ثروت ثروتمندان: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش  | 
				Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =' برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه  | 
				||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}}  | {{شروع متن}}  | ||
{{سوال}}  | {{سوال}}  | ||
آیا ثروتمندان   | آیا ثروتمندان اجازه دارند، دارایی خود را طبق میلشان مصرف کنند؟ آیا در این صورت، فقرا همیشه فقیر نمیمانند؟  | ||
{{پایان سوال}}  | {{پایان سوال}}  | ||
{{پاسخ}}  | {{پاسخ}}  | ||
اسلام استفاده   | اسلام استفاده از نعمتها و ثروتهای مادی که بهصورت شرعی و [[حلال]] به دست آمده باشد را مجاز شمرده و حتی گاه به آن توصیه و سفارش کرده است. در قرآن، تحریم زینتها و پرهیز از غذاها و روزیهای پاک و حلال، مورد مذمت قرار گرفته است:    | ||
{{قرآن| ترجمه = بگو چه كسى زينتهاى الهى را كه براى بندگان خود آفريده، و روزیهاى پاكيزه را حرام كرده است| سوره = اعراف| آیه = ۳۲|قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتىِ أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَ الطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْق}}  | |||
[[امام حسن مجتبی(ع)]] هنگامی که به [[نماز]] برمیخاست بهترین لباسهای خود را میپوشید. از ایشان سوال کردند چرا بهترین لباس خود را میپوشید؟ فرمود: «خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد. به همین جهت، من لباس زیبا برای راز و نیاز با پروردگارم میپوشم و هم او دستور داده است که زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد برگیرید<ref>سوره اعراف، آیه۳۱.</ref>».<ref>محدث عاملی، وسائل الشیعه، جلد سوم ابواب احکام الملابس، باب ۷ حدیث ۴. مؤسسه آل البیت، بیتا.</ref>  | |||
فردی به نام عباد بن کثیر با [[امام صادق(ع)]] روبرو شد، در حالی که امام لباس خوبی بر تن داشت، به امام گفت: تو از خاندان نبوتی، و پدرت [[علی(ع)]] لباس بسیار ساده میپوشید چرا چنین لباس جالبی بر تن تو است؟ آیا بهتر نبود که لباسی کماهمیتتر از این میپوشیدی، امام فرمود: وای بر تو ای عباد!، «چه کسی حرام کرده است زینتهایی را که خداوند برای بندگانش آفریده و روزیهای پاکیزه را<ref name=":2">اعراف، ۳۲.  | |||
</ref>».<ref>محدث عاملی، وسائل الشیعه، جلد سوم ابواب احکام الملابس، باب ۷ حدیث ۴. مؤسسه آل البیت، بیتا.</ref>  | </ref>».<ref>محدث عاملی، وسائل الشیعه، جلد سوم ابواب احکام الملابس، باب ۷ حدیث ۴. مؤسسه آل البیت، بیتا.</ref>  | ||
کسانی که از راه حلال و براساس معیارهای عدل و انصاف اسلامی فعالیت نموده و از طریق صحیح و شرعی، مال و ثروت به دست آورند، حقوق واجب خدا، رسول و دیگر افراد صاحب حق را پرداخت نمودهاند، میتوانند براساس صریح قرآن<ref name=":2" /> در اموالشان طبق میل و خواسته خود تصرف نمایند.  | |||
کسانی که از راه حلال و براساس معیارهای عدل و انصاف اسلامی فعالیت نموده و از طریق   | |||
[[اسلام]] با وضع قوانین مالی، حقوق شرعی مثل [[خمس]] و [[زکات]]، توصیههای فراوان اخلاقی و ارائه الگوی عملی از سوی پیشوایان به گونهای برنامهریزی کرده که فاصله طبقاتی در جامعه بسیار نخواهد بود.  | |||
