مصحف عثماني نوشته شده‌اند، با اين تفاوت كه اين نسخه‌ها سير تكاملي خود را از نظر حركات و قواعد تجويدي طي كرده‌اند و چيزي از قرآن كم يا زياد نشده است.<ref>ر.ك: محمد طاهر عبدالقاهر الكردي، تاريخ القرآن، ص۱۲۰.</ref>
قرآن‌هایی که در مناطق مختلف اسلامی وجود دارند از لحاظ کم یا زیاد بودن کلمات تفاوتی ندارند، و همه از روی همان مصحف عثمانی نوشته شده‌اند، با این تفاوت که این نسخه‌ها سیر تکاملی خود را از نظر حرکات و قواعد تجویدی طی کرده‌اند و چیزی از قرآن کم یا زیاد نشده است.<ref>ر. ک. محمد طاهر عبدالقاهر الکردی، تاریخ القرآن، ص۱۲۰.</ref>


در كشور اسلامي ايران، قرائت قرآن، بر اساس قرائت عاصم است؛ هر چند ممكن است به خاطر اختلاف قرائات، در برخي كشورهاي اسلامي، قرآن به قرائت‌هاي ديگر تلاوت شود كه در نتيجه منجر به كم يا زياد شدن برخي از حروف مي‌شود.
در کشور اسلامی ایران، قرائت قرآن، بر اساس قرائت عاصم است؛ هر چند ممکن است به خاطر اختلاف قرائات، در برخی کشورهای اسلامی، قرآن به قرائت‌های دیگر تلاوت شود که در نتیجه منجر به کم یا زیاد شدن برخی از حروف می‌شود.


گرچه در زمان عثمان، قرائات مصاحف واحد شد، لكن عوامل مختلفي، مانند: عاري بودن مصاحف عثماني از نقطه و اعراب، خالي بودن از «الف» در وسط كلمات، تفاوت لهجه‌ها، اعمال رأي و اجتهاد قاريان، و... در اختلاف قرائات مؤثر بودند.<ref>ر.ك: رسم الخط المصحف، ترجمه‌ي يعقوب جعفري، ص۱۷۱ ـ ۱۷۷، و نيز: محمد هادي معرفت، تاريخ قرآن، ص۱۴۰ـ ۱۵۳.</ref>
گرچه در زمان عثمان، قرائات مصاحف واحد شد، لکن عوامل مختلفی، مانند: عاری بودن مصاحف عثمانی از نقطه و اعراب، خالی بودن از «الف» در وسط کلمات، تفاوت لهجه‌ها، اعمال رأی و اجتهاد قاریان، و… در اختلاف قرائات مؤثر بودند.<ref>ر. ک. رسم‌الخط المصحف، ترجمهٔ یعقوب جعفری، ص۱۷۱–۱۷۷، و نیز: محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۱۴۰–۱۵۳.</ref>


امام صادق مي‌فرمايد:  
امام صادق می‌فرماید:


ان القرآن واحد نزل من عند واحد ولكنّ الاختلاف يجيء من قبل الرّواه؛<ref>الكافي، ج۲، ص۶۳۰.</ref> قرآن يكي است و از سوي (خداوند) يكتا نازل شده، ولي اختلاف بر سر قرائت آن از جانب راويان (قاريان) صورت گرفته است.
ان القرآن واحد نزل من عند واحد ولکنّ الاختلاف یجیء من قبل الرّواه؛<ref>الکافی، ج۲، ص۶۳۰.</ref> قرآن یکی است و از سوی (خداوند) یکتا نازل شده، ولی اختلاف بر سر قرائت آن از جانب راویان (قاریان) صورت گرفته است.


مشهورترين و معروف‌ترين قارياني كه در مناطق مختلف اسلامي، قرآن طبق قرائت آنها تلاوت مي‌شود، عبارت‌اند از:
مشهورترین و معروف‌ترین قاریانی که در مناطق مختلف اسلامی، قرآن طبق قرائت آنها تلاوت می‌شود، عبارت‌اند از:


۱. عبدالله بن عامر عصبي (م ۱۱۸ق)، از شام.
۱. عبدالله بن عامر عصبی (م ۱۱۸ق)، از شام.


۲. عبدالله بن كثير دارمي (م ۱۲۰ ق)، از مكه.
۲. عبدالله بن کثیر دارمی (م ۱۲۰ ق)، از مکه.


۳. عاصم بن ابي النَجود اسدي (م ۱۲۸ ق)، از كوفه كه قرائت او از ناحيه ي حفص به طور دقيق، ضبط و منتشر شده است. قاريان جمهوري اسلامي ايران و بيش‌تر كشورهاي اسلامي به روش او قرائت مي‌كنند.
۳. عاصم بن ابی النَجود اسدی (م ۱۲۸ ق)، از کوفه که قرائت او از ناحیهٔ حفص به‌طور دقیق، ضبط و منتشر شده است. قاریان جمهوری اسلامی ایران و بیش‌تر کشورهای اسلامی به روش او قرائت می‌کنند.


۴. ابوعمرو بن علاء مازني (م ۱۵۴ ق)، از بصره.
۴. ابوعمرو بن علاء مازنی (م ۱۵۴ ق)، از بصره.


۵. حمزه بن حبيب زيّات (م ۱۵۶ ق)، از كوفه.
۵. حمزه بن حبیب زیّات (م ۱۵۶ ق)، از کوفه.


۶. نافع بن عبدالرحمن الليثي، (م ۱۶۹ ق)، از مدينه.
۶. نافع بن عبدالرحمن اللیثی، (م ۱۶۹ ق)، از مدینه.


