امتحان الهی در قرآن: تفاوت میان نسخهها
 جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات =  | بازبینی نویسنده = '  | 
				بدون خلاصۀ ویرایش  | 
				||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}}  | {{پایان سوال}}  | ||
{{پاسخ}}  | {{پاسخ}}  | ||
{{درگاه|کرونا}}  | |||
امتحان و آزمایش بندگان از سوی خداوند سنتی قطعی است تا با آن بندگان خوب و بد و با ایمان و بی ایمان مشخص شوند. در قرآن آمده است که خداوند مرگ و زندگانی را آفریده تا بندگان را بیازماید که کدامشان نیکوکار است. قرآن امتحان الهی را حتمی میداند تا با آن ایمان و خلوص بندگان مشخص گردد.  | |||
==   | == هدف از امتحان الهی ==  | ||
آزمايش و امتحان يك برنامه و سنت حتمى الهى است.<ref>قرائتى، محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۲۴۰.</ref> امتحان خدا یعنی انسان را در سختیها قرار دادن برای اینکه خودش به اختیار خودش، خودش را به کمال برساند.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ج۲۸، ص۵۳۶.</ref> خداوند مرگ و حیات را خلق کرد تا اعمال خوب و بد مشخص شوند.<ref>سوره ملک، آیه۲. سوره کهف، آیه۷.</ref>  | |||
از آنجا که نظام حیات در جهان هستی، نظام تکامل و پرورش بوده و تمامی موجودات زنده مسیر تکامل را میپیمایند، تمام انسانها، اعم از انبیاء و اولیا و خواص و عوام، طبق این قانون باید آزمایش و امتحان شده و استعدادهای خود را شکوفا سازند، گرچه امتحانات الهی از تنوع خاصی برخوردارند. برخی با وفور نعمت و کامیابیها و برخی دیگر با حوادث سخت و ناگوار و شکستها همراهند، اما هیچکس از این سنت الهی مستثنی نیست. امتحان الهی بهعنوان تربیت و سنت عمومی، انسانهای خوب و بد را بازمیشناساند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۵۲.</ref>  | |||
امتحان الهی امری حتمی است که همه انسانها را شامل میشود.<ref>سوره توبه، آیه ۱۶.</ref> مطابق آیات قرآن این آزمایش برای این است که ایمان انسان محک زده شود.<ref>سوره عنکبوت، آیه ۲.</ref> تمام آنچه زینت زمین نامیده میشود برای آزمایش انسان است.<ref>سوره کهف، آیه ۷.</ref>{{جعبه نقلقول|و شما را با بدیها و خوبیها آزمايش میكنيم. (سوره انبیاء، آیه ۳۵)}}  | |||
{{  | |||
==  | == صبر و تقوا در مقابل امتحان الهی ==  | ||
[[صبر]]، [[تقوا]] و ذکر و یاد خدا، رمز توفيق انسان در برابر آزمايشهای الهى است.<ref>هاشمى رفسنجانى، اكبر، فرهنگ قرآن، قم، بوستان كتاب، چاپ دوم، ۱۳۸۳ش، ج۴، ص۲۹۱.</ref>  | |||
خداوند بندگانش را هم به وسيله آنچه دوست میدارند میآزمايد و هم به وسيله آنچه نفرت دارند، تا حقيقت هركدام نمايان گردد. از اینرو، هركس كه در هنگام آسايش سپاسگزار باشد و در هنگام سختى شكيبا، از زمره مخلصین و مؤمنان است و پاداش و مزد خود را دارد و هر كسى كفران بورزد و گردنكشى كند، او از افرادى محسوب میشود كه استحقاق عذاب را دارند.<ref>مغنیه، محمد جواد، تفسير كاشف، ترجمه: موسی دانش، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۳۷۸ش، ج۵، ص۴۴۸.</ref>  | |||
