شیوه برخورد با افراد جاهل: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳: | خط ۳: | ||
دیدگاه قرآن کریم، در رابطه با شیوه برخورد با اشخاص جاهل چگونه میباشد، بیان کنید؟ | دیدگاه قرآن کریم، در رابطه با شیوه برخورد با اشخاص جاهل چگونه میباشد، بیان کنید؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}[[قرآن کریم]] بهترین رفتار در مقابل جاهلان را صبر و رویگردانی از آنان میداند. خداوند در سوره فرقان میفرماید | {{پاسخ}}[[قرآن کریم]] بهترین رفتار در مقابل جاهلان را صبر و رویگردانی از آنان میداند. خداوند در سوره فرقان میفرماید: {{قرآن|اگر با جاهلان روبرو شدی به آنها سلام کن.}} این سلام را نشانه بیاعتنایی توأم با بزرگواری و نه ناشی از ضعف دانستهاند. سلام در این آیه، نشأت گرفته از عدم مقابله به مثل در برابر جاهلان است. آیه دیگری، مؤمنان را به گذشت برابر جاهلان توصیه میکند. همچنین رویگردانی از اشخاص نادان نیز توصیه شده تا به آنان آسیبی نرسد و مؤمنان نیز درگیر نزاع نشده و از آنان تأثیر نپذیرند. | ||
{{فضایل اخلاقی در قرآن}} | {{فضایل اخلاقی در قرآن}} | ||
== معنای جاهل در روایات == | == معنای جاهل در روایات == | ||
[[امام علی(ع)]] میفرماید: | [[امام علی(ع)]] میفرماید: {متن عربی|جاهل به کسی گفته میشود که نسبت به خودش معرفت نداشته باشد و خود را نشناخته و از ارزش خود مطلع نباشد.}}<ref name=":0">تمیمی آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم، قم، دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶ هـ. ش، ص۷۳.</ref> در سخن دیگر فرمود: {{متن عربی|بیخبر و نادان کسی است که مطیع هوای نفس خود باشد و معصیت پروردگار را مرتکب شود و نافرمانی خداوند را بنماید.}}<ref name=":0"/> | ||
جاهل واقعی کسی است که ارزش واقعی خود را نشناسد و به تکالیفی که بر عهدهاش گذاشتهاند، ناآگاه باشد. این افراد به آرزوهای طولانی خود دل بسته هستند. | |||
== صبر و بردباری == | == صبر و بردباری == | ||
خداوند در سوره فرقان فرمودند: {{قرآن| | خداوند در [[سوره فرقان]] فرمودند: {{قرآن|وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلامًا|ترجمه=و چون جاهلان (با بیادبى) با ايشان خطاب كنند، گويند: سلام بر شما باد.|سوره=فرقان|آیه=۶۳}} در تفسیرز نمونه آمده است: و هنگامی که جاهلان آنها را مورد خطاب قرار میدهند و به جهل، جدال و سخنان زشت میپردازند، در جواب آنها (سلام) میگویند. سلامی که نشانه بیاعتنایی توأم با بزرگواری است، نه ناشی از ضعف. سلامی که ناشی از عدم مقابله به مثل در برابر جاهلان است. این سلام، نشانه محبت، پیوند و دوستی نیست.»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۱۴۹.</ref> | ||
بردباری در برابر جاهلان یکی از ویژگیهای مهم برای مقابله با افراد نادان است. از علتهای این نوع برخورد، امید به این است که آنها بر نادانی خود پیبرده و از لجاجت دست بکشند تا زمینهای برای قبول حقایق و هدایت آنها شود. قرآن میفرماید: {{قرآن|وَلا تَسْتَوِی الْحَسَنَه وَلا السَّیِّئَه ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَه کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ|ترجمه=هرگز نیکی و بدی یکسان نیست، بدی را با نیکی دفع کن تا دشمنان سر سخت همچون دوستان گرم و صمیمی شوند.|سوره=فصلت|آیه=۳۴}} | |||
