ویژگی‌های جامعه مهدوی: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} جامعه مهدوي چه ويژگي ها و خصوياتي دارد؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ...» ایجاد کرد)
 
جز (ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
جامعه مهدوي چه ويژگي ها و خصوياتي دارد؟
جامعه مهدوی چه ویژگی‌ها و خصویاتی دارد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
جامعه مهدوی را در یک نگاه کلی می توان به: ۱. جامعه مهدوي، قبل از ظهور امام عصر(ع) . ۲. جامعه مهدوي بعد از ظهور امام عصر(ع) به تصویر کشید.  
جامعه مهدوی را در یک نگاه کلی می‌توان به: ۱. جامعه مهدوی، قبل از ظهور امام عصر (ع). ۲. جامعه مهدوی بعد از ظهور امام عصر (ع) به تصویر کشید.


==جامعه مهدوي، قبل از ظهور==
== جامعه مهدوی، قبل از ظهور ==
بارزترین خصوصیت جامعه قبل از ظهور امام عصر (ع) ، انتظار می‌باشد. و بیشترین اثرگذاری انتظار در بعد تعهدها و مسؤولیت‌های اجتماعی و احساس دیگرخواهی و انسان دوستی، عینیّت می‌یابد. امام موعود، غمگسار راستین غمزدگان و یار و یاور واقعی مظلومان و حامی حقیقی مستضعفان است. پس جامعه منتظِر و انسان‌های دارای خصلت انتظار باید در زمینه خواست‌ها و هدف‌های امام شان عمل کنند و اگر چنین شد، در قلمرو جامعه منتظر، محروم تهی دست و بیمار بی درمان و دلتنگ و افسرده و اندوهگین و گرفتاری باقی نخواهند ماند.<ref>حکیمی، محمد، عصر زندگی، ص۹–۲۷۸ (با تلخیص و تصرف).</ref>


بارزترين خصوصيت جامعه قبل از ظهور امام عصر(ع) ، انتظار مي باشد. و بيشترين اثرگذاري انتظار در بعد تعهدها و مسؤوليت هاي اجتماعي و احساس ديگرخواهي و انسان دوستي، عينيّت مي يابد. امام موعود، غمگسار راستين غمزدگان و يار و ياور واقعي مظلومان و حامي حقيقي مستضعفان است. پس جامعه منتظِر و انسان هاي داراي خصلت انتظار بايد در زمينه خواست ها و هدف هاي امام شان عمل كنند و اگر چنين شد، در قلمرو جامعه منتظر، محروم تهي دست و بيمار بي درمان و دلتنگ و افسرده و اندوهگين و گرفتاري باقي نخواهند ماند.<ref>حكيمي، محمد، عصر زندگي، ص۹-۲۷۸ (با تلخيص و تصرف).</ref>
دیگر از ویژگی‌های جامعه مهدویت قبل از ظهور، صبر و استقامت و پایداری می‌باشد.


ديگر از ویژگی هاي جامعه مهدويت قبل از ظهور، صبر و استقامت و پايداري مي باشد.  
سیدالشهداء (ع) فرمود: «... آگاه باشید که صبرکننده در غیبت او بر اذیّت و تکذیب (دشمنان) به منزله جهادبا شمشیر است در پیش روی پیغمبر (ص)»<ref>خراسانی، محمدجواد، مهدی منتظر، ص۴۵۳.</ref> صبر و ثابت قدم بودن، خصوصیتی مهم برای جامعه مهدوی، می‌باشد، چرا که به سبب طولانی شدن غیبت امام، بسیاری ریزش کرده و دست از اعتقاد و دین خویش، می‌شویند.


