ملاک‌های انتخاب همسر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
۱. مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، بحث سادات.
* سید رضا پاک نژاد، ازدواج مکتب انسان سازی، ج۱ و ۲، مؤسسه خیریه علمی و دینی مهدیه، بی‌تا.
 
* علی اکبر مظاهری، جوانان و انتخاب همسر، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۴.
۲. سید رضا پاک نژاد، ازدواج مکتب انسان سازی، ج۱ و ۲، مؤسسه خیریه علمی و دینی مهدیه، بی‌تا.
* احمد مسلمی نقابادی، آداب ازدواج از دیدگاه اسلام و اهل بیت(ع)، انتشارات اسلام، ۱۳۷۸.
 
* امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۸۷.
۳. علی اکبر مظاهری، جوانان و انتخاب همسر، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۴.
* حسین‌خانی نائینی، هادی، فرایند همسرگزینی، قم: بنشاسته، ۱۳۹۳.
 
* حسینی، سیدمهدی، مشاوره قبل از ازدواج، تهران: آوای نور، ۱۳۸۶.
۴. احمد مسلمی نقابادی، آداب ازدواج از دیدگاه اسلام و اهل بیت(ع)، انتشارات اسلام، ۱۳۷۸.
* یزدانی، محمود، یک انتخاب مناسب (همسر گزینی در بیست گام)، مشهد: آهنگ قلم، ۱۳۸۵.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
* صدری، سید ضیاءالدین، آیینه ازدواج و روابط همسران، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۷۷.
 
معرفی منابع برای مطالعهٔ بیشتر:


۱. امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۸۷.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
۲.
۳. حسین‌خانی نائینی، هادی، فرایند همسرگزینی، قم: بنشاسته، ۱۳۹۳.
۴.
۵. حسینی، سیدمهدی، مشاوره قبل از ازدواج، تهران: آوای نور، ۱۳۸۶.
۶.
۷. مظاهری، علی اکبر، جوانان و انتخاب همسر، قم: پارسیان، ۱۳۹۰.
۸.
۹. یزدانی، محمود، یک انتخاب مناسب (همسر گزینی در بیست گام)، مشهد: آهنگ قلم، ۱۳۸۵.
۱۰.
۱۱. صدری، سید ضیاءالدین، آیینه ازدواج و روابط همسران، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۷۷.
۱۲.
۱۳. پاک نژاد، رضا، ازدواج مکتب انسان سازی، قم: نشر اخلاق، ۱۳۷۴.
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}

نسخهٔ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۷

سؤال

ویژگی‌های یک همسر خوب چیست؟ آیا ازدواج با سادات مسئولیت بیشتری بر انسان بار می‌کند؟ و آیا در دین به ازدواج با سادات تأکید شده است؟

ازدواج بزرگترین و مهمترین حادثه زندگی هر انسانی است که موفقیت یا شکست در آن، برای هر یک از زوجین سرنوشت ساز خواهد بود؛ بنابراین بر هر دختری و پسری لازم است که قبل از ازدواج در مورد انتخاب همسر اطلاعات کافی کسب کنند، سپس اقدام نمایند. گاهی اتفاق می‌افتد که جوانان به خاطر غفلت، توجهی به صفات اصلی یک همسر ننموده و گاهی صفات کم‌اهمیت را ملاک قرار می‌دهند و لذا در انتخاب همسر موفقیت چندانی ندارند. ما در اینجا صفات و خصوصیات یک همسر خوب و ملاک‌های اصلی و فرعی ازدواج را بیان می‌کنیم و امید است که مطلوب واقع شود.

معیارها و خصوصیات اخلاقی که در انتخاب همسر باید در نظر گرفته شود، دو نوع است:

الف. معیارهایی که برای یک زندگی سعادتمندانه حتماً لازم است و آنها عبارتند از:

۱. تدین، منظور از تدین یعنی پایبندی کامل به اسلام و اسلام را با جان و دل پذیرفتن و عمل کردن؛ پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «علیکَ بذاتِ الدین؛ بر شما باد که همسر دیندار بگیرید».[۱] از آثار تدین می‌توان به عفت، حجاب، نجابت، و حیا اشاره کرد.

۲. اخلاق نیک، پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: «با کسی که اخلاق و دینش مورد پسند باشد ازدواج کنید، اگر چنین نکنید فتنه و فساد بزرگی در زمین به وجود خواهد آمد».[۲] آثار اخلاق خوب می‌تواند بزرگواری، خوش خلقی، حق پذیری، تواضع، راستگویی، حسن ظن، وقار و متانت، با عاطفه بودن، گذشت، ادب، نرمخویی، وفاداری، سخاوت باشد.