== رویگردانی از جاهلان == | == رویگردانی از جاهلان == | ||
جهل مراحل | جهل مراحل گوناگونی دارد. گاه برخورد صحیح و مسالمتآمیز، سبب اصلاح، بیداری و آگاهی جاهل میشود. اما گاه جاهل با برخورد مسالمتآمیز، قابل اصلاح نیست و ممکن است خود انسان گرفتار آثار سوء گردد. از این رو، باید از این افراد دوری جست: {{قرآن|خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ|ترجمه=با آنها مدارا کن و عذرشان را بپذیر و به نیکیها دعوت نما و از جاهلان روی بگردان (و با آنها ستیزه مکن).|سوره=اعراف|آیه=۱۹۹}} | ||
رهبران و مبلغان در مسیر خود با افراد متعصب، لجوج، جاهل و بیخبر و افرادی که از سطح فکر و اخلاق آنها بسیار پائینتر هستند، روبهرو میشوند، از آنها دشنام میشنوند و ... راه پیروزی بر این مشکل، گلآویز شدن با جاهلان نیست. بهترین راه، تحمل، حوصله و نادیده گرفتن اینگونه کارها است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۶۲. </ref> | |||
سیره و روش اهل ایمان نیز چنین است که به رفتار مردم بیخرد و به گفتار هتکآمیز آنان توجه ننموده و آنها را نادیده بگیرند. افراد مومن چنانچه در مقام معارضه یا دفاع از خود برآیند، ناگزیر هستند به رفتار بیهوده و گفتار جاهلانه اقدام | سیره و روش اهل ایمان نیز چنین است که به رفتار مردم بیخرد و به گفتار هتکآمیز آنان توجه ننموده و آنها را نادیده بگیرند. افراد مومن چنانچه در مقام معارضه یا دفاع از خود برآیند، ناگزیر هستند به رفتار بیهوده و گفتار جاهلانه اقدام نمایند.<ref> حسینی همدانی، محمد، انوار درخشان در تفسیر قرآن، محقق: محمد باقر بهبودی، تهران، لطفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۲۰۳. </ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* ترجمه تفسیر المیزان سید محمد حسین طباطبایی، مترجم سید محمد باقر موسوی همدانی ج، ۹ ص، ۳۶. | |||
* ترجمه تفسیر مجمع البیان مؤلف ابو علی الفضل بن الحسن الطبرسی، انشارات فرهانی ج، ۹ ص، ۴۶. | |||
خط ۵۷: | خط ۵۵: | ||
[[ar:أسلوب التعامل مع الجهلة]] | [[ar:أسلوب التعامل مع الجهلة]] | ||
[[en:How to deal with the Ignorant]] | |||
[[es:La forma de tratar con las personas ignorantes]] | [[es:La forma de tratar con las personas ignorantes]] | ||
[[ps:د ناپوهو وګړو سره د کړنې روده او تګ لاره]] | [[ps:د ناپوهو وګړو سره د کړنې روده او تګ لاره]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۹
دیدگاه قرآن کریم، در رابطه با شیوه برخورد با اشخاص جاهل چگونه میباشد، بیان کنید؟
قرآن کریم بهترین رفتار در مقابل جاهلان را صبر و رویگردانی از آنان میداند. خداوند در سوره فرقان میفرماید: ﴿اگر با جاهلان روبرو شدی به آنها سلام کن.﴾ این سلام را نشانه بیاعتنایی توأم با بزرگواری و نه ناشی از ضعف دانستهاند. سلام در این آیه، نشأت گرفته از عدم مقابله به مثل در برابر جاهلان است. آیه دیگری، مؤمنان را به گذشت برابر جاهلان توصیه میکند. همچنین رویگردانی از اشخاص نادان نیز توصیه شده تا به آنان آسیبی نرسد و مؤمنان نیز درگیر نزاع نشده و از آنان تأثیر نپذیرند.