سيدالشهداء(ع) فرمود: «... آگاه باشيد كه صبركننده در غيبت او بر اذيّت و تكذيب (دشمنان) به منزله جهادبا شمشير است در پيش روي پيغمبر(ص)»<ref>خراساني، محمدجواد، مهدي منتظر، ص۴۵۳.</ref> صبر و ثابت قدم بودن، خصوصيتي مهم براي جامعه مهدوي، مي باشد، چرا كه به سبب طولاني شدن غيبت امام، بسياري ريزش كرده و دست از اعتقاد و دين خويش، مي شويند.
از دیگر خصوصیت‌های جامعه مهدوی، زمینه‌سازی برای ظهور، دعا برای حفظ ایمان و دعا برای تعجیل فرج می‌باشد. از آنجا که روز به روز هجمه دشمنان و شبهه افکنی‌ها علیه مذهب تشیّع رو به افزایش است، چه بسیار از سست ایمان‌ها از اعتقاد خود برگشته، منحرف می‌شوند؛ لذا در روایات، دعاهایی برای حفظ خود، از بلاهای زمانه وارد شده، همچنین، جامعه مهدوی، بی صبرانه مشتاق حضور امام (ع) در جامعه می‌باشد، چرا که با ظهور آن حضرت، تمام خوبی‌ها و برکات از آسمان و زمین به سوی مردم، سرازیر می‌شود.<ref>مهدی منتظر، ص۳–۴۶۲، (با تلخیص و تصرف).</ref>


از ديگر خصوصيت هاي جامعه مهدوي، زمينه سازي براي ظهور، دعا برای حفظ ايمان و دعا براي تعجيل فرج مي باشد. از آنجا كه روز به روز هجمه دشمنان و شبهه افكني ها عليه مذهب تشيّع رو به افزايش است، چه بسيار از سست ايمان ها از اعتقاد خود برگشته، منحرف مي شوند. لذا در روايات، دعاهايي براي حفظ خود، از بلاهاي زمانه وارد شده، همچنين، جامعه مهدوي، بي صبرانه مشتاق حضور امام(ع) در جامعه مي باشد، چرا كه با ظهور آن حضرت، تمام خوبي ها و بركات از آسمان و زمين به سوي مردم، سرازير مي شود.<ref>مهدي منتظر، ص۳-۴۶۲، (با تلخيص و تصرف).</ref>  
== جامعه مهدوی، بعد از ظهور ==
۱. رشد تربیت انسانی: روشن است که جزء اصلی در تشکیل اجتماع صالح انسانی، خود انسان است. اصلاحات و تحولات و انقلاب‌ها، نخست باید از درون انسان آغاز گردد و سپس به برون جامعه سرایت کند. اقتصاد، سیاست، جنگ، صلح، اخلاق،... همه و همه به انسان برمی گردد. از این رو، ساختن انسان و پرورش و رشد انسانیت انسان و تربیت اصولی افراد مقدمه اصلی تشکیل هر نظام صالح و انسانی است؛ بنابراین یکی از مهم‌ترین اهداف امام مهدی (ع) تربیت انسان‌های صالح خواهد بود. بر این اساس در جامعه مهدوی بعد از ظهور، سینه‌ها مالامال از صفا و صمیمیت شده و کینه‌ها از دل‌ها بیرون می‌رود.<ref>عصر زندگی، ص۶–۲۰۵، (با تلخیص و تصرف).</ref>


==جامعه مهدوي، بعد از ظهور==
۲. مساوات: از خصوصیاتی که جامعه مهدوی، بعد از ظهور برخوردار می‌شود مساوات می‌باشد. مساوات و برابری در نظام تکوین و آفرینش در هر رنگ، نژاد، زبان، شکل و… برابری در برابر قانون، برابری در بهره‌برداری از مواهب طبیعی (معادن، طبیعت، جنگلها،...) برابری در تقسیم بیت المال،<ref>همان، ص۱۴۲–۱۳۳، (با تصرف).</ref> به نحوی که در همه زمینه‌ها، جامعه از تبعیض و بی عدالتی خالی شده و مساوات برقرار می‌گردد.


