مصباح کفعمی: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
== نویسنده == | |||
... | |||
== جایگاه و اعتبار == | |||
اين كتاب، معروف به مصباح الكفعمى و دومين اثر مهم برجاى مانده از نويسنده و شامل پنجاه فصل در ادعيه، احراز، آداب، سنن، زيارات و تعويذات است. اين كتاب كه كفعمى آن را پس از البلد الأمين و به سال 895 هجرى به پايان برده.[1] از مصادر بحار الأنوار است.[2] مصباح الكفعمى، از نظر سبك نگارش، شبيه البلد الأمين و در حقيقت، پالايش و نگارش جديدى از آن كتاب است. كفعمى در مقدّمه كتاب تصريح مىكند كه مطالب آن را از كتابهايى كه صحّت آنها مورد اعتماد بوده و مأمور به تمسّك به آنها هستيم، گِرد آورده است.[3] اين كتاب نيز داراى حواشىاى از خودِ نويسنده است.[4] آقا بزرگ، بر آن است كه حواشى اين كتاب، گسترده بوده و بسى بيشتر از مقدار چاپ شده در حواشى كتاب است.[5] كفعمى، در پايان كتاب، مصادر خود را كه بالغ بر 180 جلد كتاب است، برشمرده كه ظاهراً همان مصادر كتاب البلد الأمين است. جالب توجّه آن كه در متن كتاب، احاديث و ادعيهاى از منابع اهل سنّت آمده است. از جمله اين مصادر مىتوان السفينة البغداديةى سلفى، فضائل القرآن ابن ضريس، مسند أبى حنيفة، الخزائن منذرى، جامع ابن وهب،[2] كتاب الدعاء طبرانى، كتاب الدعاء ابن ابى الدنيا[3] و ربيع الأبرار زمخشرى[4] را نام برد. همچنين، از دو كتاب العين المبصرة و الحدقة الناظرةى خود نيز استفاده كرده است.<ref>خدايارى، علي نقى؛ پور اكبر، الياس، تاريخ حديث شيعه در سده هاى هشتم تا يازدهم هجرى، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، ۱۳۹۰، ص۷۴.</ref> | |||
== ویژگیها == | |||
نام کامل کتاب: «جُنه الامان الواقیه، و جُنّه الایمان الباقیه» معروف به مصباح کفعمی. | نام کامل کتاب: «جُنه الامان الواقیه، و جُنّه الایمان الباقیه» معروف به مصباح کفعمی. | ||
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۰
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
آیا کتابهای «بلد الامین» و «اقبال الاعمال» و «مصباح کفعمی» و «مصباح الزائر» معتبر هستند؟
نویسنده
...
جایگاه و اعتبار
اين كتاب، معروف به مصباح الكفعمى و دومين اثر مهم برجاى مانده از نويسنده و شامل پنجاه فصل در ادعيه، احراز، آداب، سنن، زيارات و تعويذات است. اين كتاب كه كفعمى آن را پس از البلد الأمين و به سال 895 هجرى به پايان برده.[1] از مصادر بحار الأنوار است.[2] مصباح الكفعمى، از نظر سبك نگارش، شبيه البلد الأمين و در حقيقت، پالايش و نگارش جديدى از آن كتاب است. كفعمى در مقدّمه كتاب تصريح مىكند كه مطالب آن را از كتابهايى كه صحّت آنها مورد اعتماد بوده و مأمور به تمسّك به آنها هستيم، گِرد آورده است.[3] اين كتاب نيز داراى حواشىاى از خودِ نويسنده است.[4] آقا بزرگ، بر آن است كه حواشى اين كتاب، گسترده بوده و بسى بيشتر از مقدار چاپ شده در حواشى كتاب است.[5] كفعمى، در پايان كتاب، مصادر خود را كه بالغ بر 180 جلد كتاب است، برشمرده كه ظاهراً همان مصادر كتاب البلد الأمين است. جالب توجّه آن كه در متن كتاب، احاديث و ادعيهاى از منابع اهل سنّت آمده است. از جمله اين مصادر مىتوان السفينة البغداديةى سلفى، فضائل القرآن ابن ضريس، مسند أبى حنيفة، الخزائن منذرى، جامع ابن وهب،[2] كتاب الدعاء طبرانى، كتاب الدعاء ابن ابى الدنيا[3] و ربيع الأبرار زمخشرى[4] را نام برد. همچنين، از دو كتاب العين المبصرة و الحدقة الناظرةى خود نيز استفاده كرده است.[۱]
ویژگیها
نام کامل کتاب: «جُنه الامان الواقیه، و جُنّه الایمان الباقیه» معروف به مصباح کفعمی.
مؤلف کتاب حاضر: تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی است. (۸۴۰–۹۰۵ هـ. ق)
موضوع کتاب: ادعیه، اوراد، زیارات، است.
کتاب «مصباح» و «البلد الامین» هر دو از کتابهای «کفعمی ـ رحمه الله ـ» میباشند. منتهی مصباح بعد از «البلد الامین» نوشته شده و در واقع منتخب و خلاصه ای از آن است.
تاریخ نگارش: شیخ تقی الدین کفعمی ـ رحمه الله ـ این کتاب را در سال ۸۹۵ هجری تألیف کرده است، یعنی ۱۰ سال قبل از وفات.
ارزش و اعتبار کتاب: کفعمی در مقدمه کتاب میگوید: کتاب مصباح را از کتابهای مورد اعتمادی جمعآوری کردم. که باید به ریسمان محکم آنها چنگ زده شود و آن را به گونه ای مرتب کردم که خواننده آن را بالاترین درجات وصول به حضرت حق برساند.
نکته دیگر در ارزش کتاب این است که نام «مصباح» بر دو کتاب اطلاق میشود:
۱ـ مصباح المتهجد، نوشته شیخ طوسی ـ رحمه الله ـ که به مصباح کبیر هم معروف است.
۲ـ مصباح کفعمی (یعنی همین کتاب حاضر)
مصباح کبیر شیخ طوسی، کتابی بوده با مقبولیت بسیار بالا و در اکثر خانهها نسخه ای از آن یافت میشد.
با آمدن مصباح کفعمی، معروف است که «مصباح المتهجد» شیخ طوسی نسخ شد و جای خود را به مصباح کفعمی داد.
منابع کتاب: خود مؤلف در پایان کتاب اسامی منابع خود را ذکر کرده که تعداد آنها به ۲۳۸ عنوان میرسد این کتابها شامل موضوعات، دعا، تفسیر، فقه، و زیارات میشود.
منابع
- ↑ خدايارى، علي نقى؛ پور اكبر، الياس، تاريخ حديث شيعه در سده هاى هشتم تا يازدهم هجرى، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، ۱۳۹۰، ص۷۴.