جایگاه عید غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

عید غدیر، سالروز [[واقعه غدیر]] است که در آن [[پیامبر(ع)]]، [[امام علی(ع)]] را به عنوان [[خلیفه]] و جانشین خود، معرفی فرمود؛ این عید، بر اساس روایات اهل بیت(ع)، بزرگترین عید خدا است؛ همه [[پیامبران]](ع)، در طول تاریخ و پیش از وقوع آن، آن را عید گرفته‌اند؛<ref name=":0">مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، دوم، ۱۴۰۳ق، ج۹۵، ص۲۰۳ و ۳۲۱؛ شیخ مفید، محمد، مقنعه، جامعه مدرسین، قم، ۱۴۱۰ق، ص۲۰۳؛ وسائل، ج۸، ص۸۹.</ref> [[شیعه|شیعیان]]، با زنده کردن خاطرات این روز، از فراموشی سفارش و امر پیامبر(ص) به امت اسلام جلوگیری می‌کنند؛ آنان، زنده نگه داشتن واقعه غدیر را به معنای زنده نگه داشتن [[امامت]]، [[ولایت]] و هدایت بشریت دانسته‌اند؛ زیرا طبق فرموده امام صادق (علیه‌السلام) عید غدیر اعظم و اشرف از دو عید فطر و قربان است.<ref>حسینی تهرانی، سید محمد حسین، امام شناسی، مشهد، علامه طباطبایی، چ3، 1426ق. ج9، ص 240.</ref>عيد غدير، سلسله مكتب تشيّع را در هر سال، گذشته را به آينده متّصل مى‏كند و رشته را دوام می‌بخشد، و پيوسته ديو شوم و غول استكبار و خودسرى را منكوب، و مبارزه با آن را جاودان مى‌كند.<ref>امام شناسی، ج9، ص 209.</ref> إمامان معصومين سلام الله عليهم أجمعين، شيعيان خود را أمر به شادى و سرور و تهنيت و تبريك و تسليم و روزه و إنفاق در اين روز نموده، و با عنوان عيد، و نام و نشانه عيد با آن رفتار مى‌‏نمودند.<ref>امام شناسی، ج9، ص 208.</ref>

به همین دلیل شیخ مفید پس از آمدن به بغداد در اثر پیشرفتى كه در فنون مختلف كرده بود و به‌واسطه نبوغ و استعداد ذاتى برای زنده نگه داشتن مذهب شیعه در میان اهل سنت بغداد به وسیله تجلیل از عید غدیر و روز عاشورا به طور آشكارا اظهار تشیع می‌ نمودند و شعائر مذهبى خود را علنا انجام می‌دادند، روزهاى عید غدیر محله كرخ یك پارچه چراغان می‌شد و مجالس جشن و سرور تشكیل می‌دادند، روزهاى عاشورا دكاكین را بسته و در كوچه و بازار دسته‏جات حركت داده عزادارى می‌كردند.<ref>شیخ مفید، محمد بن محمد، ارشاد،  ترجمه سید هاشم رسولى محلاتى، تهران، اسلامیه، چ2،  ص 25.</ref>