۱. رشد تربيت انساني: روشن است كه جزء اصلي در تشكيل اجتماع صالح انساني، خود انسان است. اصلاحات و تحولات و انقلاب ها، نخست بايد از درون انسان آغاز گردد و سپس به برون جامعه سرايت كند. اقتصاد، سياست، جنگ، صلح، اخلاق،... همه و همه به انسان برمي گردد. از اين رو، ساختن انسان و پرورش و رشد انسانيت انسان و تربيت اصولي افراد مقدمه اصلي تشكيل هر نظام صالح و انساني است. بنابراين يكي از مهم ترين اهداف امام مهدي(ع) تربيت انسان هاي صالح خواهد بود. بر اين اساس در جامعه مهدوي بعد از ظهور، سينه ها مالامال از صفا و صميميت شده و كينه ها از دل ها بيرون مي رود.<ref>عصر زندگي، ص۶-۲۰۵، (با تلخيص و تصرف).</ref>  
۳. عدالت اجتماعی: انسان‌ها، تشنه عدالت اند و خواهان آرمان و ایدئولوژی و مکتبی که این تشنگی را فرو بنشاند و آتش بیدادگری را خاموش کند و عدالت را ـ در عینیّت و عمل ـ در جامعه حاکم سازد و گمشده بشریت را برای انسان‌ها به ارمغان آورد. بر اصل عدل، آسمان‌ها و زمین برپا شده‌است. عدالت، زمینه حیات اجتماعی تنها، در بخش ویژه ای از جامعه نیست، بلکه در همه ابعاد حیات فردی و اجتماعی، عامل اصلی حیات و زندگی انسانی، اصل عدالت و عدل است<ref>همان، ص۳۳–۲۳ (با تصرف).</ref> و جامعه مهدوی از چنین اصل مهمی برخوردار می‌گردد.


۲. مساوات: از خصوصياتي كه جامعه مهدوي، بعد از ظهور برخوردار مي شود مساوات مي باشد. مساوات و برابري در نظام تكوين و آفرينش در هر رنگ، نژاد، زبان، شكل و... برابري در برابر قانون، برابري در بهره برداري از مواهب طبيعي (معادن، طبيعت، جنگلها،...) برابري در تقسيم بيت المال،<ref>همان، ص۱۴۲-۱۳۳، (با تصرف).</ref> به نحوي كه در همه زمينه ها، جامعه از تبعيض و بي عدالتي خالي شده و مساوات برقرار مي گردد.
۴. رفاه اقتصادی و معیشتی: جامعه مهدوی بعد از ظهور، از رفاه کامل اقتصادی برخوردار است. جامعه بشری واحدی، تشکیل می‌گردد که مانند خانواده ای زندگی می‌کنند و مسئله ناهنجار دسته‌بندی جوامع به جامعه پیشرفته و ابرقدرت، و جامعه در حال رشد، و جامعه عقب مانده و محروم، از میان می‌رود و بشریت به‌طور کلی به رفاه اقتصادی و بی‌نیازی دست می‌یابد و همین یگانگی زمینه رشد و تعالی معنوی و فکری انسان را می‌سازد.<ref>همان، ص۱۰۷.</ref>


۳. عدالت اجتماعي: انسان ها، تشنه عدالت اند و خواهان آرمان و ايدئولوژي و مكتبي كه اين تشنگي را فرو بنشاند و آتش بيدادگري را خاموش كند و عدالت را ـ در عينيّت و عمل ـ در جامعه حاكم سازد و گمشده بشريت را براي انسان ها به ارمغان آورد. بر اصل عدل، آسمان ها و زمين برپا شده است. عدالت، زمينه حيات اجتماعي تنها، در بخش ويژه اي از جامعه نيست، بلكه در همه ابعاد حيات فردي و اجتماعي، عامل اصلي حيات و زندگي انساني، اصل عدالت و عدل است<ref>همان، ص۳۳-۲۳ (با تصرف).</ref> و جامعه مهدوي از چنين اصل مهمي برخوردار مي گردد.
۵. امنیت اجتماعی: امنیت اجتماعی، زمینه همه فعالیت‌های درست و مفید اجتماعی است و شرط لازم رشد و تکامل فرد و جامعه. با امنیّت اجتماعی، منافع همه تأمین می‌شود و حق هر حق داری تأمین می‌گردد. تضاد و درگیری به حداقل می‌رسد، و در صورت بروز تضاد و درگیری، هر کس در محدوده حقوق خویش محدود می‌گردد و قانون مانع تجاوز و دست درازی اوست. جامعه مهدوی در اثر مدیریت بی بدیل امام معصوم ارواحنافداه پیاده شدن اصول انسانی و بر طرف شدن عوامل دلهره، نگرانی و ترس از امنیت اجتماعی در همه عرصه‌ها بهره‌مند می‌گردد.<ref>همان، ص۱۹۹–۱۹۷ (با تخلیص و تصرف).</ref>


