مذهب حافظ شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
آیا حافظ شیعه بوده است؟ | آیا حافظ شیعه بوده است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}در | {{پاسخ}}خواجه حافظ شیرازی با توجه به مذهب زمانه و شهرش و شواهدی فقهی و کلامی که در دیوان او وجود دارد، مقلد فقه شافعی و پیرو کلام اشعری است؛ با این حال تعلق خاطری عمیق و صادقانه به اهل بیت(ع) دارد و در مسلک عرفانی به عرفان شیعه نزدیک تر است تا صوفی گری سنی.<ref>پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مکارم شیرازی https://makarem.ir/main.aspx?lid=0&typeinfo=44&catid=27651&pageindex=0&mid=406548</ref> | ||
خرمشاهی حافظ پژوه می‌گوید حافظ در اصول عقاید، یعنی مکتب کلامی، پیرو اشعری و در فروع (مذهب فقهی) شافعی است و در عین حال آشکارا گرایش به تشیع دارد، اما شیعه کامل عیار نیست و مسلّم است که مثل هر مسلمان پاک اعتقاد بی تعصب صاحبدلی دوستدار خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام) است.<ref><code>(5). ر.ک: حافظ نامه، خرمشاهی، بهاء الدین، ان‍ت‍ش‍ارات علمی و فرهنگی، ت‍ه‍ران، 1379 هـ ش، چاپ هفتم، ص 252.</code></ref> | |||
آیت الله شبیری زنجانی می گوید: حافظ، قاضی فالی (حاکم اهل سنّت) را مدح کرده است و این یکی دیگر از ادله سنّی بودن وی می باشد. در دوران حافظ شیراز مرکز اهل سنت بود و شیعه بودن حافظ در شیراز مثل سنی بودن یک شخص در قم است که بعید و غیر عادی است. بعضی افراد اشعاری از دیوان حافظ را دلیل بر تشیع وی می دانند در حالی که این ابیات در نسخه های کهن موجود نیست و به مرور زمان به دیوان او افزوده شده است.<ref><code>(8). جرعه ای از دریا، شبيري زنجانى، سيد موسي، موسسه كتاب شناسي شيعه، قم، 1389 هـ ش، اول، ج۲، ص۳۰۰</code></ref> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۴
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
آیا حافظ شیعه بوده است؟
خواجه حافظ شیرازی با توجه به مذهب زمانه و شهرش و شواهدی فقهی و کلامی که در دیوان او وجود دارد، مقلد فقه شافعی و پیرو کلام اشعری است؛ با این حال تعلق خاطری عمیق و صادقانه به اهل بیت(ع) دارد و در مسلک عرفانی به عرفان شیعه نزدیک تر است تا صوفی گری سنی.[۱]
خرمشاهی حافظ پژوه می‌گوید حافظ در اصول عقاید، یعنی مکتب کلامی، پیرو اشعری و در فروع (مذهب فقهی) شافعی است و در عین حال آشکارا گرایش به تشیع دارد، اما شیعه کامل عیار نیست و مسلّم است که مثل هر مسلمان پاک اعتقاد بی تعصب صاحبدلی دوستدار خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام) است.[۲]
آیت الله شبیری زنجانی می گوید: حافظ، قاضی فالی (حاکم اهل سنّت) را مدح کرده است و این یکی دیگر از ادله سنّی بودن وی می باشد. در دوران حافظ شیراز مرکز اهل سنت بود و شیعه بودن حافظ در شیراز مثل سنی بودن یک شخص در قم است که بعید و غیر عادی است. بعضی افراد اشعاری از دیوان حافظ را دلیل بر تشیع وی می دانند در حالی که این ابیات در نسخه های کهن موجود نیست و به مرور زمان به دیوان او افزوده شده است.[۳]
مطالعه بیشتر
- عرفان حافظ، شهید مطهری.
- شرح اشعار حافظ، خطیب رهبر.
منابع
- ↑ پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مکارم شیرازی https://makarem.ir/main.aspx?lid=0&typeinfo=44&catid=27651&pageindex=0&mid=406548
- ↑
(5). ر.ک: حافظ نامه، خرمشاهی، بهاء الدین، ان‍ت‍ش‍ارات علمی و فرهنگی، ت‍ه‍ران، 1379 هـ ش، چاپ هفتم، ص 252. - ↑
(8). جرعه ای از دریا، شبيري زنجانى، سيد موسي، موسسه كتاب شناسي شيعه، قم، 1389 هـ ش، اول، ج۲، ص۳۰۰