خطای حضرت آدم و محرومیت همه انسان‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==زمین جایگاه انسان‌ها== | ==زمین جایگاه انسان‌ها== | ||
براساس آیه ۳۶ [[سوره بقره]]، زمین جایگاه، محل استقرار و آسایش همه انسان‌ها است. {{قرآن|وَ لَكمُْ فىِ الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إِلىَ حِين|ترجمه=و در زمين تا روزگارى، آرامشگاه و برخوردارى خواهيد داشت|سوره=بقره|آیه=۳۶}} زندگی در زمین، تصمیم و خواست الهی بوده و حضرت آدم(ع) تقصیر و دخالتی در این امر نداشته است. حکمت خداوند همراه با رعایت مصلحت بندگان، این‌را اقتضا کرده است. در اختیار گذاشتن امکانات و نعمت‌های دنیایی، به علاوه نعمت‌های بدنی و جسمی برای انسان، لطف پروردگار است تا انسان بتواند استفاده کند و برای آخرتش، | براساس آیه ۳۶ [[سوره بقره]]، زمین جایگاه، محل استقرار و آسایش همه انسان‌ها است. {{قرآن|وَ لَكمُْ فىِ الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إِلىَ حِين|ترجمه=و در زمين تا روزگارى، آرامشگاه و برخوردارى خواهيد داشت|سوره=بقره|آیه=۳۶}} زندگی در زمین، تصمیم و خواست الهی بوده و حضرت آدم(ع) تقصیر و دخالتی در این امر نداشته است. حکمت خداوند همراه با رعایت مصلحت بندگان، این‌را اقتضا کرده است. در اختیار گذاشتن امکانات و نعمت‌های دنیایی، به علاوه نعمت‌های بدنی و جسمی برای انسان، لطف پروردگار است تا انسان بتواند استفاده کند و برای آخرتش، توشه‌هایی را مهیا سازد. | ||
==بهشت حضرت آدم== | ==بهشت حضرت آدم== | ||
{{اصلی|بهشت حضرت آدم}} | {{اصلی|بهشت حضرت آدم}} | ||
بهشتی که حضرت آدم و حوا در آن بوده‌اند، بهشت موعود | بهشتی که حضرت آدم و حوا در آن بوده‌اند، بهشت موعود نبود بلکه از باغ‌های پرنعمت زمین بوده است. محققان چند علت برای این مطلب ذکر کرده‌اند: | ||
*بهشت موعود | *بهشت موعود در [[قیامت]]، نعمتی جاودانه است. در آیات قرآن به جاودانگی آن اشاره شده و بیرون رفتن از آن ممکن نیست. | ||
* | *از [[امام صادق(ع)]] پیرامون بهشت آدم پرسیدند؟ امام فرمود: «باغی از باغ‌های دنیا بود که خورشید و ماه بر آن می‌تابید و اگر بهشت جاودانی بود، هرگز از آن بیرون رانده نمی‌شد.<ref>مجلسی، محمد باقر، چاپ آخوندی، بحارالانوار، ج۱۱.</ref> | ||
*ابلیس | *[[ابلیس]] نمی‌تواند وارد بهشت شود. در آنجا نه وسوسه‌های شیطانی وجود دارد و نه نافرمانی خدا.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ص۱۸۶.</ref> | ||
*بهشت آدم، غیر از بهشت | *بهشت آدم، غیر از بهشت آخرت است؛ زیرا بهشت قیامت، پایان کار انسان‌ها و نتیجه اعمال است و بهشت حضرت آدم، آغاز سیر آدم بود. | ||
* | *براساس آیات و روایات مربوط به تجسم اعمال، بهشت با اعمال انسان‌ها ساخته می‌شود و در زمان حضرت آدم انسانی نبوده تا در نتیجه اعمالش بهشت ساخته شود. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۱
آیا با عدالت خداوند سازگار است که به خاطر خطای حضرت آدم، تمام نسل او دچار محرومیت از بهشت و این همه مشکلات شوند؟
قرآن، زمین را جایگاه، محل استقرار و آسایش همه انسان‌ها دانسته است. زندگی در زمین، خواست خداوند بوده و حضرت آدم(ع) تقصیر و دخالتی در این امر نداشت. حضرت آدم و حوا نیز در بهشت موعود نبوده‌اند بلکه در یکی از باغ‌های پرنعمت زمین بودند.
زمین جایگاه انسان‌ها
براساس آیه ۳۶ سوره بقره، زمین جایگاه، محل استقرار و آسایش همه انسان‌ها است. ﴿وَ لَكمُْ فىِ الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إِلىَ حِين؛ و در زمين تا روزگارى، آرامشگاه و برخوردارى خواهيد داشت﴾(بقره:۳۶) زندگی در زمین، تصمیم و خواست الهی بوده و حضرت آدم(ع) تقصیر و دخالتی در این امر نداشته است. حکمت خداوند همراه با رعایت مصلحت بندگان، این‌را اقتضا کرده است. در اختیار گذاشتن امکانات و نعمت‌های دنیایی، به علاوه نعمت‌های بدنی و جسمی برای انسان، لطف پروردگار است تا انسان بتواند استفاده کند و برای آخرتش، توشه‌هایی را مهیا سازد.
بهشت حضرت آدم
بهشتی که حضرت آدم و حوا در آن بوده‌اند، بهشت موعود نبود بلکه از باغ‌های پرنعمت زمین بوده است. محققان چند علت برای این مطلب ذکر کرده‌اند:
- بهشت موعود در قیامت، نعمتی جاودانه است. در آیات قرآن به جاودانگی آن اشاره شده و بیرون رفتن از آن ممکن نیست.
- از امام صادق(ع) پیرامون بهشت آدم پرسیدند؟ امام فرمود: «باغی از باغ‌های دنیا بود که خورشید و ماه بر آن می‌تابید و اگر بهشت جاودانی بود، هرگز از آن بیرون رانده نمی‌شد.[۱]
- بهشت آدم، غیر از بهشت آخرت است؛ زیرا بهشت قیامت، پایان کار انسان‌ها و نتیجه اعمال است و بهشت حضرت آدم، آغاز سیر آدم بود.
- براساس آیات و روایات مربوط به تجسم اعمال، بهشت با اعمال انسان‌ها ساخته می‌شود و در زمان حضرت آدم انسانی نبوده تا در نتیجه اعمالش بهشت ساخته شود.
منابع
[[رده:]]