۴. رفاه اقتصادي و معيشتي: جامعه مهدوي بعد از ظهور، از رفاه كامل اقتصادي برخوردار است. جامعه بشري واحدي، تشكيل مي گردد كه مانند خانواده اي زندگي مي كنند و مسئله ناهنجار دسته بندی جوامع به جامعه پيشرفته و ابرقدرت، و جامعه در حال رشد، و جامعه عقب مانده و محروم، از ميان مي رود و بشريت به طور كلي به رفاه اقتصادي و بي نيازي دست مي يابد و همين يگانگي زمينه رشد و تعالي معنوي و فكري انسان را مي سازد.<ref>همان، ص۱۰۷.</ref>
۶. سامان یابی زندگی: اجتماعات انسانی پیش از ظهور، دارای چنین ویژگیهایی است: ۱. انحراف در معیارها برای شناخت حق، ۲. گسیختن روابط انسانی. ۳. گسستن روابط خانوادگی. ۴. انگیزه‌های غیرانسانی در روابط اجتماعی. ۵. روابط سودجویانه و استثماری. ۶. حاکمیت معیارهای سرمایه‌داری. ۷. تضییع عبادات. ۸. جدایی و تفرقه. ۹. کنار گذاشتن اصول و چنگ زدن به فروع. در چنین دوره و زمانه ناهنجار و آشفته، زندگی سراسر درد و رنج است که به دست امام منجی، همه این علل و عوامل و راه و روش‌های مرگ آور و ویرانگر، نابود می‌گردد، و جامعه از اصول و آرمان‌های حیات بخش بهره‌مند می‌گردد.<ref>همان، ص۲۵۹–۲۳۸، (با تصرف و تلخیص).</ref>


۵. امنيت اجتماعي: امنيت اجتماعي، زمينه همه فعاليت هاي درست و مفيد اجتماعي است و شرط لازم رشد و تكامل فرد و جامعه. با امنيّت اجتماعي، منافع همه تأمين مي شود و حق هر حق داري تأمين مي گردد. تضاد و درگيري به حداقل مي رسد، و در صورت بروز تضاد و درگيري، هر كس در محدوده حقوق خويش محدود مي گردد و قانون مانع تجاوز و دست درازي اوست. جامعه مهدوي در اثر مديريت بي بديل امام معصوم ارواحنافداه پياده شدن اصول انساني و بر طرف شدن عوامل دلهره، نگراني و ترس از امنيت اجتماعي در همه عرصه ها بهره مند مي گردد.<ref>همان، ص۱۹۹-۱۹۷ (با تخليص و تصرف).</ref>  
۷. رشد عقلی و تکامل علم: در روزگار رستاخیز امام مهدی (ع) نقطه‌های ابهام و تردید و سرگردانی، محو می‌شود و انسان، دوران تکرار اشتباه‌ها و تجربه‌های پیاپی را پشت سر می‌گذارد. هر روز به شناخت‌های تازه و اصیل، دست پیدا می‌کند و بدینسان، هر روز او و هر گام او در همه مسائل حیات و ابعاد زندگی، گامی به پیش است و واپس گرایی و تکرار در آن راه ندارد و در آن زمان است که بشر به مرز نهایی و آرمانی تکامل شناخت و خردورزی، دست می‌یابد.<ref>همان، ص۱۹۰–۱۸۸، (با تصرف و تلخیص).</ref>


