شأن نزول آیه ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
خط ۹: خط ۹:


== نزول آیه در شأن امام علی(ع) ==
== نزول آیه در شأن امام علی(ع) ==
در شأن نزول آیه فوق آمده‌است: «سائلی وارد مسجد رسول خدا (صلی اللَّه علیه و آله) شد و از مردم درخواست کمک کرد. کسی چیزی به او نداد. حضرت علی «ع» در حالی که به نماز مشغول بود، در حال رکوع، انگشتر خود را به سائل بخشید. از این رو در تکریم این بخشش، این آیه نازل شد.
در شأن نزول آیه فوق چنین آمده‌است: سائلی وارد مسجد رسول خدا(ص) شد و از مردم درخواست کمک کرد. کسی چیزی به او نداد. حضرت علی(ع) در حالی که به نماز مشغول بود، در حالت رکوع، انگشتر خود را به سائل بخشید. از این رو در تکریم این بخشش، این آیه نازل شد.


ماجرای فوق را ده نفر از اصحاب پیامبر مانند ابن عباس، عمّار یاسر، جابر بن عبدالله، ابوذر، أَنس بن مالک، بلال و … نقل کرده‌اند و شیعه و اکثر سنّی در این شأن نزول، توافق دارند. (ر.ک. الغدیر، ج۲، احقاق الحقّ، ج۲، و کنز العمّال، ج۶) عمّار یاسر می‌گوید: پس از انفاق انگشتر در نماز و نزول آیه بود که رسول خدا (صلی اللَّه علیه و آله) فرمود: «من کنت مولاه فعلی مولاه.» (تفسیر المیزان، ذیل آیه)
ماجرای فوق را ده نفر از اصحاب پیامبر مانند ابن عباس، عمار یاسر، جابر بن عبدالله انصاری، ابوذر غفاری، أنس بن مالک، بلال و … نقل کرده‌اند. شیعه و اکثر اهل سنت در این شأن نزول، توافق دارند.<ref>ر.ک. الغدیر، ج۲؛ احقاق الحق، ج۲؛ کنز العمّال، ج۶.</ref> عمار یاسر می‌گوید: پس از انفاق انگشتر در نماز و نزول آیه بود که رسول خدا(ص) فرمود: {{عربی|من کنت مولاه فعلی مولاه}}.<ref>تفسیر المیزان، ذیل آیه</ref>


پیامبر اکرم (صلی اللَّه علیه و آله) در غدیر خم، برای بیان مقام حضرت علی «ع» این آیه را تلاوت فرمود. (تفسیر صافی، ذیل آیه) و خود امام علی «ع» نیز برای حقّانیّت خویش، بارها این آیه را می‌خواند. (تفسیر المیزان، ذیل آیه) و ابوذر که خود شاهد ماجرا بوده‌است، در مسجدالحرام برای مردم داستان فوق را نقل می‌کرد. (مجمع البیان، ذیل آیه)
پیامبر اکرم(ص) در غدیر خم، برای بیان مقام حضرت علی(ع) این آیه را تلاوت فرمود.<ref>تفسیر صافی، ذیل آیه</ref> و خود امام علی(ع) نیز برای حقانیت خویش، بارها این آیه را می‌خواند.<ref>تفسیر المیزان، ذیل آیه</ref> و ابوذر که خود شاهد ماجرا بوده‌است، در مسجدالحرام برای مردم داستان فوق را نقل می‌کرد.<ref>مجمع البیان، ذیل آیه</ref>


امام صادق «ع» فرمودند: منظور از «الَّذِینَ آمَنُوا …»، علی «ع» و اولاد او، ائمّه اطهار «ع» تا روز قیامت هستند. پس هر کس از اولاد او به جایگاه امامت رسید با این ویژگی مثل اوست، آنان صدقه می‌دهند در حال رکوع. (کافی، ج۱)
امام صادق(ع) فرمودند: منظور از {{عربی|الَّذِینَ آمَنُوا …}}، علی(ع) و اولاد او، ائمه اطهار(ع) تا روز قیامت هستند. پس هر کس از اولاد او به جایگاه امامت رسید با این ویژگی مثل اوست، آنان صدقه می‌دهند در حال رکوع.<ref>کافی، ج۱</ref>


