پیش نویس:واسطه فیض در شیعه: تفاوت میان نسخهها
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== منظور از فیض == | == منظور از فیض == | ||
منظور از فیض هرگونه امر حقیقی و وجودی است که از خالق به مخلوقات می رسد. لذا شامل اصل وجود و هستی مخلوقات، هدایت مخلوقات، علم و آگاهی مخلوقات و ... | منظور از فیض هرگونه امر حقیقی و وجودی است که از خالق به مخلوقات می رسد. لذا شامل اصل وجود و هستی مخلوقات، هدایت مخلوقات، علم و آگاهی مخلوقات و ... می گردد.<ref>{{پک|1=جوادی آملی|2=1389|ک=ادب فنای مقربان|ص=377|ج=1}}</ref><ref>{{پک|1=جوادی آملی|2=1388|ک=ادب فنای مقربان|ص=108|ج=3}}</ref> | ||
== ائمه اطهار(ع)، واسطه فیض میان خالق و مخلوقات == | == ائمه اطهار(ع)، واسطه فیض میان خالق و مخلوقات == | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=كافي( ط- دار الحديث)|سال=1429|پیوند=|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الحديث|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=كافي( ط- دار الحديث)|سال=1429|پیوند=|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الحديث|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=تسنیم|سال=1389|پیوند=|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسه اسراء|مکان=قم|کوشش=احمد قدسی|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=تسنیم|سال=1389|پیوند=|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسه اسراء|مکان=قم|کوشش=احمد قدسی|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=ادب فنای مقربان|سال=1389|پیوند=|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسه اسراء|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | |||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۹
 | این متن یک پیشنویس است که در وضعیت در دست نگارش قرار دارد |
سؤال
آیا در عقاید شیعی، باور به واسطه فیض میان خالق و مخلوقات وجود دارد؟ در صورت وجود این باور، چه موجودی واسطه می باشد؟
اعتقاد به وجود واسطه فیض
در معارف تشیع به این مطلب تصریح شده است که مخلوقات قابلیت تماس مستقیم با خالق را ندارند.[۱] در کلام مفسرین نیز این مطلب وجود دارد که دلیل بی واسطه اقدام نکردن خداوند در تدبیر امور زمین و رشد دادن نفوس بندگان و اهداف دیگر، این است که بندگان قصور دارند و قابلیت دریافت مستقیم فیوضات را ندارند. لذا رسیدن هر گونه فیض و بهره ای از سوی خدا به مخلوقات نیازمند به واسطه است.[۲]
منظور از فیض
منظور از فیض هرگونه امر حقیقی و وجودی است که از خالق به مخلوقات می رسد. لذا شامل اصل وجود و هستی مخلوقات، هدایت مخلوقات، علم و آگاهی مخلوقات و ... می گردد.[۳][۴]
ائمه اطهار(ع)، واسطه فیض میان خالق و مخلوقات
درگاهها
پانویس
- ↑ کلینی، «باب الاضطرار الی الحجة»، كافي( ط- دار الحديث)، 1: 410.
- ↑ جوادی آملی، تسنیم، 3: 128.
- ↑ جوادی آملی، ادب فنای مقربان، 1: 377.
- ↑ جوادی آملی، ادب فنای مقربان، 3: 108.
منابع
- کلینی، محمد بن یعقوب (۱۴۲۹). كافي( ط- دار الحديث). قم: دار الحديث.
- جوادی آملی، عبدالله (۱۳۸۹). تسنیم. به کوشش احمد قدسی. قم: مؤسسه اسراء.
- جوادی آملی، عبدالله (۱۳۸۹). ادب فنای مقربان. قم: مؤسسه اسراء.