۶. سامان يابي زندگي: اجتماعات انساني پيش از ظهور، داراي چنين ويژگيهايي است: ۱. انحراف در معيارها براي شناخت حق، ۲. گسيختن روابط انساني. ۳. گسستن روابط خانوادگي. ۴. انگيزه هاي غيرانساني در روابط اجتماعي. ۵. روابط سودجويانه و استثماري. ۶. حاكميت معيارهاي سرمايه داري. ۷. تضييع عبادات. ۸. جدايي و تفرقه. ۹. كنار گذاشتن اصول و چنگ زدن به فروع. در چنين دوره و زمانه ناهنجار و آشفته، زندگي سراسر درد و رنج است كه به دست امام منجي، همه اين علل و عوامل و راه و روش هاي مرگ آور و ويرانگر، نابود مي گردد، و جامعه از اصول و آرمان هاي حيات بخش بهره مند مي گردد.<ref>همان، ص۲۵۹-۲۳۸، (با تصرف و تلخيص).</ref>
۸. وحدت عقیدتی و مرامی: جهان بینی‌های گوناگون و متضاد، بطور قطع تفرقه و دوگانگی و ناسازگاری اجتماعی پدیدمی‌آورد، و از وحدت و یگانگی مردمان مانع می‌گردد. اما در دوران ظهور امام (ع)، جهان بینی واحدی بر جهان حاکم می‌گردد، و یکپارچگی و یگانگی واقعی در عقیده و مرام مردم، پدید می‌آید. و مردمان همه یک دل و یک زبان به سوی سعادت و صلاح، حرکت می‌کنند.<ref>همان، ص۱۰۱–۹۹ (با تصرف و تلخیص).</ref>


۷. رشد عقلي و تكامل علم: در روزگار رستاخيز امام مهدي(ع) نقطه هاي ابهام و ترديد و سرگرداني، محو مي شود و انسان، دوران تكرار اشتباه ها و تجربه هاي پياپي را پشت سر مي گذارد. هر روز به شناخت هاي تازه و اصيل، دست پيدا مي كند و بدينسان، هر روز او و هر گام او در همه مسائل حيات و ابعاد زندگي، گامي به پيش است و واپس گرايي و تكرار در آن راه ندارد و در آن زمان است كه بشر به مرز نهايي و آرماني تكامل شناخت و خردورزي، دست مي يابد.<ref>همان، ص۱۹۰-۱۸۸، (با تصرف و تلخيص).</ref>
۹. حکومت مستضعفان: برای اجرای عدالت راستین، حاکمیت فرودستان محروم، ضرورت دارد، زیرا که در تمامی دوران گذشته تاریخ، مورد اصلی ظلم و بی عدالتی، طبقات محروم بوده‌اند و سرانجام باید پدیده ناهنجار و ضدبشری «استضعاف» از میان برود. روشن است که زورمندان و زر به دستان، دو عامل اصلی استضعاف بخش‌های عظیم انسانی در گذشته و اکنون بوده‌اند و هستند. دفاع از حقوق پایمال شده فرودستان و مستضعفان آنگاه امکان دارد که حاکمیت به دست آنان سپرده شود. از این رو، حاکمیت مستضعفان، از شاخه‌های اصلی اجرای عدالت مطلق است و از ویژگی‌های جامعه مهدوی، حاکمیت مستضعفان می‌باشد.<ref>همان، ۱۷۴–۱۷۳، (با تلخیص و تصرف).</ref>
 
۸. وحدت عقيدتي و مرامي: جهان بيني هاي گوناگون و متضاد، بطور قطع تفرقه و دوگانگي و ناسازگاري اجتماعي پديد مي آورد، و از وحدت و يگانگي مردمان مانع مي گردد. اما در دوران ظهور امام(ع) ، جهان بيني واحدي بر جهان حاكم مي گردد، و يكپارچگي و يگانگي واقعي در عقيده و مرام مردم، پديد مي آيد. و مردمان همه يك دل و يك زبان به سوي سعادت و صلاح، حركت مي كنند.<ref>همان، ص۱۰۱-۹۹ (با تصرف و تلخيص).</ref>
 
