مراقب بدی کسی باش که به او خوبی کرده‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۰: خط ۱۰:


==اصل جمله==
==اصل جمله==
اِتَّقِ‌ شَرَّ مَنْ ‌ احْسَنْتَ الَيْهِ که در برخی کتاب‌های متأخر به امام علی(ع)‌ نسبت داده شده است.<ref name=":0">فاضلی، قادر، فرهنگ موضوعی ادب فارسی (ویژه مثتوی معنوی)، کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۲۷۹.<br /></ref>
اصل جمله «از ضرر کسی بترس که به او خوبی کرده‌ای» عبارت «اِتَّقِ‌ شَرَّ مَنْ ‌ احْسَنْتَ الَيْهِ» است که به عنوان مثلی مشهور توسط احمد بن ابراهیم ثعلبی،‌ مفسر اهل سنت قرن پنجم قمری ذکر شده است.<ref>ثعلبی، احمد بن ابراهیم، الكشف والبيان عن تفسير القرآن، به اشراف صلاح باعثمان و دیگران، جده، دار التفسیر، ١٤٣٦ق، ج۱۳، ص۴۸۸.</ref> ابوالفتوح رازی مفسر شیعه قرن ششم قمری نیز، این عبارت را به عنوان مثلی مشهور ذکر کرده است.<ref>ابو‌الفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن،  به تصحیح محمدجعفر یاحقی و محمدمهدی ناصح،  آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامی، ۱۳۶۶ش، ج۹، ص۲۹۹.</ref>  


کلامی که مضمون فوق را برساند، جمله: «اتَّق شرِّ من أحسنت الیه» یا عبارت: «إحذر شر من احسنت الیه» می‌باشد که در برخی نوشته و گفته‌ها به عنوان روایت از آن یاد و به معصوم نسبت داده شده است و نوعاً این گونه نسبت دادن‌ها در کتاب‌های غیر منبع و بلکه غیر معتبر و در ضمن نوشته‌هایی دیده شده است که در ابتداء به صورت مصاحبه یا سخنرانی ایراد و بعد به صورت کتاب یا کتابچه چاپ و منتشر شده است یا در آثار کسانی یافت می‌شود که روی تک تک جمله‌ها و کلماتی که می‌نویسند آن گونه که باید دقت کنند نکرده‌اند.


ابوالفتوح رازی مفسر شیعه،<ref>ابو‌الفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن،  به تصحیح محمدجعفر یاحقی و محمدمهدی ناصح،  آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامی، ۱۳۶۶ش، ج۹، ص۲۹۹.</ref> و وهبه زحیلی مفسر اهل سنت،<ref>زحیلی، وهبه، التفسیر المنیر في العقیدة و الشریعة و المنهج، بیروت، دار الفکر المعاصر، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۳۱۶.</ref> این عبارت را مثلی مشهور دانسته‌اند.
«اِتَّقِ‌ شَرَّ مَنْ ‌ احْسَنْتَ الَيْهِ» یا «إحذر شر من احسنت الیه» است، که در برخی نوشته‌های متأخر به امام علی(ع)‌ نسبت داده شده است.<ref name=":0">امامی خوئی، محمدامین، مرآة الشرق، به تحقیق و تصحیح علی صدرایی خویی، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۹؛ جاحظ، عمرو بن بحر، رسائل الجاحظ: الرسائل السیاسیة، به تحقیق علی بوملحم، دار و مکتبه الهلال، ۲۰۰۲م، حاشیه، ص۵۲۱؛ فاضلی، قادر، فرهنگ موضوعی ادب فارسی (ویژه مثتوی معنوی)، کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۲۷۹.<br /></ref>  
 
 
و وهبه زحیلی مفسر اهل سنت،<ref>زحیلی، وهبه، التفسیر المنیر في العقیدة و الشریعة و المنهج، بیروت، دار الفکر المعاصر، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۳۱۶.</ref> این عبارت را مثلی مشهور دانسته‌اند
 
 
 
.


==گوینده جمله==
==گوینده جمله==
خط ۲۳: خط ۲۹:
<br />
<br />


== در ادبیات ==
==در ادبیات==
گفت حقست این ولی ای سیبویه  اِتَّقِ‌ مِنْ‌ شَرِّ مَنْ ‌ احْسَنْت الَيْهِ‌
گفت حقست این ولی ای سیبویه  اِتَّقِ‌ مِنْ‌ شَرِّ مَنْ ‌ احْسَنْت الَيْهِ‌