پارچه انداختن روی بت به دست زلیخا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}}{{سوال}}داستان پارچه گذاشتن بر روی بت توسط زلیخا حقیقت دارد؟ {{پایان سوال}}{{پاسخ}} براساس برخی روایات زلیخا پیش از کامجویی از یوسف(ع)، پارچه‌ای بر روی بت در خانه‌اش قرار داد. و وقتی با پرسش یوسف مواجه شد که چرا چنین کردی؟ گفت من از ا...» ایجاد کرد) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}}{{سوال}}داستان پارچه گذاشتن بر روی بت توسط زلیخا حقیقت دارد؟ | {{شروع متن}}{{سوال}}داستان پارچه گذاشتن بر روی بت توسط زلیخا حقیقت دارد؟ | ||
{{پایان سوال}}{{پاسخ}} | {{پایان سوال}}{{پاسخ}} | ||
براساس برخی روایات [[زلیخا]] پیش از کامجویی از [[یوسف(ع)]]، پارچه‌ای بر روی بت در خانه‌اش قرار داد. و وقتی با پرسش یوسف مواجه شد که چرا چنین کردی؟ گفت من از او خجالت می‌کشم، پارچه‌ای بر روی آن نهادم تا ما را نبیند. یوسف گفت تو از بتی که نه می‌شنود و نه می‌بیند حیا می‌کنی و من از [[خداوند]] خود حیا نکنم. سپس از نزد زلیخا فرار کرد.<ref name=":0">قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، | براساس برخی روایات [[زلیخا]] پیش از کامجویی از [[یوسف(ع)]]، پارچه‌ای بر روی بت در خانه‌اش قرار داد. و وقتی با پرسش یوسف مواجه شد که چرا چنین کردی؟ گفت من از او خجالت می‌کشم، پارچه‌ای بر روی آن نهادم تا ما را نبیند. یوسف گفت تو از بتی که نه می‌شنود و نه می‌بیند حیا می‌کنی و من از [[خداوند]] خود حیا نکنم. سپس از نزد زلیخا فرار کرد.<ref name=":0">قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، ص۳۴۲–۳۴۳، محقق و مصحح: سید طیب موسوی جزائری، قم، دارالکتاب، ۱۴۰۴ق.</ref> | ||
این روایت در [[کتاب تفسیر قمی]] نوشته شده در قرن سوم<ref name=":0" /> و برخی از منابع شیعه<ref>بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۱۷۰، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.</ref> نقل شده است. منابعی از اهل‌سنت<ref>قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، ج۱۰، ص۱۶۹، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش.</ref> از جمله فخر رازی<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۸، ص۴۴۳، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.</ref> عالم قرن ششم نیز این روایت را با کمی تفاوت نقل کرده‌اند. | این روایت در [[کتاب تفسیر قمی]] نوشته شده در قرن سوم<ref name=":0"/> و برخی از منابع شیعه<ref>بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۱۷۰، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.</ref> نقل شده است. منابعی از اهل‌سنت<ref>قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، ج۱۰، ص۱۶۹، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش.</ref> از جمله فخر رازی<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۸، ص۴۴۳، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.</ref> عالم قرن ششم نیز این روایت را با کمی تفاوت نقل کرده‌اند. | ||
از آیه {{قرآن|ترجمه=آن زن (زلیخا) قصد او کرد و یوسف نیز اگر برهان پروردگار را نمی‌دید، قصد وی را می‌نمود.|سوره=یوسف|آیه=۲۴}} چنین استفاده شده که یوسف برهان پروردگار را دید و از گناه رهایی یافت.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۱، ص۱۲۷، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق.</ref> | از آیه {{قرآن|ترجمه=آن زن (زلیخا) قصد او کرد و یوسف نیز اگر برهان پروردگار را نمی‌دید، قصد وی را می‌نمود.|سوره=یوسف|آیه=۲۴}} چنین استفاده شده که یوسف برهان پروردگار را دید و از گناه رهایی یافت.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۱، ص۱۲۷، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق.</ref> | ||
برخی مفسران شیعه<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۳۷۳، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref> و اهل‌سنت <ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۸، ص۴۴۳.</ref>اشاره کرده و این احتمال را داده‌اند که این واقعه پارچه بر روی بت | برخی مفسران شیعه<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۳۷۳، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref> و اهل‌سنت<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۸، ص۴۴۳.</ref>اشاره کرده و این احتمال را داده‌اند که این واقعه پارچه بر روی بت گذاشتن، همان برهان و نشان خداوند بوده که به کمک یوسف آمده و سبب شد یوسف نفس خود را کنترل کند. | ||
==منابع== | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}}{{شاخه | {{پانویس|۲}}{{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی = | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۸
سؤال
داستان پارچه گذاشتن بر روی بت توسط زلیخا حقیقت دارد؟
براساس برخی روایات زلیخا پیش از کامجویی از یوسف(ع)، پارچه‌ای بر روی بت در خانه‌اش قرار داد. و وقتی با پرسش یوسف مواجه شد که چرا چنین کردی؟ گفت من از او خجالت می‌کشم، پارچه‌ای بر روی آن نهادم تا ما را نبیند. یوسف گفت تو از بتی که نه می‌شنود و نه می‌بیند حیا می‌کنی و من از خداوند خود حیا نکنم. سپس از نزد زلیخا فرار کرد.[۱]
این روایت در کتاب تفسیر قمی نوشته شده در قرن سوم[۱] و برخی از منابع شیعه[۲] نقل شده است. منابعی از اهل‌سنت[۳] از جمله فخر رازی[۴] عالم قرن ششم نیز این روایت را با کمی تفاوت نقل کرده‌اند.
از آیه ﴿آن زن (زلیخا) قصد او کرد و یوسف نیز اگر برهان پروردگار را نمی‌دید، قصد وی را می‌نمود.﴾(یوسف:۲۴) چنین استفاده شده که یوسف برهان پروردگار را دید و از گناه رهایی یافت.[۵]
برخی مفسران شیعه[۶] و اهل‌سنت[۷]اشاره کرده و این احتمال را داده‌اند که این واقعه پارچه بر روی بت گذاشتن، همان برهان و نشان خداوند بوده که به کمک یوسف آمده و سبب شد یوسف نفس خود را کنترل کند.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، ص۳۴۲–۳۴۳، محقق و مصحح: سید طیب موسوی جزائری، قم، دارالکتاب، ۱۴۰۴ق.
- ↑ بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۱۷۰، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.
- ↑ قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، ج۱۰، ص۱۶۹، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش.
- ↑ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۸، ص۴۴۳، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.
- ↑ طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۱، ص۱۲۷، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۳۷۳، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.
- ↑ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۸، ص۴۴۳.