۹. حكومت مستضعفان: براي اجراي عدالت راستين، حاكميت فرودستان محروم، ضرورت دارد، زيرا كه در تمامي دوران گذشته تاريخ، مورد اصلي ظلم و بي عدالتي، طبقات محروم بوده اند و سرانجام بايد پديده ناهنجار و ضدبشري «استضعاف» از ميان برود. روشن است كه زورمندان و زر به دستان، دو عامل اصلي استضعاف بخش هاي عظيم انساني در گذشته و اكنون بوده اند و هستند. دفاع از حقوق پايمال شده فرودستان و مستضعفان آنگاه امكان دارد كه حاكميت به دست آنان سپرده شود. از اين رو، حاكميت مستضعفان، از شاخه هاي اصلي اجراي عدالت مطلق است و از ويژگي هاي جامعه مهدوي، حاكميت مستضعفان مي باشد.<ref>همان، ۱۷۴-۱۷۳، (با تلخيص و تصرف).</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بيشتر==
۱. عصر زندگي، محمد حكيمي.
۲. مكيال المكارم، سيدمحمدتقي موسوي اصفهاني، ترجمه سيدمهدي حائري قزويني.
۳. مهدي منتظر، جواد خراساني.
۴. حيات فكري و سياسي امامان شيعه، رسول جعفريان.
۵. ظهور نور، علي سعادت پرور، ترجمه: سيدمحمدجواد وزيري فرد.


۶. پيداي پنهان، مسعود پورسيد آقايي.
== برای مطالعهٔ بیشتر ==
# عصر زندگی، محمد حکیمی.
# مکیال المکارم، سیدمحمدتقی موسوی اصفهانی، ترجمه سیدمهدی حائری قزوینی.
# مهدی منتظر، جواد خراسانی.
# حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، رسول جعفریان.
# ظهور نور، علی سعادت پرور، ترجمه: سیدمحمدجواد وزیری فرد.
# پیدای پنهان، مسعود پورسید آقایی.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۱

سؤال

جامعه مهدوی چه ویژگی‌ها و خصویاتی دارد؟

جامعه مهدوی را در یک نگاه کلی می‌توان به: ۱. جامعه مهدوی، قبل از ظهور امام عصر (ع). ۲. جامعه مهدوی بعد از ظهور امام عصر (ع) به تصویر کشید.

جامعه مهدوی، قبل از ظهور

بارزترین خصوصیت جامعه قبل از ظهور امام عصر (ع) ، انتظار می‌باشد. و بیشترین اثرگذاری انتظار در بعد تعهدها و مسؤولیت‌های اجتماعی و احساس دیگرخواهی و انسان دوستی، عینیّت می‌یابد. امام موعود، غمگسار راستین غمزدگان و یار و یاور واقعی مظلومان و حامی حقیقی مستضعفان است. پس جامعه منتظِر و انسان‌های دارای خصلت انتظار باید در زمینه خواست‌ها و هدف‌های امام شان عمل کنند و اگر چنین شد، در قلمرو جامعه منتظر، محروم تهی دست و بیمار بی درمان و دلتنگ و افسرده و اندوهگین و گرفتاری باقی نخواهند ماند.[۱]

دیگر از ویژگی‌های جامعه مهدویت قبل از ظهور، صبر و استقامت و پایداری می‌باشد.

سیدالشهداء (ع) فرمود: «... آگاه باشید که صبرکننده در غیبت او بر اذیّت و تکذیب (دشمنان) به منزله جهادبا شمشیر است در پیش روی پیغمبر (ص)»[۲] صبر و ثابت قدم بودن، خصوصیتی مهم برای جامعه مهدوی، می‌باشد، چرا که به سبب طولانی شدن غیبت امام، بسیاری ریزش کرده و دست از اعتقاد و دین خویش، می‌شویند.

از دیگر خصوصیت‌های جامعه مهدوی، زمینه‌سازی برای ظهور، دعا برای حفظ ایمان و دعا برای تعجیل فرج می‌باشد. از آنجا که روز به روز هجمه دشمنان و شبهه افکنی‌ها علیه مذهب تشیّع رو به افزایش است، چه بسیار از سست ایمان‌ها از اعتقاد خود برگشته، منحرف می‌شوند؛ لذا در روایات، دعاهایی برای حفظ خود، از بلاهای زمانه وارد شده، همچنین، جامعه مهدوی، بی صبرانه مشتاق حضور امام (ع) در جامعه می‌باشد، چرا که با ظهور آن حضرت، تمام خوبی‌ها و برکات از آسمان و زمین به سوی مردم، سرازیر می‌شود.[۳]

