علم لدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}علم لدنی و راه‌های رسیدن به آن چیست؟{{پایان سوال}}
{{سوال}}علم لدنی و راه‌های رسیدن به آن چیست؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}'''علم لدنی''' علمی است که از طریق [[الهام|الهامات الهی]] به دست می‌آید و در برابر [[علم اکتسابی]] قرار دارد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، قم، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.</ref> علم لدنی که علم حقیقی شمرده شده، نوری است که خدا آن را در قلب کسی که شایستگی آن را دارد، قرار می‌دهد.<ref name=":0">صدر الدين شيرازى، محمد‏، شرح أصول الكافي، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى‏، ۱۳۸۲، چاپ اول، ج‏۲، ص۲۱۱.</ref> از این علم در [[قرآن]] با تعابیری چون حکمت، فضل، هدایت و نور یاد شده است.<ref name=":0" />
{{پاسخ}}'''علم لدنی''' علمی است که از طریق [[الهام|الهامات الهی]] به دست می‌آید و در برابر [[علم اکتسابی]] قرار دارد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.</ref> علم لدنی که علم حقیقی شمرده شده، نوری است که خدا آن را در قلب کسی که شایستگی آن را دارد، قرار می‌دهد.<ref name=":0">صدر الدین شیرازی، محمد‏، شرح أصول الکافی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی‏، ۱۳۸۲، چاپ اول، ج‏۲، ص۲۱۱.</ref> از این علم در [[قرآن]] با تعابیری چون حکمت، فضل، هدایت و نور یاد شده است.<ref name=":0"/>


در روایتی از [[امام علی(ع)]]، از وجود بندگانی خبر داده شده که خدا در فكر و باطن با آنها مناجات می‌کند و در ژرفای خردهایشان (ذَاتِ عُقُولِهِم) با آنها سخن می‌گوید.<ref>شريف رضي، محمد‏، نهج البلاغه، قم، هجرت، ۱۴۱۴ ق، چاپ اول، خطبه ۲۲۲، ص۳۴۲.</ref>
در روایتی از [[امام علی(ع)]]، از وجود بندگانی خبر داده شده که خدا در فکر و باطن با آنها مناجات می‌کند و در ژرفای خردهایشان (ذَاتِ عُقُولِهِم) با آنها سخن می‌گوید.<ref>شریف رضی، محمد‏، نهج البلاغه، قم، هجرت، ۱۴۱۴ ق، چاپ اول، خطبه ۲۲۲، ص۳۴۲.</ref>


راه رسیدن به علم لدنی، [[تهذیب نفس]] دانسته شده است.<ref>طیب، مهدی، حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستور العمل های سلوکی امام صادق به عنوان بصری)، تهران، سفینه، ۱۳۹۰، چاپ اول، ص۵۵ .</ref> برای رسیدن به علم لدنی، مانند علم اکتسابی نیازی به تعلیم و فراگیری نیست؛<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، قم، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.</ref> اگر چه فراگرفتن علم اکتسابی نیز، مقدمه رسیدن به علم لدنی شمرده شده است.<ref>حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستور العمل های سلوکی امام صادق به عنوان بصری)، پیشین، ص۶۷.</ref> بر اساس روایتی از [[پیامبر(ص)]]، هر کسی که به آنچه می‌داند عمل کند، خدا علم آنچه را که نمی‌داند به او می‌دهد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، بيروت، دار إحياء التراث العربي‏، ۱۴۰۳ق، چاپ دوم، ج‏۴۰، ص۱۲۸.</ref> گفته شده مراد از علم دوم در این روایت، علم لدنی است.  
راه رسیدن به علم لدنی، [[تهذیب نفس]] دانسته شده است.<ref>طیب، مهدی، حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستور العمل‌های سلوکی امام صادق به عنوان بصری)، تهران، سفینه، ۱۳۹۰، چاپ اول، ص۵۵.</ref> برای رسیدن به علم لدنی، مانند علم اکتسابی نیازی به تعلیم و فراگیری نیست؛<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.</ref> اگر چه فراگرفتن علم اکتسابی نیز، مقدمه رسیدن به علم لدنی شمرده شده است.<ref>حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستور العمل‌های سلوکی امام صادق به عنوان بصری)، پیشین، ص۶۷.</ref> بر اساس روایتی از [[پیامبر(ص)]]، هر کسی که به آنچه می‌داند عمل کند، خدا علم آنچه را که نمی‌داند به او می‌دهد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏، ۱۴۰۳ق، چاپ دوم، ج‏۴۰، ص۱۲۸.</ref> گفته شده مراد از علم دوم در این روایت، علم لدنی است.


{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
خط ۱۳: خط ۱۲:
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =
| شاخه فرعی۱ =  
| شاخه فرعی۱ =
| شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۰۱

سؤال
علم لدنی و راه‌های رسیدن به آن چیست؟

علم لدنی علمی است که از طریق الهامات الهی به دست می‌آید و در برابر علم اکتسابی قرار دارد.[۱] علم لدنی که علم حقیقی شمرده شده، نوری است که خدا آن را در قلب کسی که شایستگی آن را دارد، قرار می‌دهد.[۲] از این علم در قرآن با تعابیری چون حکمت، فضل، هدایت و نور یاد شده است.[۲]

در روایتی از امام علی(ع)، از وجود بندگانی خبر داده شده که خدا در فکر و باطن با آنها مناجات می‌کند و در ژرفای خردهایشان (ذَاتِ عُقُولِهِم) با آنها سخن می‌گوید.[۳]

راه رسیدن به علم لدنی، تهذیب نفس دانسته شده است.[۴] برای رسیدن به علم لدنی، مانند علم اکتسابی نیازی به تعلیم و فراگیری نیست؛[۵] اگر چه فراگرفتن علم اکتسابی نیز، مقدمه رسیدن به علم لدنی شمرده شده است.[۶] بر اساس روایتی از پیامبر(ص)، هر کسی که به آنچه می‌داند عمل کند، خدا علم آنچه را که نمی‌داند به او می‌دهد.[۷] گفته شده مراد از علم دوم در این روایت، علم لدنی است.


منابع

  1. محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ صدر الدین شیرازی، محمد‏، شرح أصول الکافی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی‏، ۱۳۸۲، چاپ اول، ج‏۲، ص۲۱۱.
  3. شریف رضی، محمد‏، نهج البلاغه، قم، هجرت، ۱۴۱۴ ق، چاپ اول، خطبه ۲۲۲، ص۳۴۲.
  4. طیب، مهدی، حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستور العمل‌های سلوکی امام صادق به عنوان بصری)، تهران، سفینه، ۱۳۹۰، چاپ اول، ص۵۵.
  5. محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.
  6. حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستور العمل‌های سلوکی امام صادق به عنوان بصری)، پیشین، ص۶۷.
  7. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏، ۱۴۰۳ق، چاپ دوم، ج‏۴۰، ص۱۲۸.