مرحوم محدث بحرانی نیز در غایه المرام ۲۴ حدیث از منابع اهل سنت و ۱۹ روایت از منابع و مصادر شیعه نقل کرده‌است که مجموعاً ۴۳ حدیث می‌شود، بنابراین روایاتی که پیرامون این آیه وارد شده متواتر هستند.<ref>. مکارم شیرازی، ناصر، آیات ولایت در قرآن، انتشارات نسل جوان، چاپ اول، سال ۱۳۸۱.</ref>
مرحوم محدث بحرانی نیز در غایه المرام ۲۴ حدیث از منابع اهل سنت و ۱۹ روایت از منابع و مصادر شیعه نقل کرده‌است که مجموعاً ۴۳ حدیث می‌شود، بنابراین روایاتی که پیرامون این آیه وارد شده متواتر هستند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، آیات ولایت در قرآن، انتشارات نسل جوان، چاپ اول، سال ۱۳۸۱.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}



نسخهٔ ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۱

سؤال

آیا در این که آیه ولایت یا همان آیه ۵۵ سوره مائده دربارهٔ حضرت علی(ع) است اتفاق نظری وجود دارد؟


آیه ولایت

در سوره مائده آیه ۵۵ آمده‌است:

نزول آیه در شأن امام علی(ع)

در شأن نزول آیه فوق چنین آمده‌است: سائلی وارد مسجد رسول خدا(ص) شد و از مردم درخواست کمک کرد. کسی چیزی به او نداد. حضرت علی(ع) در حالی که به نماز مشغول بود، در حالت رکوع، انگشتر خود را به سائل بخشید. از این رو در تکریم این بخشش، این آیه نازل شد.

ماجرای فوق را ده نفر از اصحاب پیامبر مانند ابن عباس، عمار یاسر، جابر بن عبدالله انصاری، ابوذر غفاری، أنس بن مالک، بلال و … نقل کرده‌اند. شیعه و اکثر اهل سنت در این شأن نزول، توافق دارند.[۱] عمار یاسر می‌گوید: پس از انفاق انگشتر در نماز و نزول آیه بود که رسول خدا(ص) فرمود: «من کنت مولاه فعلی مولاه».[۲]

پیامبر اکرم(ص) در غدیر خم، برای بیان مقام حضرت علی(ع) این آیه را تلاوت فرمود.[۳] و خود امام علی(ع) نیز برای حقانیت خویش، بارها این آیه را می‌خواند.[۴] و ابوذر که خود شاهد ماجرا بوده‌است، در مسجدالحرام برای مردم داستان فوق را نقل می‌کرد.[۵]

امام صادق(ع) فرمودند: منظور از «الَّذِینَ آمَنُوا …»، علی(ع) و اولاد او، ائمه اطهار(ع) تا روز قیامت هستند. پس هر کس از اولاد او به جایگاه امامت رسید با این ویژگی مثل اوست، آنان صدقه می‌دهند در حال رکوع.[۶]

مرحوم محدث بحرانی نیز در غایه المرام ۲۴ حدیث از منابع اهل سنت و ۱۹ روایت از منابع و مصادر شیعه نقل کرده‌است که مجموعاً ۴۳ حدیث می‌شود، بنابراین روایاتی که پیرامون این آیه وارد شده متواتر هستند.[۷]


منابع

  1. ر.ک. الغدیر، ج۲؛ احقاق الحق، ج۲؛ کنز العمّال، ج۶.
  2. تفسیر المیزان، ذیل آیه
  3. تفسیر صافی، ذیل آیه
  4. تفسیر المیزان، ذیل آیه
  5. مجمع البیان، ذیل آیه
  6. کافی، ج۱
  7. مکارم شیرازی، ناصر، آیات ولایت در قرآن، انتشارات نسل جوان، چاپ اول، سال ۱۳۸۱.