جامعه مهدوی، بعد از ظهور

۱. رشد تربیت انسانی: روشن است که جزء اصلی در تشکیل اجتماع صالح انسانی، خود انسان است. اصلاحات و تحولات و انقلاب‌ها، نخست باید از درون انسان آغاز گردد و سپس به برون جامعه سرایت کند. اقتصاد، سیاست، جنگ، صلح، اخلاق،... همه و همه به انسان برمی گردد. از این رو، ساختن انسان و پرورش و رشد انسانیت انسان و تربیت اصولی افراد مقدمه اصلی تشکیل هر نظام صالح و انسانی است؛ بنابراین یکی از مهم‌ترین اهداف امام مهدی (ع) تربیت انسان‌های صالح خواهد بود. بر این اساس در جامعه مهدوی بعد از ظهور، سینه‌ها مالامال از صفا و صمیمیت شده و کینه‌ها از دل‌ها بیرون می‌رود.[۴]

۲. مساوات: از خصوصیاتی که جامعه مهدوی، بعد از ظهور برخوردار می‌شود مساوات می‌باشد. مساوات و برابری در نظام تکوین و آفرینش در هر رنگ، نژاد، زبان، شکل و… برابری در برابر قانون، برابری در بهره‌برداری از مواهب طبیعی (معادن، طبیعت، جنگلها،...) برابری در تقسیم بیت المال،[۵] به نحوی که در همه زمینه‌ها، جامعه از تبعیض و بی عدالتی خالی شده و مساوات برقرار می‌گردد.

۳. عدالت اجتماعی: انسان‌ها، تشنه عدالت اند و خواهان آرمان و ایدئولوژی و مکتبی که این تشنگی را فرو بنشاند و آتش بیدادگری را خاموش کند و عدالت را ـ در عینیّت و عمل ـ در جامعه حاکم سازد و گمشده بشریت را برای انسان‌ها به ارمغان آورد. بر اصل عدل، آسمان‌ها و زمین برپا شده‌است. عدالت، زمینه حیات اجتماعی تنها، در بخش ویژه ای از جامعه نیست، بلکه در همه ابعاد حیات فردی و اجتماعی، عامل اصلی حیات و زندگی انسانی، اصل عدالت و عدل است[۶] و جامعه مهدوی از چنین اصل مهمی برخوردار می‌گردد.

۴. رفاه اقتصادی و معیشتی: جامعه مهدوی بعد از ظهور، از رفاه کامل اقتصادی برخوردار است. جامعه بشری واحدی، تشکیل می‌گردد که مانند خانواده ای زندگی می‌کنند و مسئله ناهنجار دسته‌بندی جوامع به جامعه پیشرفته و ابرقدرت، و جامعه در حال رشد، و جامعه عقب مانده و محروم، از میان می‌رود و بشریت به‌طور کلی به رفاه اقتصادی و بی‌نیازی دست می‌یابد و همین یگانگی زمینه رشد و تعالی معنوی و فکری انسان را می‌سازد.[۷]

۵. امنیت اجتماعی: امنیت اجتماعی، زمینه همه فعالیت‌های درست و مفید اجتماعی است و شرط لازم رشد و تکامل فرد و جامعه. با امنیّت اجتماعی، منافع همه تأمین می‌شود و حق هر حق داری تأمین می‌گردد. تضاد و درگیری به حداقل می‌رسد، و در صورت بروز تضاد و درگیری، هر کس در محدوده حقوق خویش محدود می‌گردد و قانون مانع تجاوز و دست درازی اوست. جامعه مهدوی در اثر مدیریت بی بدیل امام معصوم ارواحنافداه پیاده شدن اصول انسانی و بر طرف شدن عوامل دلهره، نگرانی و ترس از امنیت اجتماعی در همه عرصه‌ها بهره‌مند می‌گردد.[۸]

۶. سامان یابی زندگی: اجتماعات انسانی پیش از ظهور، دارای چنین ویژگیهایی است: ۱. انحراف در معیارها برای شناخت حق، ۲. گسیختن روابط انسانی. ۳. گسستن روابط خانوادگی. ۴. انگیزه‌های غیرانسانی در روابط اجتماعی. ۵. روابط سودجویانه و استثماری. ۶. حاکمیت معیارهای سرمایه‌داری. ۷. تضییع عبادات. ۸. جدایی و تفرقه. ۹. کنار گذاشتن اصول و چنگ زدن به فروع. در چنین دوره و زمانه ناهنجار و آشفته، زندگی سراسر درد و رنج است که به دست امام منجی، همه این علل و عوامل و راه و روش‌های مرگ آور و ویرانگر، نابود می‌گردد، و جامعه از اصول و آرمان‌های حیات بخش بهره‌مند می‌گردد.[۹]

