حدیث قیام مردی از اهل قم: تفاوت میان نسخهها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
== متن و ترجمه == | |||
<br /> | |||
== سند == | |||
این روایت در منابع معتبر روایی و کتابهای اولیه شیعه نیامده است و اولین بار علامه مجلسی متوفای ۱۱۱۰ هجری قمری با سند مرسل در کتاب بحار الانوار آورده است: | این روایت در منابع معتبر روایی و کتابهای اولیه شیعه نیامده است و اولین بار علامه مجلسی متوفای ۱۱۱۰ هجری قمری با سند مرسل در کتاب بحار الانوار آورده است: | ||
خط ۲۳: | خط ۲۷: | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
خط ۴۹: | خط ۵۳: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
<references /> |
نسخهٔ ۸ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۲
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
آیا این روایت از نظر سندی صحیح است: عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ قَالَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَ یَدْعُو النَّاسَ إِلَی الْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا یَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا یَجْبُنُونَ وَ عَلَی اللَّهِ یَتَوَکَّلُونَ وَ الْعاقِبَه لِلْمُتَّقِین؟
متن و ترجمه
سند
این روایت در منابع معتبر روایی و کتابهای اولیه شیعه نیامده است و اولین بار علامه مجلسی متوفای ۱۱۱۰ هجری قمری با سند مرسل در کتاب بحار الانوار آورده است:
«وَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ عِیسَی عَنْ أَیُّوبَ بْنِ یَحْیَی الْجَنْدَلِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ قَالَ: رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَ یَدْعُو النَّاسَ إِلَی الْحَقِّ یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ لَا تُزِلُّهُمُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا یَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا یَجْبُنُونَ وَ عَلَی اللَّهِ یَتَوَکَّلُونَ وَ الْعاقِبَه لِلْمُتَّقِینَ».[۱]
علامه مجلسی با دو واسطه از امام موسی کاظم روایت نقل میکند که میرساند، بقیه راویان این حدیث حذف شده است و این مرسل بودن روایت را ثابت میکند.
علاوه بر مرسل بودن روایت و نیامدن آن در کتابهای اولیه حدیثی، در سند این روایت علی بن عیسی و ایوب بن یحیی وجود دارد که:
مشخص نیست علی بن عیسی که از ایوب بن یحیی روایت نقل میکند، کیست.
نام ایوب بن یحیی در کتابهای رجالی نیامده است و مجهول میباشد.[۲]
ازاینرو، سند روایت معتبر نیست.
منابع