۷. علي بن حمزه كسايي (م ۱۸۹ ق)، از كوفه.
۷. علی بن حمزه کسایی (م ۱۸۹ ق)، از کوفه.


متأُخرين نيز علاوه بر آنها، خلف بن هشام، يعقوب حضرمي و ابوجعفر مخزومي را از قاريان مشهور دانسته‌اند. برخي نيز تعداد ديگري را به آنها افزوده‌اند.<ref>ر.ك: محمد هادي معرفت، تاريخ قرآن، ص۱۴۷ ـ ۱۴۸؛ علوم القرآن عند المفسران، ج۲، ص۱۳ ـ ۱۵.</ref>
متأُخرین نیز علاوه بر آنها، خلف بن هشام، یعقوب حضرمی و ابوجعفر مخزومی را از قاریان مشهور دانسته‌اند. برخی نیز تعداد دیگری را به آنها افزوده‌اند.<ref>ر. ک. محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۱۴۷–۱۴۸؛ علوم القرآن عند المفسران، ج۲، ص۱۳–۱۵.</ref>


بنابراين، قرآن‌ها از نظر تعداد سوره‌ها و كم يا زياد بودن اصل آيات و كلمات با يكديگر تفاوتي ندارند؛ فقط تفاوت آنها در قرائت، تعداد آيات و حروف و رسم الخط است.<ref>ر.ك: علوم القرآن عند المفسرون، ص۲۷ ـ ۳۵.</ref>
بنابراین، قرآن‌ها از نظر تعداد سوره‌ها و کم یا زیاد بودن اصل آیات و کلمات با یکدیگر تفاوتی ندارند؛ فقط تفاوت آنها در قرائت، تعداد آیات و حروف و رسم‌الخط است.<ref>ر. ک. علوم القرآن عند المفسرون، ص۲۷–۳۵.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
==منابع==
 
<references />
== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۴

سؤال

چرا در مناطق مختلف اسلامی، قرآن‌ها گاهی با هم تفاوت دارند؟

قرآن‌هایی که در مناطق مختلف اسلامی وجود دارند از لحاظ کم یا زیاد بودن کلمات تفاوتی ندارند، و همه از روی همان مصحف عثمانی نوشته شده‌اند، با این تفاوت که این نسخه‌ها سیر تکاملی خود را از نظر حرکات و قواعد تجویدی طی کرده‌اند و چیزی از قرآن کم یا زیاد نشده است.[۱]

در کشور اسلامی ایران، قرائت قرآن، بر اساس قرائت عاصم است؛ هر چند ممکن است به خاطر اختلاف قرائات، در برخی کشورهای اسلامی، قرآن به قرائت‌های دیگر تلاوت شود که در نتیجه منجر به کم یا زیاد شدن برخی از حروف می‌شود.

گرچه در زمان عثمان، قرائات مصاحف واحد شد، لکن عوامل مختلفی، مانند: عاری بودن مصاحف عثمانی از نقطه و اعراب، خالی بودن از «الف» در وسط کلمات، تفاوت لهجه‌ها، اعمال رأی و اجتهاد قاریان، و… در اختلاف قرائات مؤثر بودند.[۲]

امام صادق می‌فرماید:

ان القرآن واحد نزل من عند واحد ولکنّ الاختلاف یجیء من قبل الرّواه؛[۳] قرآن یکی است و از سوی (خداوند) یکتا نازل شده، ولی اختلاف بر سر قرائت آن از جانب راویان (قاریان) صورت گرفته است.

مشهورترین و معروف‌ترین قاریانی که در مناطق مختلف اسلامی، قرآن طبق قرائت آنها تلاوت می‌شود، عبارت‌اند از:

۱. عبدالله بن عامر عصبی (م ۱۱۸ق)، از شام.

۲. عبدالله بن کثیر دارمی (م ۱۲۰ ق)، از مکه.

۳. عاصم بن ابی النَجود اسدی (م ۱۲۸ ق)، از کوفه که قرائت او از ناحیهٔ حفص به‌طور دقیق، ضبط و منتشر شده است. قاریان جمهوری اسلامی ایران و بیش‌تر کشورهای اسلامی به روش او قرائت می‌کنند.

۴. ابوعمرو بن علاء مازنی (م ۱۵۴ ق)، از بصره.

۵. حمزه بن حبیب زیّات (م ۱۵۶ ق)، از کوفه.

۶. نافع بن عبدالرحمن اللیثی، (م ۱۶۹ ق)، از مدینه.

۷. علی بن حمزه کسایی (م ۱۸۹ ق)، از کوفه.

متأُخرین نیز علاوه بر آنها، خلف بن هشام، یعقوب حضرمی و ابوجعفر مخزومی را از قاریان مشهور دانسته‌اند. برخی نیز تعداد دیگری را به آنها افزوده‌اند.[۴]

بنابراین، قرآن‌ها از نظر تعداد سوره‌ها و کم یا زیاد بودن اصل آیات و کلمات با یکدیگر تفاوتی ندارند؛ فقط تفاوت آنها در قرائت، تعداد آیات و حروف و رسم‌الخط است.[۵]


منابع

  1. ر. ک. محمد طاهر عبدالقاهر الکردی، تاریخ القرآن، ص۱۲۰.
  2. ر. ک. رسم‌الخط المصحف، ترجمهٔ یعقوب جعفری، ص۱۷۱–۱۷۷، و نیز: محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۱۴۰–۱۵۳.
  3. الکافی، ج۲، ص۶۳۰.
  4. ر. ک. محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۱۴۷–۱۴۸؛ علوم القرآن عند المفسران، ج۲، ص۱۳–۱۵.
  5. ر. ک. علوم القرآن عند المفسرون، ص۲۷–۳۵.