مفسران راه پيروزى در آزمايشهاى الهى را صبر و مقاومت، توجه به گذرا بودن حوادث و مشكلات، توجه به تاريخِ گذشتگان كه چگونه مشكلات را پشت سر گذاردهاند و توجه به اينكه همه مشكلات ما در منظر و ديد خداست و همه چيز حساب دارد؛ دانستهاند.<ref>قرائتى، محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۲۳۹.</ref>  | |||
در قرآن یکی از ویژگیهای صابران این است که هنگام رسیدن بلا و سختی، آیه [[آیه «انا لله و انا الیه راجعون»|«إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ»]] را میخوانند و به معنای آن اقرار دارند؛ که به این معناست که همه چیز از آنِ خداوند است و بندگان به سوی او میروند. از این جهت نیروی ایمان خود را حفظ میکنند و خداوند پاداش صبرشان را میدهد.  | |||
==  | ==مصادیق آزمایش الهی==  | ||
{{قرآن  | {{نوشتار اصلی|مصادیق آزمایش الهی}}  | ||
امتحان، از جمله سنتهاى قطعى و فراگير و مستمر الهى است.<ref>محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه قرآن و حديث، ج۱۵، ص۴۳۸</ref> آيات قرآن نمونههايى از امورى كه انسان با آنها امتحان مىشود، را یادآور شده است. ترس، گرسنگى، زيانهاى مالى و مرگ فرزندان،<ref>سووره بقره، آیه۱۱۵.</ref> مال و جان،<ref>سوره آل عمران، آیه۱۸۶.</ref>  دستورهاى خداوند،<ref>سوره بقره، آیه۲۴۹.</ref>، جهاد در راه خدا<ref>سوره انفال، آیه۱۷. سوره محمد، آیه۴.</ref> و ... از جمله اموری است که انسانها با آن آزمایش میشوند. بهطور كلّى از نظر قرآن، شرور و خيرها از آزمايشهاى الهى محسوب مىشوند.<ref>مكارم شيرازى، ناصر،انوار هدايت، مجموعه مباحث اخلاقى،  ج۱،ص۴۷</ref>  | |||
انسان با هر خیر و شری مورد آزمایش الهی قرار میگیرد. همه نعمتها اعم از مال و فرزند و خانواده و تمام زینتهای دنیا و نیز همه بلایا و مصایب مانند مرگ نزدیکان، فقر، گرفتاری و... از مصادیق آزمایش الهی است.<ref>سوره فجر، آیه ۱۵ و ۱۶. سوره انبیاء، آیه ۳۵. سوره بقره، آیه ۱۵۵. سوره تغابن، آیه ۳۱. سوره کهف، آیه ۷.</ref>  | |||
مسئله آزمايش الهى در قرآن به دو صورت مطرح گرديده است: گاهى به صورت كلى و اين كه افراد در كشاكش زندگى، مورد آزمون قرار مىگيرند. راستگو از دروغگو جدا مىشود. گاهى ديگر، به صورت ملموس و عينى و با تشريح سرگذشت امتهاى پيشين، كه مورد آزمايش قرار گرفتهاند و گروهى رفوزه و گروهى نيز پيروز شدهاند.<ref>سبحانى، جعفر، منشور جاويد،  ج۱۳، ص۳۰۰. </ref>  | |||
==مطالعه بیشتر==  | |||
* غفاری، ابوالحسن، سنت امتحان در زندگی انسان، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما.  | |||
* هاشم زاده، محمدرضا، فلسفه امتحانهای الهی، اصفهان، نقش نگین، ۱۳۸۹.  | |||
==منابع==  | |||
== منابع ==  | |||
{{پانویس|۲}}  | {{پانویس|۲}}  | ||
{{شاخه  | {{شاخه  | ||
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن  |   | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن  | ||
|شاخه فرعی۱ = خداشناسی در قرآن  | | شاخه فرعی۱ = خداشناسی در قرآن  | ||
|شاخه فرعی۲ = افعال الهی  | | شاخه فرعی۲ = افعال الهی  | ||
|شاخه فرعی۳ =  | | شاخه فرعی۳ =  | ||
}}  | }}  | ||
{{تکمیل مقاله  | {{تکمیل مقاله  | ||
  | شناسه =  |   | شناسه =شد  | ||
  | تیترها =  |   | تیترها =شد  | ||
  | ویرایش =  |   | ویرایش =شد  | ||
  | لینکدهی =  |   | لینکدهی =شد  | ||
  | ناوبری =  |   | ناوبری =  | ||
