حدیث قیام مردی از اهل قم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←سند) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
== متن و ترجمه == | ==متن و ترجمه== | ||
<br /> | <br />{{متن عربی|رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ يَدْعُو اَلنَّاسَ إِلَى اَلْحَقِّ يَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ كَزُبَرِ اَلْحَدِيدِ لاَ تُزِلُّهُمُ اَلرِّيَاحُ اَلْعَوَاصِفُ وَ لاَ يَمَلُّونَ مِنَ اَلْحَرَبِ وَ لاَ يَجْبُنُونَ وَ عَلَى اَللَّهِ يَتَوَكَّلُونَ وَ اَلْعٰاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ|ترجمه=مردی از اهل قم مردم را به سوی حق دعوت میکند و قومی گرداگرد او جمع میشوند به صلابت پارههای فولاد، تندبادها آنها را به لرزه درنمیآورد و از جنگ خسته نمیشوند و ترس به خود راه نمیدهند و بر خدا توکل میکنند و سرانجام، پیروزی از آن متقین است}} | ||
== سند == | ==سند== | ||
این روایت در منابع معتبر روایی و کتابهای اولیه شیعه نیامده است و اولین بار علامه مجلسی متوفای ۱۱۱۰ هجری قمری با سند مرسل در کتاب بحار الانوار آورده است: | این روایت در منابع معتبر روایی و کتابهای اولیه شیعه نیامده است و اولین بار علامه مجلسی متوفای ۱۱۱۰ هجری قمری با سند مرسل در کتاب بحار الانوار آورده است: | ||
نسخهٔ ۸ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۹
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
آیا این روایت از نظر سندی صحیح است: عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ قَالَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَ یَدْعُو النَّاسَ إِلَی الْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا یَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا یَجْبُنُونَ وَ عَلَی اللَّهِ یَتَوَکَّلُونَ وَ الْعاقِبَه لِلْمُتَّقِین؟
متن و ترجمه
«رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ يَدْعُو اَلنَّاسَ إِلَى اَلْحَقِّ يَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ كَزُبَرِ اَلْحَدِيدِ لاَ تُزِلُّهُمُ اَلرِّيَاحُ اَلْعَوَاصِفُ وَ لاَ يَمَلُّونَ مِنَ اَلْحَرَبِ وَ لاَ يَجْبُنُونَ وَ عَلَى اَللَّهِ يَتَوَكَّلُونَ وَ اَلْعٰاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ؛ مردی از اهل قم مردم را به سوی حق دعوت میکند و قومی گرداگرد او جمع میشوند به صلابت پارههای فولاد، تندبادها آنها را به لرزه درنمیآورد و از جنگ خسته نمیشوند و ترس به خود راه نمیدهند و بر خدا توکل میکنند و سرانجام، پیروزی از آن متقین است»
سند
این روایت در منابع معتبر روایی و کتابهای اولیه شیعه نیامده است و اولین بار علامه مجلسی متوفای ۱۱۱۰ هجری قمری با سند مرسل در کتاب بحار الانوار آورده است:
«وَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ عِیسَی عَنْ أَیُّوبَ بْنِ یَحْیَی الْجَنْدَلِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ قَالَ: رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَ یَدْعُو النَّاسَ إِلَی الْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا یَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا یَجْبُنُونَ وَ عَلَی اللَّهِ یَتَوَکَّلُونَ وَ الْعاقِبَه لِلْمُتَّقِینَ».[۱]
علامه مجلسی با دو واسطه از امام موسی کاظم روایت نقل میکند که میرساند، بقیه راویان این حدیث حذف شده است و این مرسل بودن روایت را ثابت میکند.
علاوه بر مرسل بودن روایت و نیامدن آن در کتابهای اولیه حدیثی، در سند این روایت علی بن عیسی و ایوب بن یحیی وجود دارد که:
مشخص نیست علی بن عیسی که از ایوب بن یحیی روایت نقل میکند، کیست.
نام ایوب بن یحیی در کتابهای رجالی نیامده است و مجهول میباشد.[۲]
ازاینرو، سند روایت معتبر نیست.
منابع