۷. رشد عقلی و تکامل علم: در روزگار رستاخیز امام مهدی (ع) نقطه‌های ابهام و تردید و سرگردانی، محو می‌شود و انسان، دوران تکرار اشتباه‌ها و تجربه‌های پیاپی را پشت سر می‌گذارد. هر روز به شناخت‌های تازه و اصیل، دست پیدا می‌کند و بدینسان، هر روز او و هر گام او در همه مسائل حیات و ابعاد زندگی، گامی به پیش است و واپس گرایی و تکرار در آن راه ندارد و در آن زمان است که بشر به مرز نهایی و آرمانی تکامل شناخت و خردورزی، دست می‌یابد.[۱۰]

۸. وحدت عقیدتی و مرامی: جهان بینی‌های گوناگون و متضاد، بطور قطع تفرقه و دوگانگی و ناسازگاری اجتماعی پدیدمی‌آورد، و از وحدت و یگانگی مردمان مانع می‌گردد. اما در دوران ظهور امام (ع)، جهان بینی واحدی بر جهان حاکم می‌گردد، و یکپارچگی و یگانگی واقعی در عقیده و مرام مردم، پدید می‌آید. و مردمان همه یک دل و یک زبان به سوی سعادت و صلاح، حرکت می‌کنند.[۱۱]

۹. حکومت مستضعفان: برای اجرای عدالت راستین، حاکمیت فرودستان محروم، ضرورت دارد، زیرا که در تمامی دوران گذشته تاریخ، مورد اصلی ظلم و بی عدالتی، طبقات محروم بوده‌اند و سرانجام باید پدیده ناهنجار و ضدبشری «استضعاف» از میان برود. روشن است که زورمندان و زر به دستان، دو عامل اصلی استضعاف بخش‌های عظیم انسانی در گذشته و اکنون بوده‌اند و هستند. دفاع از حقوق پایمال شده فرودستان و مستضعفان آنگاه امکان دارد که حاکمیت به دست آنان سپرده شود. از این رو، حاکمیت مستضعفان، از شاخه‌های اصلی اجرای عدالت مطلق است و از ویژگی‌های جامعه مهدوی، حاکمیت مستضعفان می‌باشد.[۱۲]


برای مطالعهٔ بیشتر

  1. عصر زندگی، محمد حکیمی.
  2. مکیال المکارم، سیدمحمدتقی موسوی اصفهانی، ترجمه سیدمهدی حائری قزوینی.
  3. مهدی منتظر، جواد خراسانی.
  4. حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، رسول جعفریان.
  5. ظهور نور، علی سعادت پرور، ترجمه: سیدمحمدجواد وزیری فرد.
  6. پیدای پنهان، مسعود پورسید آقایی.


منابع

  1. حکیمی، محمد، عصر زندگی، ص۹–۲۷۸ (با تلخیص و تصرف).
  2. خراسانی، محمدجواد، مهدی منتظر، ص۴۵۳.
  3. مهدی منتظر، ص۳–۴۶۲، (با تلخیص و تصرف).
  4. عصر زندگی، ص۶–۲۰۵، (با تلخیص و تصرف).
  5. همان، ص۱۴۲–۱۳۳، (با تصرف).
  6. همان، ص۳۳–۲۳ (با تصرف).
  7. همان، ص۱۰۷.
  8. همان، ص۱۹۹–۱۹۷ (با تخلیص و تصرف).
  9. همان، ص۲۵۹–۲۳۸، (با تصرف و تلخیص).
  10. همان، ص۱۹۰–۱۸۸، (با تصرف و تلخیص).
  11. همان، ص۱۰۱–۹۹ (با تصرف و تلخیص).
  12. همان، ۱۷۴–۱۷۳، (با تلخیص و تصرف).