معجزات حضرت موسی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
معجزاتی که حضرت موسی(ع) برای قوم خود، بنی‌اسرائیل آورد را چنین شمرده‌اند: | معجزاتی که حضرت موسی(ع) برای قوم خود، بنی‌اسرائیل آورد را چنین شمرده‌اند: | ||
'''شکافته شدن دریا''':<ref>بقره / ۵۰.</ref> دريا با ضربه عصای موسی شکافت، بنی‌اسرائیل از دریا عبور کردند و فرعونیان که برای گرفتن آنها به دنبالشان آمدند و غرق شدند.<ref>هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب قم، ۱۳۸۵ش، ج۲۹، ص۴۲۶.</ref> | * '''شکافته شدن دریا''':<ref>بقره / ۵۰.</ref> دريا با ضربه عصای موسی شکافت، بنی‌اسرائیل از دریا عبور کردند و فرعونیان که برای گرفتن آنها به دنبالشان آمدند و غرق شدند.<ref>هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب قم، ۱۳۸۵ش، ج۲۹، ص۴۲۶.</ref> | ||
* '''نزول مَنْ و سَلْویٰ''':<ref>بقره / ۵۷.</ref> من و سلوی دو خوراکی پاکیزه دانسته شده، که به صورت معجزه برای قوم بنی‌اسرائیل نازل شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب قم، ۱۳۸۵ش، ج۲۹، ص۲۸۲.</ref> | |||
* '''جوشیدن چشمه''': با اصابت عصای موسی به سنگ، دوازده چشمه آب از آن جاری شد.<ref>بقره / ۶۰.</ref> | |||
* '''قرار گرفتن کوه بالای سر بنی‌اسرائیل''':<ref>اعراف/ ۱۷۱.</ref> به گفته برخی مفسران، پس از اینکه بنی‌اسرائیل دستورات نازل شده در تورات را نپذیرفتند، قطعه بزرگی از [[کوه طور]]، بالای سر آنها قرار گرفت و شرط نجات یافتن آنها، پذیرفتن [[تورات]] اعلام شد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۹۴.</ref> | |||
* '''زنده کردن مرده''': موسی(ع) مقتولی که قتل او باعث اختلاف میان بنی اسرائیل شده بود را زنده کرد.<ref>بقره / ۷۳.</ref><br /> | |||
* '''سایه انداختن ابر''':<ref>بقره / ۵۷.</ref> ابرها به صورت اعجازآمیز بر سر بنی‌اسرائیل سایه می‌انداخت.<ref name=":2" /> | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۱۷
 | این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
سؤال
معجزات حضرت موسی علیه السلام در قرآن کریم کدامند؟
اثر موسی و معجزه صخره، که به معجزه حضرت موسی(ع) در جاری کردن چشمه از صخره اشاره دارد.
معجزات برای آل فرعون
حضرت موسی(ع) بر پایه آیه ۱۰۱ سوره اسراء، نُه نشانه و معجزه آورد. آیت‌الله مکارم شیرازی مرجع تقلید و مفسر، معتقد است منظور از این نُه نشانه، معجزاتی است که موسی برای فرعون و آل فرعون آورد و شامل معجزاتی که موسی پس از نجات دادن قوم خود بنی‌اسرائیل، برای آنها آورد نمی‌شود.[۱] او معجزات نه‌گانه را بر اساس آیاتی از قرآن، چنین دانسته است:[۱]
- تبدیل عصا به مار: موسی(ع) عصایش را می‌انداخت و عصا به مار تبدیل می‌شد.[۲]
- ید بیضا: موسی دستش را در گریبان خود می‌کرد، وقتی بیرون می‌آورد سفید و درخشان بود.[۳]
- توفان:[۴] پس از اینکه آل فرعون دعوت موسی را نپذیرفتند، توفان و سیلی بزرگ در مصر ایجاد شد.[۵]
- هجوم ملخ: هجوم ملخ‌ها که کشاورزی و درختان فرعونیان را از میان برد و یکی از نشانه‌های پنج‌گانه برای آنها بود.[۴]
- آفت گیاهی:[۴] آفتی گیاهی به نام قمل که غلات آل فرعون را از میان برد.[۱] برخی این آفت را شپش دانسته‌اند.[۵]
- هجوم قورباغه: قورباغه‌هایی که از رود نیل می‌آمدند و به دلیل تولید مثل زیاد شمار آنها افزایش یافت و فرعونیان را دچار مشکل ساخت.[۴]
- خون: آلوده شدن زندگی فرعونیان به خون[۵] یا ابتلای عمومی آنها به خون دماغ و یا به رنگ خون درآمدن رود نیل.[۴]
- خشکسالی، که بر اساس آیه ۱۳۰ سوره اعراف، یکی از معجزات موسی(ع) دانسته شده است.[۱]
- کمبود میوه‌ها، که بر اساس آیه ۱۳۰ سوره اعراف، یکی از معجزات موسی(ع) شمرده شده شد.[۱]
معجزات برای بنی‌اسرائیل
معجزاتی که حضرت موسی(ع) برای قوم خود، بنی‌اسرائیل آورد را چنین شمرده‌اند:
- شکافته شدن دریا:[۶] دريا با ضربه عصای موسی شکافت، بنی‌اسرائیل از دریا عبور کردند و فرعونیان که برای گرفتن آنها به دنبالشان آمدند و غرق شدند.[۷]
- نزول مَنْ و سَلْویٰ:[۸] من و سلوی دو خوراکی پاکیزه دانسته شده، که به صورت معجزه برای قوم بنی‌اسرائیل نازل شد.[۹]
- جوشیدن چشمه: با اصابت عصای موسی به سنگ، دوازده چشمه آب از آن جاری شد.[۱۰]
- قرار گرفتن کوه بالای سر بنی‌اسرائیل:[۱۱] به گفته برخی مفسران، پس از اینکه بنی‌اسرائیل دستورات نازل شده در تورات را نپذیرفتند، قطعه بزرگی از کوه طور، بالای سر آنها قرار گرفت و شرط نجات یافتن آنها، پذیرفتن تورات اعلام شد.[۱۲]
- زنده کردن مرده: موسی(ع) مقتولی که قتل او باعث اختلاف میان بنی اسرائیل شده بود را زنده کرد.[۱۳]
- سایه انداختن ابر:[۱۴] ابرها به صورت اعجازآمیز بر سر بنی‌اسرائیل سایه می‌انداخت.[۵]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۳۱۰.
- ↑ طه:۲۰؛ نمل: ۱۰.
- ↑ نمل: ۱۲.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ اعراف: ۱۳۳.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب قم، ۱۳۸۵ش، ج۲۹، ص۴۲۵.
- ↑ بقره / ۵۰.
- ↑ هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب قم، ۱۳۸۵ش، ج۲۹، ص۴۲۶.
- ↑ بقره / ۵۷.
- ↑ هاشمی رفسنجانی، اکبر، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب قم، ۱۳۸۵ش، ج۲۹، ص۲۸۲.
- ↑ بقره / ۶۰.
- ↑ اعراف/ ۱۷۱.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۹۴.
- ↑ بقره / ۷۳.
- ↑ بقره / ۵۷.