نزول جبرئیل بر حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|فاطمی}}
{{درگاه|فاطمی}}
نزول جبرئیل به [[حضرت فاطمه(س)]]، از مسلمات شیعه است و به همین دلیل حضرت زهرا(س) را «[[محدثه]]» نامیده‌اند. در قرآن مواردی که خداوند با غیر از انبیاء نیز سخن گفته است، وحی نامیده شده است، مانند وحی به مادر [[حضرت موسی(ع)]] از این موارد است. تفاوت وحی به انبیاء با وحی دیگران، در محتوای وحی است که وحی به انبیاء، وحی تشریعی نامیده می‌شود.
نزول جبرئیل به [[حضرت فاطمه(س)]]، در روایتی در کتاب کافی آمده است. در [[کتاب کافی]] آمده است که فاطمه(س) پس از مرگ [[رسول خدا(ص)]] دچار اندوهی عمیق شد. جبرئیل جهت تسلیت خدمت ایشان آمد، و اخباری از آینده را برایش بیان نموده و [[علی(ع)]] آنها را می‌نوشت.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، انتشارات مسجد چهارده معصوم، ج۲، ص۳۵۵–۳۵۶.</ref> این نوشته‌ها بعدها به «[[مصحف فاطمه]]» مشهور شد.<ref>کلینی، اصول کافی، ج۱، ص۳۴۶.</ref>


آنچه از وحی الهی بر پیامبران نازل شده است، «وحی تشریعی» نامیده می‌شود. وحیی که به غیر از انبیاء الهی نازل می‌شود، «وحی انبائی» (انباء به معنی اخبار) نامیده می‌شود. تفاوت این دو قسم وحی در آن است که براساس وحی تشریعی، فرد به مقام [[نبوت]] نایل آمده ولی در وحی انبائی، بدون اینکه فرد از مقام نبوت برخوردار شود، به اخبار غیبی دست می‌یابد. نزول وحی درباره [[حضرت زهرا(س)]] نیز از قبیل وحی انبائی بوده است.<ref>نگاه کنید به طبری، دلائل الامامه، قم، منشورات الرضی، چاپ سوم، ۱۳۶۳، ص۲۷–۲۸.</ref>
در روایاتی حضرت زهرا به نام «محدثه» خوانده شده است<ref>صدوق، علل الشرایع، نجف، مکتبه الحیدریه، ۱۳۸۵ هـ، ص۱۸۲، باب ۱۴۶، ح۱.</ref> که از بالاترین فضایل او محسوب می‌شود.<ref>رحمان ستایش، محمدکاظم، «محدثه بودن فاطمه»، دانشنامه فاطمه، زیرنظر علی اکبر رشاد، تهران، سازمان انتشارات  پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۶۰.</ref>


در [[کتاب کافی]] به سند معتبر آمده است که فاطمه(س) پس از مرگ [[رسول خدا(ص)]] دچار اندوهی عمیق شد. جبرئیل جهت تسلیت خدمت ایشان آمد، و اخباری از آینده را برایش بیان نموده و [[علی(ع)]] آنها را می‌نوشت.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، انتشارات مسجد چهارده معصوم، ج۲، ص۳۵۵–۳۵۶.</ref> این نوشته‌ها بعدها به «[[مصحف فاطمه]]» مشهور شد.<ref>کلینی، اصول کافی، ج۱، ص۳۴۶.</ref> از این رو فاطمه(س) را «[[محدثه از القاب حضرت فاطمه(س)|محدثه]]» می‌نامند. یعنی کسی که با فرشتگان گفت و شنود دارد.<ref>صدوق، علل الشرایع، نجف، مکتبه الحیدریه، ۱۳۸۵ هـ، ص۱۸۲، باب ۱۴۶، ح۱.</ref>
[[امام خمینی]] درباره شایستگی وجودی حضرت فاطمه(س) برای دریافت وحی می‌گوید: «مسئله فرود آمدن جبرئیل (بر حضرت زهرا) یک مسئله ساده نیست. خیال نشود که جبرئیل برای هر کس امکان نزول دارد. یک تناسب کامل میان مقام و عظمت جبرئیل که روح اعظم است، و روح آن شخصی که جبرئیل بر او وارد می‌شود، لازم است.»<ref>صحیفه نور، ج۱۹، ص۲۷۸.</ref>
 
[[امام خمینی(ره)|امام خمینی]] درباره شایستگی وجودی حضرت فاطمه(س) برای دریافت وحی می‌گوید: «مسئله فرود آمدن جبرئیل (بر حضرت زهرا) یک مسئله ساده نیست. خیال نشود که جبرئیل برای هر کس امکان نزول دارد. یک تناسب کامل میان مقام و عظمت جبرئیل که روح اعظم است، و روح آن شخصی که جبرئیل بر او وارد می‌شود، لازم است.»<ref>صحیفه نور، ج۱۹، ص۲۷۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۳


سؤال

آیا حضرت فاطمه(س) پیامبر بود که جبرئیل بر او نازل می‌شد؟

درگاه‌ها
فاطمیه.png


نزول جبرئیل به حضرت فاطمه(س)، در روایتی در کتاب کافی آمده است. در کتاب کافی آمده است که فاطمه(س) پس از مرگ رسول خدا(ص) دچار اندوهی عمیق شد. جبرئیل جهت تسلیت خدمت ایشان آمد، و اخباری از آینده را برایش بیان نموده و علی(ع) آنها را می‌نوشت.[۱] این نوشته‌ها بعدها به «مصحف فاطمه» مشهور شد.[۲]

در روایاتی حضرت زهرا به نام «محدثه» خوانده شده است[۳] که از بالاترین فضایل او محسوب می‌شود.[۴]

امام خمینی درباره شایستگی وجودی حضرت فاطمه(س) برای دریافت وحی می‌گوید: «مسئله فرود آمدن جبرئیل (بر حضرت زهرا) یک مسئله ساده نیست. خیال نشود که جبرئیل برای هر کس امکان نزول دارد. یک تناسب کامل میان مقام و عظمت جبرئیل که روح اعظم است، و روح آن شخصی که جبرئیل بر او وارد می‌شود، لازم است.»[۵]

منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، انتشارات مسجد چهارده معصوم، ج۲، ص۳۵۵–۳۵۶.
  2. کلینی، اصول کافی، ج۱، ص۳۴۶.
  3. صدوق، علل الشرایع، نجف، مکتبه الحیدریه، ۱۳۸۵ هـ، ص۱۸۲، باب ۱۴۶، ح۱.
  4. رحمان ستایش، محمدکاظم، «محدثه بودن فاطمه»، دانشنامه فاطمه، زیرنظر علی اکبر رشاد، تهران، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۶۰.
  5. صحیفه نور، ج۱۹، ص۲۷۸.