  | نمایه =شد  |   | نمایه =شد  | ||
| خط ۶۶: | خط ۵۷: | ||
  | ارجاعات =  |   | ارجاعات =  | ||
  | بازبینی نویسنده =    |   | بازبینی نویسنده =    | ||
  |   |   | ارزیابی کمی =  | ||
  | تکمیل =  |   | تکمیل =  | ||
  | اولویت =  |   | اولویت =ج  | ||
  | کیفیت =  |   | کیفیت =ج  | ||
}}  | }}  | ||
{{پایان متن}}  | {{پایان متن}}  | ||
[[رده:آزمایش و امتحان الهی]]  | [[رده:آزمایش و امتحان الهی]]  | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۵۲
منظور از امتحان الهی در قرآن چیست؟ لطفاً با استناد به آیات، بهطور کامل توضیح دهید؟
امتحان و آزمایش بندگان از سوی خداوند سنتی قطعی است تا با آن بندگان خوب و بد و با ایمان و بی ایمان مشخص شوند. در قرآن آمده است که خداوند مرگ و زندگانی را آفریده تا بندگان را بیازماید که کدامشان نیکوکار است. قرآن امتحان الهی را حتمی میداند تا با آن ایمان و خلوص بندگان مشخص گردد.
هدف از امتحان الهی
آزمايش و امتحان يك برنامه و سنت حتمى الهى است.[۱] امتحان خدا یعنی انسان را در سختیها قرار دادن برای اینکه خودش به اختیار خودش، خودش را به کمال برساند.[۲] خداوند مرگ و حیات را خلق کرد تا اعمال خوب و بد مشخص شوند.[۳]
از آنجا که نظام حیات در جهان هستی، نظام تکامل و پرورش بوده و تمامی موجودات زنده مسیر تکامل را میپیمایند، تمام انسانها، اعم از انبیاء و اولیا و خواص و عوام، طبق این قانون باید آزمایش و امتحان شده و استعدادهای خود را شکوفا سازند، گرچه امتحانات الهی از تنوع خاصی برخوردارند. برخی با وفور نعمت و کامیابیها و برخی دیگر با حوادث سخت و ناگوار و شکستها همراهند، اما هیچکس از این سنت الهی مستثنی نیست. امتحان الهی بهعنوان تربیت و سنت عمومی، انسانهای خوب و بد را بازمیشناساند.[۴]
امتحان الهی امری حتمی است که همه انسانها را شامل میشود.[۵] مطابق آیات قرآن این آزمایش برای این است که ایمان انسان محک زده شود.[۶] تمام آنچه زینت زمین نامیده میشود برای آزمایش انسان است.[۷]
و شما را با بدیها و خوبیها آزمايش میكنيم. (سوره انبیاء، آیه ۳۵)
صبر و تقوا در مقابل امتحان الهی
صبر، تقوا و ذکر و یاد خدا، رمز توفيق انسان در برابر آزمايشهای الهى است.[۸]
خداوند بندگانش را هم به وسيله آنچه دوست میدارند میآزمايد و هم به وسيله آنچه نفرت دارند، تا حقيقت هركدام نمايان گردد. از اینرو، هركس كه در هنگام آسايش سپاسگزار باشد و در هنگام سختى شكيبا، از زمره مخلصین و مؤمنان است و پاداش و مزد خود را دارد و هر كسى كفران بورزد و گردنكشى كند، او از افرادى محسوب میشود كه استحقاق عذاب را دارند.[۹]
مفسران راه پيروزى در آزمايشهاى الهى را صبر و مقاومت، توجه به گذرا بودن حوادث و مشكلات، توجه به تاريخِ گذشتگان كه چگونه مشكلات را پشت سر گذاردهاند و توجه به اينكه همه مشكلات ما در منظر و ديد خداست و همه چيز حساب دارد؛ دانستهاند.[۱۰]
در قرآن یکی از ویژگیهای صابران این است که هنگام رسیدن بلا و سختی، آیه «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» را میخوانند و به معنای آن اقرار دارند؛ که به این معناست که همه چیز از آنِ خداوند است و بندگان به سوی او میروند. از این جهت نیروی ایمان خود را حفظ میکنند و خداوند پاداش صبرشان را میدهد.