۳. شرافت خانوادگی، منظور از شرافت خانوادگی، شهرت و ثروت و موقعیت اجتماعی نیست، بلکه مراد نجابت و پاکی و تقوای خانواده است. پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمودند: «ای مردم، بپرهیزید از سبزه زاری که بر فراز مزبله و منجلابی روییده باشد! سؤال شد: ای پیامبر خدا، سبزه زار روییده بر مزبله و منجلاب چیست؟ فرمود: زن زیبایی که در خانواده پلیدی رشد کرده باشد.»[۳]

۴. عقل، امیر مؤمنان علی(ع) فرمودند: «ایاکم و تزویج الحمقاء، فان صحبتها بلاءٌ و ولدها ضیاعٌ؛ از ازدواج با احمق پرهیز کنید؛ زیرا مصاحبت و زندگی با او بلاست و فرزندانش نیز تباه می‌شوند.»[۴]

۵. سلامتی جسمانی و روانی، سلامتی و تندرستی زن از لحاظ بدنی و روانی یکی دیگر از معیارها می‌باشد.

ب. معیارهایی که شرط کمال است، و برای بهتر و کاملتر شدن زندگی است؛ و آنها عبارتند از:

۱. زیبایی: زیبایی یک کمال است و در شیرینی و سعادت زندگی تأثیر زیادی دارد. پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمودند: وقتی یکی از شما خواست با زنی ازدواج کند، همان گونه که درباره زیبایی صورت تحقیق می‌کند، درباره موی او نیز سؤال کند؛ زیرا مو، یکی از اجزای زیبایی می‌باشد.[۵]

  1. کفو بودن (همتایی، سنخیت، تناسب): همتایی، هماهنگی و تناسب صد در صد امکان ندارد؛ زیرا هر انسانی دارای مغز، روح، اخلاق، تربیت و محیط خانواده مخصوص است و با دیگری فرق دارد. اما باید کوشش نمود هر چه ممکن است این فاصله کمتر شود. توصیه شده که موارد همتایی در دین، فرهنگ و فکر، اخلاق، تناسب جسمی و زیبایی، تناسب سنی، مالی، خانوادگی، اجتماعی، روحی و روانی باشد.
  2. دوشیزه بودن و باکره بودن و این که قبلاً شوهر نکرده باشد.

۴. متهم به فسق و خلاف نباشد و دوستی با جنس مخالف نداشته باشد، چون این مسئله باعث می‌شود که دل به شوهر نبندد و دلش در گرو افراد دیگر باشد و جسارت به گناه داشته باشد.[۶]

۵. اگر شرایط قبلی را داشت، بهتر است که از سادات باشد؛ یعنی سید بودن امری جزئی و فرعی است و چیزی ممدوح شمرده شده است. پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: هر خویشی و نسبت دامادی در روز قیامت گسیخته می‌شود، جز خویشی با من، خواه نسبی باشد یا سببی (که در آن جا نیز برقرار است)[۷]

و البته ازدواج با سید مسئولیت آور است، چون اینها ذوی القربای پیامبر هستند و قانون عام احترام ذی القربی که در قرآن کریم بیان شده شامل اولاد بی‌واسطه و با واسطه پیامبر (به شرط ایمان داشتن) می‌شود.


مطالعه بیشتر

  • سید رضا پاک نژاد، ازدواج مکتب انسان سازی، ج۱ و ۲، مؤسسه خیریه علمی و دینی مهدیه، بی‌تا.
  • علی اکبر مظاهری، جوانان و انتخاب همسر، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۴.
  • احمد مسلمی نقابادی، آداب ازدواج از دیدگاه اسلام و اهل بیت(ع)، انتشارات اسلام، ۱۳۷۸.
  • امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۸۷.
  • حسین‌خانی نائینی، هادی، فرایند همسرگزینی، قم: بنشاسته، ۱۳۹۳.
  • حسینی، سیدمهدی، مشاوره قبل از ازدواج، تهران: آوای نور، ۱۳۸۶.
  • یزدانی، محمود، یک انتخاب مناسب (همسر گزینی در بیست گام)، مشهد: آهنگ قلم، ۱۳۸۵.
  • صدری، سید ضیاءالدین، آیینه ازدواج و روابط همسران، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۷۷.

منابع

  1. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۳۱.
  2. همان، ص۵۱.
  3. همان، ص۲۹.
  4. همان، ص۵۶.
  5. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۳، ص۲۳۷.
  6. امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۲؛ قائمی، علی، تشکیل خانواده در اسلام، انتشارات امیری، ۱۳۷۲.
  7. بحار الانوار، ج۷، ص۲۳۸.