اخلاق در قرآن |
---|
مصادیق نیکی در آیه ۱۷۷ سوره بقره شیوه برخورد با افراد جاهل |
معنای جاهل در روایات
امام علی(ع) میفرماید: {متن عربی|جاهل به کسی گفته میشود که نسبت به خودش معرفت نداشته باشد و خود را نشناخته و از ارزش خود مطلع نباشد.}}[۱] در سخن دیگر فرمود: «بیخبر و نادان کسی است که مطیع هوای نفس خود باشد و معصیت پروردگار را مرتکب شود و نافرمانی خداوند را بنماید.»[۱]
جاهل واقعی کسی است که ارزش واقعی خود را نشناسد و به تکالیفی که بر عهدهاش گذاشتهاند، ناآگاه باشد. این افراد به آرزوهای طولانی خود دل بسته هستند.
صبر و بردباری
خداوند در سوره فرقان فرمودند: ﴿وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلامًا؛ و چون جاهلان (با بیادبى) با ايشان خطاب كنند، گويند: سلام بر شما باد.﴾(فرقان:۶۳) در تفسیرز نمونه آمده است: و هنگامی که جاهلان آنها را مورد خطاب قرار میدهند و به جهل، جدال و سخنان زشت میپردازند، در جواب آنها (سلام) میگویند. سلامی که نشانه بیاعتنایی توأم با بزرگواری است، نه ناشی از ضعف. سلامی که ناشی از عدم مقابله به مثل در برابر جاهلان است. این سلام، نشانه محبت، پیوند و دوستی نیست.»[۲]
بردباری در برابر جاهلان یکی از ویژگیهای مهم برای مقابله با افراد نادان است. از علتهای این نوع برخورد، امید به این است که آنها بر نادانی خود پیبرده و از لجاجت دست بکشند تا زمینهای برای قبول حقایق و هدایت آنها شود. قرآن میفرماید: ﴿وَلا تَسْتَوِی الْحَسَنَه وَلا السَّیِّئَه ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَه کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ؛ هرگز نیکی و بدی یکسان نیست، بدی را با نیکی دفع کن تا دشمنان سر سخت همچون دوستان گرم و صمیمی شوند.﴾(فصلت:۳۴)
رویگردانی از جاهلان
جهل مراحل گوناگونی دارد. گاه برخورد صحیح و مسالمتآمیز، سبب اصلاح، بیداری و آگاهی جاهل میشود. اما گاه جاهل با برخورد مسالمتآمیز، قابل اصلاح نیست و ممکن است خود انسان گرفتار آثار سوء گردد. از این رو، باید از این افراد دوری جست: ﴿خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ؛ با آنها مدارا کن و عذرشان را بپذیر و به نیکیها دعوت نما و از جاهلان روی بگردان (و با آنها ستیزه مکن).﴾(اعراف:۱۹۹)
رهبران و مبلغان در مسیر خود با افراد متعصب، لجوج، جاهل و بیخبر و افرادی که از سطح فکر و اخلاق آنها بسیار پائینتر هستند، روبهرو میشوند، از آنها دشنام میشنوند و ... راه پیروزی بر این مشکل، گلآویز شدن با جاهلان نیست. بهترین راه، تحمل، حوصله و نادیده گرفتن اینگونه کارها است.[۳]
سیره و روش اهل ایمان نیز چنین است که به رفتار مردم بیخرد و به گفتار هتکآمیز آنان توجه ننموده و آنها را نادیده بگیرند. افراد مومن چنانچه در مقام معارضه یا دفاع از خود برآیند، ناگزیر هستند به رفتار بیهوده و گفتار جاهلانه اقدام نمایند.[۴]
مطالعه بیشتر
- ترجمه تفسیر المیزان سید محمد حسین طباطبایی، مترجم سید محمد باقر موسوی همدانی ج، ۹ ص، ۳۶.
- ترجمه تفسیر مجمع البیان مؤلف ابو علی الفضل بن الحسن الطبرسی، انشارات فرهانی ج، ۹ ص، ۴۶.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ تمیمی آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم، قم، دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶ هـ. ش، ص۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۱۴۹.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۶۲.
- ↑ حسینی همدانی، محمد، انوار درخشان در تفسیر قرآن، محقق: محمد باقر بهبودی، تهران، لطفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۲۰۳.