مصادیق آزمایش الهی
امتحان، از جمله سنتهاى قطعى و فراگير و مستمر الهى است.[۱۱] آيات قرآن نمونههايى از امورى كه انسان با آنها امتحان مىشود، را یادآور شده است. ترس، گرسنگى، زيانهاى مالى و مرگ فرزندان،[۱۲] مال و جان،[۱۳] دستورهاى خداوند،[۱۴]، جهاد در راه خدا[۱۵] و ... از جمله اموری است که انسانها با آن آزمایش میشوند. بهطور كلّى از نظر قرآن، شرور و خيرها از آزمايشهاى الهى محسوب مىشوند.[۱۶]
انسان با هر خیر و شری مورد آزمایش الهی قرار میگیرد. همه نعمتها اعم از مال و فرزند و خانواده و تمام زینتهای دنیا و نیز همه بلایا و مصایب مانند مرگ نزدیکان، فقر، گرفتاری و... از مصادیق آزمایش الهی است.[۱۷]
مسئله آزمايش الهى در قرآن به دو صورت مطرح گرديده است: گاهى به صورت كلى و اين كه افراد در كشاكش زندگى، مورد آزمون قرار مىگيرند. راستگو از دروغگو جدا مىشود. گاهى ديگر، به صورت ملموس و عينى و با تشريح سرگذشت امتهاى پيشين، كه مورد آزمايش قرار گرفتهاند و گروهى رفوزه و گروهى نيز پيروز شدهاند.[۱۸]
مطالعه بیشتر
- غفاری، ابوالحسن، سنت امتحان در زندگی انسان، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما.
 
- هاشم زاده، محمدرضا، فلسفه امتحانهای الهی، اصفهان، نقش نگین، ۱۳۸۹.
 
منابع
- ↑ قرائتى، محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۲۴۰.
 - ↑ مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ج۲۸، ص۵۳۶.
 - ↑ سوره ملک، آیه۲. سوره کهف، آیه۷.
 - ↑ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۵۲.
 - ↑ سوره توبه، آیه ۱۶.
 - ↑ سوره عنکبوت، آیه ۲.
 - ↑ سوره کهف، آیه ۷.
 - ↑ هاشمى رفسنجانى، اكبر، فرهنگ قرآن، قم، بوستان كتاب، چاپ دوم، ۱۳۸۳ش، ج۴، ص۲۹۱.
 - ↑ مغنیه، محمد جواد، تفسير كاشف، ترجمه: موسی دانش، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۳۷۸ش، ج۵، ص۴۴۸.
 - ↑ قرائتى، محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۲۳۹.
 - ↑ محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه قرآن و حديث، ج۱۵، ص۴۳۸
 - ↑ سووره بقره، آیه۱۱۵.
 - ↑ سوره آل عمران، آیه۱۸۶.
 - ↑ سوره بقره، آیه۲۴۹.
 - ↑ سوره انفال، آیه۱۷. سوره محمد، آیه۴.
 - ↑ مكارم شيرازى، ناصر،انوار هدايت، مجموعه مباحث اخلاقى، ج۱،ص۴۷
 - ↑ سوره فجر، آیه ۱۵ و ۱۶. سوره انبیاء، آیه ۳۵. سوره بقره، آیه ۱۵۵. سوره تغابن، آیه ۳۱. سوره کهف، آیه ۷.
 - ↑ سبحانى، جعفر، منشور جاويد، ج۱۳، ص۳۰۰.
 
