توصیه به مسافرت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
==اهمیت مسافرت در اسلام==
==اهمیت مسافرت در اسلام==


مسافرت کردن از مستحبات دین اسلام است که انسان را به تفکر و اندیشه در آیات الهی وامی‌دارد. در قرآن، سفر کردن بارها تکرار شده است<ref>آل عمران:۱۳۷؛ انعام:۱۱؛ نحل:۳۶؛ نمل:۶۹؛ عنکبوت:۲۰؛ روم:۴۲؛ سبأ:۱۸.</ref> در تفسیرالمیزان آمده است از آیات و روایات استفاده می‌شود که سیر و سفر در زمین امری پسندیده و مستحب شریعت است. اسلام اهمیت فراوانی به مسافرت داده تا جایی‌که مسائل عبادی را در سفر تخفیف داده است، مثلاً نمازهای چهار رکعتی دو رکعت خوانده می‌شود، یا حکم روزه که در مسافرت برداشته شده است تا در زمان دیگر گرفته شود. این نشان می‌دهد اسلام به مسافرت اهمیت داده است.
مسافرت کردن از مستحبات دین اسلام است که انسان را به تفکر و اندیشه در آیات الهی وامی‌دارد. در قرآن، سفر کردن بارها تکرار شده است<ref>آل عمران:۱۳۷؛ انعام:۱۱؛ نحل:۳۶؛ نمل:۶۹؛ عنکبوت:۲۰؛ روم:۴۲؛ سبأ:۱۸.</ref> در تفسیرالمیزان آمده است از آیات و روایات استفاده می‌شود که سیر و سفر در زمین امری پسندیده و مستحب شریعت است. اسلام اهمیت فراوانی به مسافرت داده تا جایی‌که مسائل عبادی را در سفر تخفیف داده است، مثلاً نمازهای چهار رکعتی دو رکعت خوانده می‌شود، یا حکم روزه که در مسافرت برداشته شده است تا در زمان دیگر گرفته شود.


آنچه مدنظر قرآن است سفر توحیدی است؛ یعنی از آغاز تا پایان سفر، خدا را در نظر بگیریم. در آیه‌ای از زبان حضرت ابراهیم آمده است: {{قرآن|وَقَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَی رَبِّی|ترجمه=و [ابراهیم‏] گفت: من به سوی پروردگار خود روی می‌آورم|سوره=عنکبوت۲۶}}. همچنین فرمود: {{قرآن|وَ قالَ إِنِّی ذاهِبٌ إِلی رَبِّی سَیَهْدینِ|ترجمه=و گفت: من به سوی پروردگارم می‌روم، او مرا هدایت خواهد کرد|سوره=صافات|آیه=۹۹}}.
آنچه مدنظر قرآن است سفر توحیدی است؛ یعنی از آغاز تا پایان سفر، خدا را در نظر بگیریم. در آیه‌ای از زبان حضرت ابراهیم آمده است: {{قرآن|وَقَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَی رَبِّی|ترجمه=و [ابراهیم‏] گفت: من به سوی پروردگار خود روی می‌آورم|سوره=عنکبوت۲۶}}. همچنین فرمود: {{قرآن|وَ قالَ إِنِّی ذاهِبٌ إِلی رَبِّی سَیَهْدینِ|ترجمه=و گفت: من به سوی پروردگارم می‌روم، او مرا هدایت خواهد کرد|سوره=صافات|آیه=۹۹}}.
۷٬۲۳۰

ویرایش