|
|
خط ۴۰: |
خط ۴۰: |
| </ref> | | </ref> |
|
| |
|
| اگر انسان شاکر باشد و از آنچه از ابزار و امکاناتی که در اختیارش قرار داده شده است، به بهترین نحو استفاده کند، از این آزمون به سلامت به در میآید و رشد برای او حاصل میشود. در مقابل، اگر کفران نعمت کند و عطایای الٰهی را در آنجا که باید، استفاده نکند، همین نعمتها به غل و زنجیر و عذابی دردناک بدل میشود (آیۀ ۴)؛ درواقع، کافر با ناسپاسی خود زمینۀ رشد، ترقی و وسعت وجودی را به فضای تنگ و محدودی تبدیل میکند که وصف آن در یک آیه (آیۀ ۴) میگنجد. در مقابل، «ابرار» آنچنان در بسط روحی و معنوی قرار میگیرند و وصف خصوصیات و درجات آنان چنان بیانتها ست که ۱۸ آیه از این سوره را به خود اختصاص داده است و گویی هنوز ادامه خواهد داشت.<ref>مطیع، مهدی، و زهرا عباسپور، «دهر»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۴، ذیل مدخل.</ref>
| | گفته شده کافر با ناسپاسی خود زمینۀ رشد، ترقی و وسعت وجودی را به فضای تنگ و محدودی تبدیل میکند که وصف آن در یک آیه (آیۀ ۴) میگنجد. در مقابل، «ابرار» آنچنان در بسط روحی و معنوی قرار میگیرند و وصف خصوصیات و درجات آنان چنان بیانتهاست که ۱۸ آیه از این سوره را به خود اختصاص داده است و گویی هنوز ادامه خواهد داشت.<ref>مطیع، مهدی، و زهرا عباسپور، «دهر»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۴، ذیل مدخل.</ref> |
|
| |
|
| آیه ۲۹ کهف | | آیه ۲۹ کهف |