== منابع ==  | ==منابع==  | ||
{{پانویس|۲}}  | {{پانویس|۲}}  | ||
{{شاخه  | {{شاخه  | ||
  | شاخه اصلی = کلام  |   | شاخه اصلی = کلام  | ||
|شاخه فرعی۱ = عدل الهی  | | شاخه فرعی۱ = عدل الهی  | ||
|شاخه فرعی۲ =   | | شاخه فرعی۲ =    | ||
|شاخه فرعی۳ =  | | شاخه فرعی۳ =  | ||
}}  | }}  | ||
{{تکمیل مقاله  | {{تکمیل مقاله  | ||
  | شناسه =-  |   | شناسه =-  | ||
  | تیترها =  |   | تیترها = -  | ||
  | ویرایش =شد  |   | ویرایش =شد  | ||
  | لینکدهی =  |   | لینکدهی = شد  | ||
  | ناوبری =  |   | ناوبری =  | ||
  | نمایه =شد  |   | نمایه =شد  | ||
  | تغییر مسیر =شد  |   | تغییر مسیر =شد  | ||
  | ارجاعات =  |   | ارجاعات =  | ||
  | بازبینی نویسنده =    |   | بازبینی نویسنده = شد  | ||
  |   |   | ارزیابی کمی =شد  | ||
  | تکمیل =  |   | تکمیل =  | ||
  | اولویت =ج  |   | اولویت =ج  | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۲: | ||
{{پایان متن}}  | {{پایان متن}}  | ||
[[رده:  | |||
<references />  | |||
[[رده:مسائل اقتصادی]]  | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۲
آیا ثروتمندان اجازه دارند، دارایی خود را طبق میلشان مصرف کنند؟ آیا در این صورت، فقرا همیشه فقیر نمیمانند؟
اسلام استفاده از نعمتها و ثروتهای مادی که بهصورت شرعی و حلال به دست آمده باشد را مجاز شمرده و حتی گاه به آن توصیه و سفارش کرده است. در قرآن، تحریم زینتها و پرهیز از غذاها و روزیهای پاک و حلال، مورد مذمت قرار گرفته است:
﴿قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتىِ أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَ الطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْق؛ بگو چه كسى زينتهاى الهى را كه براى بندگان خود آفريده، و روزیهاى پاكيزه را حرام كرده است﴾(اعراف:۳۲)
امام حسن مجتبی(ع) هنگامی که به نماز برمیخاست بهترین لباسهای خود را میپوشید. از ایشان سوال کردند چرا بهترین لباس خود را میپوشید؟ فرمود: «خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد. به همین جهت، من لباس زیبا برای راز و نیاز با پروردگارم میپوشم و هم او دستور داده است که زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد برگیرید[۱]».[۲]
فردی به نام عباد بن کثیر با امام صادق(ع) روبرو شد، در حالی که امام لباس خوبی بر تن داشت، به امام گفت: تو از خاندان نبوتی، و پدرت علی(ع) لباس بسیار ساده میپوشید چرا چنین لباس جالبی بر تن تو است؟ آیا بهتر نبود که لباسی کماهمیتتر از این میپوشیدی، امام فرمود: وای بر تو ای عباد!، «چه کسی حرام کرده است زینتهایی را که خداوند برای بندگانش آفریده و روزیهای پاکیزه را[۳]».[۴]
کسانی که از راه حلال و براساس معیارهای عدل و انصاف اسلامی فعالیت نموده و از طریق صحیح و شرعی، مال و ثروت به دست آورند، حقوق واجب خدا، رسول و دیگر افراد صاحب حق را پرداخت نمودهاند، میتوانند براساس صریح قرآن[۳] در اموالشان طبق میل و خواسته خود تصرف نمایند.
اسلام با وضع قوانین مالی، حقوق شرعی مثل خمس و زکات، توصیههای فراوان اخلاقی و ارائه الگوی عملی از سوی پیشوایان به گونهای برنامهریزی کرده که فاصله طبقاتی در جامعه بسیار نخواهد بود.
منابع